ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6092
ที่หัวเซี่ย การตัดสินเงินค่าชดเชยมักจะใช้รายรับเฉลี่ยต่อหัวเป็นการอ้างอิง ดังนั้นมักจะไม่สูงมาก แต่ที่สหรัฐอเมริกา ทันทีที่ลักษณะและผลกระทบร้ายแรง เงินค่าชดเชยอาจจะสูงทะลุฟ้า
หลายปีก่อนที่บริษัทสายการบริษัทของสหรัฐอเมริกาแห่งหนึ่งทำร้ายแพทย์ชาวเอเชียคนหนึ่งแล้วนำเข้าลากลงจากเครื่องบิน เรื่องนั้นถูกคนเปิดโปงบนอินเทอร์เน็ต ทำให้เกิดผลกระทบร้ายแรงเป็นอย่างมาก ผลสุดท้ายทั้งสองฝ่ายบรรลุความเข้าใจกัน จำนวนเงินกลับไม่ได้เป็นที่เปิดเผยต่อสาธารณะ แต่ข่าวที่รายงานมาจากหลายช่องทาง เป็นไปได้สูงที่เงินค่าชดเชยจะสูงถึง1.4ร้อยล้านดอลลาร์
การชดเชยประเภทนี้ ที่หัวเซี่ยเป็นเรื่องที่จินตนาการไม่ได้ แต่ที่สหรัฐอเมริกา กลับมีไม่น้อย
ในเมื่อตระกูลรอธส์ไชลด์คิดว่าตัวเองดวงซวย ยอมรับอย่างฝืนใจว่าเป็นความผิดของตนเอง ถ้าอย่างนั้นตามคติกำหนดนิยมของสังคมสหรัฐอเมริกา โจวเหลียงเวิ่นสามารถเรียกร้องเงินค่าชดเชยจำนวนมหาศาลจากพวกเขาได้ทันที
อีกทั้ง ด้วยผลกระทบของเรื่องในครั้งนี้ ขอเพียงทนายเชี่ยวชาญมากพอ ให้ตระกูลรอธส์ไชลด์ชดเชยสักสามร้อยล้านดอลลาก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
แต่ว่า โจวเหลียงเวิ่นในเวลานี้กลับกล่าวอย่างเรียบเฉยเป็นอย่างยิ่ง: “เงินค่าชดเชยก็ไม่ต้องหรอก รบกวนบอกทนายของตระกูลรอธส์ไชลด์ ให้พวกเขาจัดเตรียมข้อตกลงยุติคดีแบบไม่มีเงื่อนไข ผมยินดีเซ็น”
ผู้พิพากษาอึ้งไปครู่หนึ่ง กล่าวอย่างอดไม่ได้: “คุณโจว คุณแน่ใจว่าจะยุติคดีแบบไร้เงื่อนไขเหรอ? ถึงแม้ว่าสถานะของฉันจะไม่เหมาะที่จะพูดมากเกินไป แต่คดีนี้ดำเนินมาถึงตอนนี้ ประชาชนทั่วทั้งสหรัฐอเมริกาต่างก็ให้ความสนใจคุณ ถ้าหากคุณไม่เอาเงินค่าชดเชย นี่......จะยังไงก็ไม่ค่อยเหมาะสมสักเท่าไหร่......”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...