ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6094

แต่ว่า ตอนที่โจวเหลียงเวิ่นสลับกระเป๋าซื่อฟางเป่าจ้วง ก็เดาเอาไว้แล้วว่ามือถือจะต้องเป็นสิ่งสำคัญที่อีกฝ่ายตรวจค้น ดังนั้นจึงเตรียมแผนรับมือเอาไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว นำเบาะแสที่มีค่าทั้งหมดลบอย่างสะอาดหมดจดไปหมดแล้ว

มือถือไม่มีแบตฯ ก็เป็นความตั้งใจของเขา ก็เพื่อพิสูจน์หลักฐานหน่อยว่า อีกฝ่ายจะตรวจมือถือของตนเองหรือไม่ รวมทั้งอีกฝ่ายทำงานได้ละเอียดรอบคอบเหมือนกันกับตนหรือไม่

ตอนนี้ หลังจากที่เปิดมือถือยังมีแบตฯอยู่70% ก็หมายความว่าอีกฝ่ายทำงานไม่ได้ไม่ละเอียดรอบคอบเท่ากับตน ถ้าหากเป็นตนจัดการเรื่องนี้ ในเมื่อมือถืออยู่ในสถานะที่ไม่มีแบตฯ ถ้าอย่างนั้นหลังจากที่ก๊อปปี้ข้อมูลเสร็จ ก็จะต้องใช้แบตฯของมือถือเครื่องนี้ให้หมด จนปิดเครื่องไปเอง

ดังนั้น ในเวลานี้เอง ในใจของโจวเหลียงเวิ่นถึงได้โล่งอกถึงที่สุด

เมื่อเห็นความสะเพร่าด้านนี้ของตระกูลรอธส์ไชลด์ นี่ทำให้เขาเชื่อมั่นว่า เย่เฉินจะต้องมีหนทาง นำซื่อฟางเป่าจ้วงออกไปจากนครนิวยอร์ก ภายใต้การอารักขาอย่างเข้มงวดของตระกูลรอธส์ไชลด์อย่างแน่นอน

ไม่แน่ว่า ตอนนี้มันก็อาจจะอยู่ระหว่างทางกลับไปที่หัวเซี่ยแล้วก็ได้!

เวลานี้ ผู้พิพากษาใหญ่ที่อยู่ด้านข้างก็อับอายเป็นอย่างยิ่ง รีบกล่าวให้คำมั่นสัญญา: “คุณโจววางใจ ผมจะนำเรื่องนี้รายงานกลับไปยังตำรวจนครนิวยอร์ก ให้พวกเขาสอบสวนเรื่องนี้อย่างละเอียด ดูว่าเป็นใครกันแน่ที่ใช้มือถือของคุณ”

โจวเหลียงเวิ่นยิ้มเล็กน้อยทันที กล่าวอย่างใจกว้าง: “ช่างเถอะผู้พิพากษาใหญ่ เรื่องนี้ผมก็ไม่เอาความแล้ว”

ผู้พิพากษากับไบรอันถอนหายใจยาวพร้อมกัน ถ้าหากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ก็จะเป็นข่าวฉาวอีกเรื่องของหน่วยงานตุลาการ ถ้าหากเกิดการตอบโต้แบบลูกโซ่ขึ้นอีกครั้ง ผลที่ตามจะต้องต้านทานไม่ไหวจริงๆ

ดังนั้นผู้พิพากษาใหญ่รีบยื่นเอกสารให้แก่โจวเหลียงเวิ่น เอ่ยปากกล่าว: “ถ้าหากว่าคุณโจวไม่มีข้อคิดเห็นเกี่ยวกับการปล่อยตัวละก็ รบกวนเซ็นชื่อที่ด้านบนด้วย หลังจากเซ็นชื่อแล้ว เอกสารนี้จะมีผลทันที คุณก็จะเป็นอิสระ”

โจวเหลียงเวิ่นพยักหน้า หยิบปากกาขึ้นมาเซ็นชื่อของตนเองลงบนตำแหน่งเซ็นชื่อ