ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5735

ทั้งสามคนได้ยินเช่นนั้น พวกเขามองหน้ากันด้วยความตื่นเต้น จากนั้นก็รีบโค้งตัวและคุกเข่าลงบนพื้นทันที

เย่เฉินเห็นว่าชายชราสามคนที่มีอายุรวมกันกว่าสามร้อยปีกำลังคุกเข่าให้กับตนเอง หัวใจของเขาจะรับมันไว้ได้อย่างไร เขารีบลุกขึ้นเพื่อไปพยุงทั้งสามคนเอาไว้ แต่ทันใดนั้นหลินหว่านเอ๋อร์ก็ยื่นมืออันเรียวยาวของเธอออกมาจับข้อมือของเย่เฉินเอาไว้ พูดออกมาด้วยความจริงจัง “คุณชายไม่จำเป็นต้องลุกขึ้น มันสมเหตุสมผลที่แล้วที่พวกเขาทั้งสามจะบูชาคุณ”

เย่เฉินรีบพูดออกไปว่า “พวกเขาทั้งสามมีอายุมากขนาดนี้แล้ว จะให้พวกเขาทำความเคารพอันยิ่งใหญ่แบบนี้ มันดูไม่ค่อยเหมาะสม......”

หลินหว่านเอ๋อร์พูดออกมาอย่างมุ่งมั่น “คุณชายวางใจ ไม่มีอะไรที่ไม่เหมาะสม ที่พวกเขาทำความเคารพอย่างยิ่งใหญ่ ทั้งหมดก็เพื่อขอบคุณ คุณชาย และก็ทำเพื่อตัวของพวกเขาเอง!”

จากนั้นหลินหว่านเอ๋อร์ก็พูดออกมาอีกว่า “พวกเขาทั้งสามคือคนที่ฉันเป็นคนชุบเลี้ยงขึ้นมา ฉันรู้จักนิสัยของพวกเขาดี และรู้ถึงชะตาชีวิตของพวกเขา แม้ว่าชีวิตของพวกเขาจะถูกกำหนดให้ทุกข์ทรมานตั้งแต่ยังเป็นทารก แต่ทุกสิ่งที่พวกเขาได้เผชิญ ทั้งหมดก็เพื่อให้ได้รับพรอันยิ่งใหญ่ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีทางได้พบกับฉัน”

“การได้รับพรนั้นเป็นเรื่องที่ดี แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือการทำให้พรของตนเองต้องสูญสลายไป”

“ไม่เคารพต่ออาจารย์ ไม่เคารพต่อผู้อาวุโส ไม่เข้มงวดกับตนเอง ไม่มีคุณธรรม ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้พรนั้นสูญสลาย หากคุณชายต้องการมอบโอกาสอันยิ่งใหญ่ให้กับพวกเขา แต่พวกเขากลับไม่มีโอกาสได้ทำการเคารพบูชาจากใจจริง ทำให้ความศรัทธาในใจจางหายไป เช่นนั้นจะเป็นการทำให้พรต้องสูญสลาย”

พูดถึงตรงนี้หลินหว่านเอ๋อร์ก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย มองไปที่เย่เฉินและพูดอย่างจริงจัง “ดังนั้น หากในอนาคตคุณชายพบกับคนที่ต้องการคุกเข่าเพื่อเคารพและขอบคุณต่อท่าน คุณชายห้ามขัดขวางเขาเป็นอันขาด หากไม่ให้เขาคุกเข่าเพื่อเคารพ เช่นนั้นจะเป็นการทำลายพรของเขา”

เย่เฉินยังไม่ทันได้ไตร่ตรองกับคำพูดเหล่านั้นของหลินหว่านเอ๋อร์ ชายชราทั้งสามก็คุกเข่าลงไปหมดแล้ว

ทั้งสามคนพูดออกมาพร้อมกัน “ขอขอบพระคุณสำหรับความเมตตาและคุณธรรมอันยิ่งใหญ่ของคุณชายเย่!”

เย่เฉินทำอะไรไม่ได้นอกจากตอบกลับไปว่า “คุณตาทั้งสามรีบลุกขึ้นมาเถอะครับ”