โจวเหลียงเวิ่นเห็นข้อความฉบับนี้ ก็เดาได้ทันที ข้อความนี้จะเป็นเย่เฉินส่งมาแน่นอน
เย่เฉินสหรัฐอเมริกามีตระกูลเฟ่ยคอยช่วยเหลือ ยังมีสมาชิกคนสำคัญของตระกูลรอธส์ไชลด์ถูกเขาบีบบังคับ ได้เบอร์มือถือของตนก็คือเรื่องง่าย
เพียงแต่โจวเหลียงเวิ่นคิดไม่ถึงว่า จังหวะของเย่เฉินจะแม่นยำขนาดนี้
มือถือของตนเพิ่งเปิดได้ไม่นาน ข้อความของเขาก็ส่งมาแล้ว
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะพึมพำ: “หรือว่าคุณชายเย่จะอยู่แถวนี้?”
โจวเหลียงเวิ่นคาดเดาไม่ผิด
เนื่องจากเย่เฉินได้ยินบทสนทนาของทุกคน รู้ว่ามือถือขงโจวเหลียงเวิ่นได้เปิดเครื่องแล้ว ดังนั้นถึงได้ให้หลินหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ไกลถึงหัวเซี่ย ใช้เบอร์โทรศัพท์เสมือนที่ไม่สามารถติดตามย้อนกลับได้ ส่งข้อความมาให้โจวเหลียงเวิ่น ใช้สิ่งนี้เพื่อส่งสัญญาณให้แก่โจวเหลียงเวิ่น ให้เขารู้ว่า ตนจะช่วยเขาออกไปแน่นอน
ถ้าหากไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ โจวเหลียงเวิ่นยังไม่ยอมที่จะออกจากสหรัฐอเมริกา ตามวิธีการคิดของเขา ในเมื่อเขาถูกตัดสินว่ามีความผิด ถ้าอย่างนั้นก็ต้องรับโทษจำคุกที่สหรัฐอเมริกาให้จบสิ้น หลังจากนั้นค่อยออกจากเรือนจำกลับไปยังหัวเซี่ยอย่างสะอาดหมดจด
แต่สถานการณ์ในตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว ผู้พิพากษาใหญ่ประกาศปล่อยตัวเขาต่อหน้าแล้ว เขาสามารถออกจากสหรัฐอเมริกาได้ทุกเมื่อ อีกทั้งไม่ต้องแบกรับโทษฐานนักโทษหลบหนี
ดังนั้น เขารีบตอบข้อความกลับหนึ่งฉบับ ด้วยข้อความง่ายๆ มีเพียงแค่สองคำ ขอบคุณ
เขารู้ว่า เบอร์ของอีกฝ่ายถึงแม้ว่าจะไม่สามารถติดตามได้ แต่เนื้อหาของข้อความได้บันทึกไว้ในเซอร์เวอร์ของบริษัทอเมริกันคอมมิวนิเคชั่นเรียบร้อยแล้ว ตระกูลรอธส์ไชลด์รวมทั้งคนที่มีเงินมีอำนาจอื่นๆ สามารถดึงข้อมูลพวกนี้ได้ทุกเมื่อ


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...