ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6092
ที่หัวเซี่ย การตัดสินเงินค่าชดเชยมักจะใช้รายรับเฉลี่ยต่อหัวเป็นการอ้างอิง ดังนั้นมักจะไม่สูงมาก แต่ที่สหรัฐอเมริกา ทันทีที่ลักษณะและผลกระทบร้ายแรง เงินค่าชดเชยอาจจะสูงทะลุฟ้า
หลายปีก่อนที่บริษัทสายการบริษัทของสหรัฐอเมริกาแห่งหนึ่งทำร้ายแพทย์ชาวเอเชียคนหนึ่งแล้วนำเข้าลากลงจากเครื่องบิน เรื่องนั้นถูกคนเปิดโปงบนอินเทอร์เน็ต ทำให้เกิดผลกระทบร้ายแรงเป็นอย่างมาก ผลสุดท้ายทั้งสองฝ่ายบรรลุความเข้าใจกัน จำนวนเงินกลับไม่ได้เป็นที่เปิดเผยต่อสาธารณะ แต่ข่าวที่รายงานมาจากหลายช่องทาง เป็นไปได้สูงที่เงินค่าชดเชยจะสูงถึง1.4ร้อยล้านดอลลาร์
การชดเชยประเภทนี้ ที่หัวเซี่ยเป็นเรื่องที่จินตนาการไม่ได้ แต่ที่สหรัฐอเมริกา กลับมีไม่น้อย
ในเมื่อตระกูลรอธส์ไชลด์คิดว่าตัวเองดวงซวย ยอมรับอย่างฝืนใจว่าเป็นความผิดของตนเอง ถ้าอย่างนั้นตามคติกำหนดนิยมของสังคมสหรัฐอเมริกา โจวเหลียงเวิ่นสามารถเรียกร้องเงินค่าชดเชยจำนวนมหาศาลจากพวกเขาได้ทันที
อีกทั้ง ด้วยผลกระทบของเรื่องในครั้งนี้ ขอเพียงทนายเชี่ยวชาญมากพอ ให้ตระกูลรอธส์ไชลด์ชดเชยสักสามร้อยล้านดอลลาก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
แต่ว่า โจวเหลียงเวิ่นในเวลานี้กลับกล่าวอย่างเรียบเฉยเป็นอย่างยิ่ง: “เงินค่าชดเชยก็ไม่ต้องหรอก รบกวนบอกทนายของตระกูลรอธส์ไชลด์ ให้พวกเขาจัดเตรียมข้อตกลงยุติคดีแบบไม่มีเงื่อนไข ผมยินดีเซ็น”
ผู้พิพากษาอึ้งไปครู่หนึ่ง กล่าวอย่างอดไม่ได้: “คุณโจว คุณแน่ใจว่าจะยุติคดีแบบไร้เงื่อนไขเหรอ? ถึงแม้ว่าสถานะของฉันจะไม่เหมาะที่จะพูดมากเกินไป แต่คดีนี้ดำเนินมาถึงตอนนี้ ประชาชนทั่วทั้งสหรัฐอเมริกาต่างก็ให้ความสนใจคุณ ถ้าหากคุณไม่เอาเงินค่าชดเชย นี่......จะยังไงก็ไม่ค่อยเหมาะสมสักเท่าไหร่......”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...