ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6096

เฉินจื้อหมินตอบกลับ: “ถูกต้อง ง่ายดายแบบนี้ละครับ”

ท่านเอิร์ลจงหย่งตอบกลับด้วยความสงสัย: “เรื่องที่สามารถทำสำเร็จได้ง่ายดายขนาดนี้ ทำไมผู้มีพระคุณจะต้องให้พวกเราสองคนร่วมมือกัน? ด้วยความสามารถของนาย เพียงคนเดียวก็จัดการได้แล้ว”

เฉินจื้อหมินตอบ: “คุณพูดว่าเรื่องทั้งหมดนี่ราบรื่น ถ้าหากระหว่างทางเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น ด้วยความสามารถของกระผม ไม่สามารถทำให้ไร้ข้อผิดพลาดได้แน่นอน ผู้มีพระคุณให้คุณมาที่นี่ น่าจะคิดเอาไว้แล้วเพื่อรับประกันความปลอดภัยเพิ่มขึ้นอีกทาง”

ในใจของท่านเอิร์ลจงหย่งมีความไม่สบายใจเล็กน้อย

เขายังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ว่า ภารกิจนี้จะสามารถบรรลุผลอย่างสมบูรณ์ได้ง่ายดายขนาดนี้

ดังนั้น เขาจึงเตือนสติตัวเองในใจ: “จะต้องจับตามองคนแซ่โจวคนนั้นเอาไว้ให้ดี แล้วก็ต้องระวังสภาพแวดล้อมเอาไว้ให้ดีๆ ห้ามประมาทและเกิดความผิดพลาดใดๆไม่ได้อย่างเด็ดขาด!”

หลังจากนั้นไม่กี่นาที เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งก็บินลงมาจากฟ้า ลงจอดที่ลานจอดชั้นบนของโรงพยาบาลแมนฮัตตันอย่างมั่นคง

ภายในห้องโดยสารของเฮลิคอปเตอร์ นอกจากนักบินแล้ว ยังมีเฉินจื้อหมินนั่งอยู่

เฉินจื้อหมินทำตามคำสั่งของเย่เฉิน หลังจากที่ขับรถมาเจอกับนักบินก่อนล่วงหน้า ให้โดยสารมากับเฮลิคอปเตอร์มายังชั้นบนของโรงพยาบาลแมนฮัตตัน

ทันทีที่เฮลิคอปเตอร์ลงจอด เฉินจื้อหมินจึงกล่าวกับนักบิน: “ไม่ต้องดับเครื่องเฮลิคอปเตอร์ นายไปก่อน ฉันรออยู่ที่นี่ก็พอ”

นักบินกล่าวถามด้วยสีหน้าสงสัย: “ประธานเฉิน.....คุณ......คุณขับเฮลิคอปเตอร์เป็นเหรอครับ?”

เฉินจื้อหมินกล่าวเรียบๆ: “เหลวไหล ถ้าหากไม่เป็น ทำไมฉันต้องให้นายไปก่อน?”

นักบินไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์กรพั่วชิง เขาเป็นเพียงนักบินของบริษัทการบินแห่งหนึ่งภายใต้การดูแลของตระกูลอานเท่านั้น บริษัทที่เขาทำงาน รวมทั้งเฮลิคอปเตอร์ที่เขาขับ ล้วนเป็นกิจการของตระกูลอาน

อีกทั้ง บริษัทการบินแห่งนี้ ก็อยู่ภายใต้การดูแลของเฉินจื้อหมินมาตลอด ดังนั้นนักบินจึงไม่กล้าขัดเจตนารมณ์ของเขา