ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 429

บทที่ 429

พอหม่าหลันเห็นเฉียนหงเย่นจะลงมือปุ๊บ รีบกระโดดไปทางด้านหลังหนึ่งก้าว พูดเยาะเย้ยว่า： “ฉันจะบอกแกให้เฉียนหงเย่น ถ้าแกไม่อยากยั่วโมโหฉันโกรธ ทางที่ดีอย่ามาหาเรื่องฉัน！”

เฉียนหงเย่นดุด้วยใบหน้าป่าเถื่อนว่า： “ถ้าหากว่าฉันไม่ดูถูกผู้หญิงอย่างพวกแก? วันนี้ไม่ฉีกปากของแกเป็นชิ้นๆ ฉันก็คงไม่ใช่คนแซ่เฉียน！”

หม่าหลันพูดออกไปอีก เยาะเย้ยว่า： “ลูกเขยสุดที่รักของฉันเย่เฉิน เป็นคนที่ต่อสู้เก่งนะ！แกลืมไปแล้วเหรอว่าเขาสั่งสอนเหล่าสุนัขตระกูลเซียวยังไงยังมีเซียวไห่หลงลูกชายสวะคนนั้น? แค่ตีนเดียวก็อดไม่ได้ที่จะกระเด็นขึ้นไปบนฟ้า！ ถ้าพวกแกล่วงเกินฉัน เชื่อไหมว่าตอนนี้ฉันจะโทรเรียกให้พวกเขาตีพวกแกจนหัวหดไปเลย?”

พอคำพูดนี้ออกมา ทั้งตัวเฉียนหงเย่นสั่นไปหมด ทันใดนั้นเหมือนลูกบอลที่แฟบ เมื่อกี้ยังพูดจาโอ้อวด ต่างก็หายไปหมดเลย......

พูดจริงๆแล้ว เย่เฉินก็ได้ทิ้งความโหดเหี้ยมอย่างมากไว้ในใจเธอ

ทำยังไงเธอก็คิดไม่ถึงว่า ไอ้สวะที่เมื่อก่อนมีแต่คนรังแกคนนั้น ทำไมจู่ๆก็เปลี่ยนเป็นเก่งขนาดนี้ ตอนที่เขาตีคนนั้น เหมือนกับโรคจิตยังไงอย่างนั้น！

เซียวฉางเฉียนก็กลัวเย่เฉิน ถึงอย่างไรตอนนั้นเขาเห็นเย่เฉินลงมือด้วยตาตัวเอง ไอ้หมอนั่น เกือบจะทำให้ตัวเองฉี่ราด

หม่าหลันเห็นทั้งสองคนไม่กล้าหือสักคำ รู้ว่าพวกเขากลัวตัวเอง ทันใดนั้นเปลี่ยนท่าทางหัวเราะเยาะมากขึ้น： “ไอ้หยา จะว่าไปแล้วก็รู้สึกเห็นใจพวกเขา ตระกูลเซียวจบเห่แล้ว ไห่หลงและเวยเวยก็ไม่มีแฟน อีกทั้งยังตอนนี้เวยเวยอยู่จินหลิง ชื่อเสียงเรื่องลือไปทั่วแล้ว ชีวิตของพวกคุณในอนาคตจะต้องลำบากแน่นอน”

ขณะที่พูด สีหน้าหม่าหลันพูดอย่างจริงจัง： “อย่าว่าฉันไม่ได้เตือนพวกคุณ อย่างพวกคุณตอนนี้สภาพแบบนี้ อย่าซื้อคฤหาสน์เลย จะซื้ออะไรคฤหาสน์?ที่บ้านมีเงินเยอะมากเหรอ? สถานการณ์อย่างพวกคุณนี้ไม่รู้ว่าวันไหนจะไม่มีข้าวกิน จากที่ฉันดูแล้ว ไปซื้อคอนโดราคาถูกที่ชานเมือง เงินที่เหลือเอามาเป็นทุนทำค้าขายเล็ก”

เซียวฉางเฉียนและเฉียนหงเย่นถูกยั่วโมโหจนพูดไม่ออก

หม่าหลันพูดต่อว่า: “เอ่อใช่! ฉันว่าพวกคุณสู้ไปเปิดบ่อนไพ่นกกระจอกไม่ดีกว่าเหรอ！อย่างนี้แล้วละก็ รอให้ซูอี้ขายคฤหาสน์หลังนี้แล้ว ฉันจะพาเพื่อนๆไปเล่นไพ่นกกระจอกที่บ่อนของพวกคุณเป็นลูกค้าประจำให้ ทำให้พวกคุณไม่อดตาย พวกคุณคิดว่าเป็นยังไง?”

เซียวฉางเฉียนโกรธจนโรคหัวใจจะกำเริบแล้ว