พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 965

“แน่นอน ครั้งหน้าฉันจะพาอาหยันน้อยไปเจอเธอ” หลิง อี้หรานตอบพร้อมยกยิ้ม

ชิน เหลียนอีได้โทรศัพท์ถามเพื่อนและเพื่อนร่วมงานของเธอเกี่ยวกับโรงเรียนอนุบาล เพื่อนร่วมงานทั้งสองคนของเธอบังเอิญมีญาติทำงานในโรงเรียนอนุบาล ทว่า พวกเขากลับบอกปฏิเสธทันทีเมื่อรู้ว่าอาหยันน้อยเป็นเด็กพิการทางการได้ยิน

เขาปฏิเสธเพราะว่าเด็กคนนี้แตกต่างจากเด็กปกติ ดังนั้น คุณครูอาจจะรู้สึกลำบากในการเตรียมการเรียนการสอนสำหรับเขา นอกจากนี้ เขาอาจจะไม่สามารถเข้ากับเด็กคนอื่น ๆ ได้ดีนัก

ชิน เหลียนอีนพบว่ามันเป็นเรื่องยากที่เด็กพิการทางการได้ยินจะเข้าร่วมโรงเรียนอนุบาลปกติ แม้ว่าเด็กพวกนี้จะมีเครื่องช่วยฟังและสามารถพูดได้ก็ตาม

ชิน เหลียนอีไปทานอาหารเย็นกับไป๋ ทิงซินทันทีที่เธอเลิกงาน ขณะที่เธอรินเครื่องดื่มให้เขาอย่างตั้งใจ ตักอาหารใส่จานของเขา และตักซุปให้เขา การกระทำของเธอดึงดูดสายตาของเขาเป็นอย่างมาก

“มี... มีอะไรเหรอ?” การจ้องมองของเขาทำให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย

“คุณไปทำผิดอะไรมาหรือเปล่า?” ไป๋ ทิงซินโพล่งถามออกมาตรง ๆ

เพราะถ้าเขาไม่ถามเธอออกไปตรง ๆ บางทีเธออาจจะไม่เข้าใจ

ชิน เหลียนอีเกือบจะสำลัก

“ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด!” เธอพูดอย่างไม่พอใจ ‘ฉันมักจะเป็นแบบนั้นในสายตาของเขาใช่ไหม?’

“จริงเหรอ?” เขาสงสัย “คุณไปเอาเสื้อผ้าของใครบางคนมาอีกหรือเปล่า? หรือแอบซื้อการ์ตูนวายมา? คุณซื้อตั๋วคอนเสิร์ตของนักร้องชายและวางแผนที่จะไปโดยไม่บอกผมใช่ไหม?”

ไป๋ ทิงซินยังคงถามต่อไปในขณะที่ชิน เหลียนอีรู้สึกถึงเหงื่อที่ไหลลงมา ‘ฉันเคยทำ... ทั้งหมดนี้มาก่อน’

“คุณไม่เชื่อใจฉันเลยเหรอ? นอกจากนี้... ฉันเคยบอกคุณมาก่อนแล้ว... เอ่อ ดาราชายพวกนี้... ฉันแค่รู้สึกปลาบปลื้มพวกเขาเท่านั้น ฉันแค่ปลาบปลื้มพวกเขา!” เธอหยุดพูดลงทันทีที่เธอสบตากับเขา ก่อนจะพูดขึ้นว่า “มันไม่ใช่อย่างที่คุณพูดมาสักหน่อย”