ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5272

ส่วนในกลุ่มwe chatที่สร้างขึ้นกับพวกจางกุ้ยเฟินสามคนนั้น จางกุ้ยเฟินส่งข้อความเสียงมา : “โอ้โห หม่าหลัน เธอเก่งมากไปแล้ว! แป๊ปเดียวก็ทำให้เฉียนหงเย่นล้มได้แล้ว!”

หลี่เยว่ฉินเองก็ส่งมาเช่นกัน : “ใช่หม่าหลัน! รอบนี้เจ๋งมากจริงๆ!”

ต่งหยู้หลิงหัวเราะแล้วเอ่ยขึ้น : “ตั้งแต่ที่อยู่กับครอบครัวของพวกเขา ฉันก็เห็นพวกเขาแล้วก็หงุดหงิด วันนี้ในที่สุดก็ได้ปลดปล่อยออกมาได้แล้ว!หม่าหลันมีวิธี!”

หม่าหลันพูดขึ้นมาด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ : “แน่นอนอยู่แล้ว! ไม่ใช่ว่าฉันโม้นะ จัดการเฉียนหงเย่นก็เหมือนกับการเล่นสนุกนี่แหล่ะ!”

จางกุ้ยเฟินอุทานขึ้นมา : “ไม่รู้ว่าจะไปหาซื้อประทัดได้จากที่ไหน ถ้าหากได้ ฉันจะต้องจุดประทัดฉลองซักหน่อยแล้ว!”

หม่าหลันได้ยินแล้ว ดวงตาก็เป็นประกายขึ้นมา จากนั้นก็เดินถือไม้เท้าออกมาจากในห้อง แล้วย้ายไปตรงหน้าประตูห้องของเซียวฉางควน แล้วทุบประตูพลางเอ่ยขึ้น : “เซียวฉางควน เปิดประตูหน่อยเร็ว!”

เซียวฉางควนที่ไม่มีชีวิตชีวาอยู่ตลอดพูดขึ้นมาจากทางด้านในอย่างรำคาญ : “ทุบอะไร แม่ไม่นอนแต่ผมต้องพักผ่อนนะ!”

หม่าหลันพูดขึ้นอย่างรำคาญ : “ให้แกเปิดประตูก็เปิด พูดอะไรเยอะแยะนัก! รีบเปิดเร็วเข้า!”

ว่าแล้ว ก็เริ่มทุบขึ้นแรงๆอีกครั้ง

เซียวฉางควนจนปัญญา จึงเปิดประตูออก มองเธอแวบหนึ่งแล้วพูดขึ้นอย่างเบื่อๆเซ็งๆ : “มีธุระอะไรก็รีบๆพูดมา”

หม่าหลันมองเซียวฉางควน เห็นเขาใส่เพียงแค่กางเกงชั้นใน จึงขมวดคิ้วขึ้น : “แกรีบไปกางเกง แล้วขับรถพาฉันออกไปซื้อประทัดหน่อย ฉันจะจุดประทัดฉลอง!”

“จุดประทัด?” เซียวฉางควนพึมพำอย่างไม่พอใจ : “ไม่ใช่เทศกาล ที่ไหนเขาจุดประทัดกัน!”

หม่าหลันโพล่งขึ้นมา : “เฉียนหงเย่นผิดหวังแล้ว เรื่องดีๆแบบนี้ทุกคนต้องร่วมฉลองกัน จะไม่จุดประทัดฉลองได้ยังไง?”

เซียวฉางควนโบกมืออย่างรำคาญ : “แม่อย่ามาล้อเล่นเลย! ช่วงเทศกาลปีใหม่ในเขตเมืองไม่ให้จุดประทัดแล้ว ตอนนี้แม่จะจุด? ฝันกลางวันไปแล้วหรือเปล่า?”