ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5118
"ใช่......" ดวงตาของเซียวฉางควนบวมแดง กล่าวอย่างเจ็บปวดทรมาน : "คุณน้าหานของคุณมาหาฉันเพื่อคุยเรื่องนี้ เธอบอกว่าศาสตราจารย์เฮ่อมีใจให้เธออยู่ทางด้านนั้นมาตลอด อีกทั้งยังไม่ใช่วันสองวัน ตอนที่เราเจอเขาในครั้งนั้น เขาก็มีใจให้คุณน้าหานแล้ว"
พูดจบ เซียวฉางควนกล่าวว่า : "เจ้าแซ่เฮ่อคนนั้น ไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อคุณน้าหานของคุณเลย ส่วนคุณน้าหานของคุณก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรไป คาดไม่ถึงว่าจะยินยอมเขา"
เย่เฉินยิ้มเยาะ เอ่ยปากกล่าวว่า : "พ่อ ฉันไม่เห็นด้วยกับคุณนะ อันที่จริงฉันรู้สึกว่าพวกเขาสองคนก็เหมาะสมกันดี"
"เหมาะสมกันดีเหรอ?!" เซียวฉางควนได้ยินคำพูดนี้ก็ระเบิดอารมณ์ทันที เอ่ยถามอย่างโกรธเคือง : "พวกเขาสองคนมีอะไรเหมาะสมกัน ถ้าจะบอกว่าเหมาะสมกันดี ฉันกับคุณน้าหานต่างหากที่ฟ้าให้เกิดมาคู่กัน นึกย้อนกลับไปตอนที่เราสองคนตกหลุมรักกันที่โรงเรียน นั่นคือกิ่งทองใบหยกที่เป็นที่ยอมรับของอาจารย์และนักเรียน ถ้าไม่ใช่เพราะว่าหม่าหลัน เราสองคนคงแต่งงานกันไปนานแล้ว แล้วก็คงมีลูกอีกไม่รู้กี่คน"
พูดจบ เซียวฉางควนก็กล่าวด้วยความไม่พอใจว่า : "ฉันคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าคุณน้าหานของคุณจะเปลี่ยนไปรักคนอื่นได้รวดเร็วขนาดนี้ ความรักความผูกพันที่มีมาหลายปีเช่นนี้ หรือว่าในสายตาของเธอมันเทียบกับไอ้แซ่เฮ่อคนนั้นไม่ได้เลยใช่ไหม?"
เย่เฉินได้ยินเขาพูดเช่นนี้ จึงกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง : "พ่อครับ ที่คุณพูดมามันดูไร้ความรับผิดชอบอย่างมาก"
เซียวฉางควนเลิกคิ้ว จ้องมองและเอ่ยถามว่า : "ทำไมฉันถึงไร้ความรับผิดชอบล่ะ? ฉันพูดอะไรผิดเหรอ?"
เซียวฉางควนโต้เถียง : "ฉัน......ฉันคิดแบบนี้จริงๆ!"
เย่เฉินพูดอย่างตรงไปตรงมา : "พ่อครับ ฉันรู้นิสัยของคุณดี ฉันรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ คุณไม่กล้าเอ่ยปากจะหย่ากับแม่ คุณเพียงแค่รอโอกาสดีๆ ที่จะตกลงมาจากฟ้า จะดีที่สุดถ้าจู่ๆ แม่หายไปจากโลกนี้ได้ หรือบางทีเธออาจจะไม่อยากอยู่กับคุณ และเธอเป็นฝ่ายเอ่ยปากอยากจะหย่ากับคุณเอง เช่นนั้นคุณก็จะทำอย่างถูกจังหวะเป็นขั้นเป็นตอน และมันจะง่ายดาย ที่จะหลุดพ้นจากการแต่งงานนี้ ใช่ไหม?"
เซียวฉางควนคาดไม่ถึงว่าเย่เฉินจะพูดสิ่งที่เขาคิดเอาไว้ในใจออกมาโดยตรง ด้วยเหตุนี้จึงกล่าวด้วยใบหน้าเขินอายว่า : "ไม่ใช่ว่าฉันพยายามแก้ปัญหาอย่างสันติที่สุดหรอกเหรอ......"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...