ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5119

เย่เฉินส่ายหัวแล้วกล่าวว่า : "ฉันรู้ว่า ตอนที่คุณน้าหานกลับมา เผอิญว่าแม่ของฉันหายไประยะหนึ่ง ฉันเห็นว่าช่วงนั้นคุณดูมีความสุขอย่างมาก เพียงแต่คุณไม่ได้ตระหนักว่า ความรู้สึกนั้นเป็นเพียงชั่วคราว และคุณไม่สามารถทำให้ชั่วคราวเป็นชั่วนิรันดร์ได้"

พูดจบเย่เฉินก็กล่าวอย่างจริงใจว่า : "พ่อ สถานการณ์ของศาสตราจารย์เฮ่อ ฉันพอเข้าใจอยู่บ้าง พูดตามตรง คุณน้าหานคบกับเขา มันเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในสายตาของฉัน ประการแรกคือพวกเขาทั้งสองคนโสด อีกทั้งยังเป็นหม้าย ไม่เพียงแต่ไม่มีภาระทางจิตใจในการทำลายครอบครัวของอีกฝ่าย แต่ยังไม่จำเป็นจะต้องกังวลใจว่าอีกฝ่ายจะรื้อฟื้นความสัมพันธ์เก่าครั้งก่อน และไม่ต้องกังวลใจว่าจะหวนกลับมาสร้างปัญหาให้กับพวกเขา"

พูดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็มองไปที่เซียวฉางควน และกล่าวอย่างมีความหมายลึกซึ้ง : "ด้วยนิสัยของแม่แล้ว ถึงแม้ว่าพวกคุณสองคนจะหย่าร้างกัน แต่ถ้าเธอรู้ว่าคุณไปรื้อฟื้นความรักครั้งเก่ากับคุณน้าหาน เธอจะไม่ปล่อยพวกคุณไปแน่นอน ถึงเวลานั้นพวกคุณทั้งสองคนจะต้องถูกก่อกวนอย่างหนัก นอกเสียจากพวกคุณจะไปจากจินหลิง และไม่ยอมกลับมาอีกเลย แล้วก็อย่าให้เขารู้ว่าพวกคุณไปอยู่ที่ไหน"

เซียวฉางควนเงยหน้าและถอนหายใจ : "เย่เฉิน......ฉันกลัวว่าปีศาจอย่างหม่าหลันจะไม่ยอมเลิกรา! ยี่สิบกว่าปีมานี้ ฉันใฝ่ฝันอยากจะหลุดพ้นจากเธอ แต่ผู้หญิงคนนี้เหมือนปีศาจ เดิมทีแล้วจะไม่สามารถปล่อยฉันไปได้"

เย่เฉินกล่าวอย่างนิ่งๆ : "เรื่องนี้จำเป็นจะต้องต่อสู้ด้วยตัวคุณเอง หากคุณกลัวไปซะก่อนแล้ว เช่นนั้นสิ่งอื่นๆ ยังจะมีความหมายอะไรอีกล่ะ?"

พูดจบ เย่เฉินยังกล่าวอีกว่า : "เมื่อครู่นี้ฉันยังพูดไม่จบ คุณน้าหานกับศาสตราจารย์เฮ่อ ทั้งสองคนกลับมาจากอเมริกา อีกทั้งยังจบการศึกษาสูงสุดจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงด้วย ซึ่งเป็นบุคคลระดับสูงในความหมายที่แท้จริง ไม่ว่าจะอยู่ที่อเมริกาหรือหัวเซี่ย พวกเขาล้วนมีสถานะทางสังคมสูงมาก ซึ่งเป็นของบุคคลในระดับขั้นอัจฉริยะ แค่นี้ก็เหมาะสมกันอย่างมากแล้ว ในทางกลับกัน นอกจากคุณจะเป็นรักแรกของคุณน้าหานแล้ว ก็ไม่มีอะไรได้เปรียบศาสตราจารย์เฮ่อเลยสักนิด"

เซียวฉางควนกล่าวอย่างกลัดกลุ้มใจ : "เขาก็แค่อ่านหนังสือมากกว่าฉันไม่ใช่เหรอ? ยังจะมีตรงไหนที่เหนือกว่าฉันอีกล่ะ?"

เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง : "พ่อ การงานของเขาเหรือกว่าคุณ เป็นศาสตราจารย์เกียรติคุณของมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์ รองคณบดี ถ้าเขายอมไปเย่นจิง ชิงหวาก็จะรีบเชิญตัวเขาไป อีกทั้งอุปนิสัยในการใช้ชีวิตของเขาดีกว่าคุณ การดูแลร่างกายก็ดีกว่าคุณ วิ่งทุกวันเพื่อให้ร่างกายแข็งแรง คนอายุ 50 ปี แต่ดูเหมือน 30 กว่าๆ และเผอิญว่าคุณน้าหานก็ชอบวิ่งเช่นกัน และดูแลรูปร่างดีมาก สองคนนี้ต้องมีเรื่องให้คุยกันไม่รู้จบแน่ๆ คุณน้าหานคบกับเขา จึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ฉันเชื่อว่าในวัยชราพวกเขาทั้งสองคนจะต้องมีความสุขมากๆ อย่างแน่นอน"

เซียวฉางควนทุกข์ระทมใจจนอยากจะตาย สะอื้นไห้กล่าวว่า : "เย่เฉิน คุณมาที่นี่เพื่อปลอบใจฉันหรือมาทำให้ฉันกลุ้มใจกันแน่? คุณพูดเหมือนกับว่าที่คุณน้าหานทิ้งฉันไปเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว"

เย่เฉินพยักหน้า และกล่าวอย่างจริงจัง : "ไม่เพียงแต่ถูกต้องนะ แต่มันยังถูกต้องอย่างมากด้วย"

เย่เฉินเข้าใจดี ถึงความรู้สึกเช่นนี้ หากมันทำให้เจ็บปวดใจ ก็ต้องรีบตัดมันทิ้งไปเสีย

เหมือนกับว่ามีบาดแผลเล็กๆ ที่ขา แต่บาดแผลนี้กลับเน่าเปื่อยไม่ยอมหาย เช่นนั้นเขาจะต้องตัดขานี้อย่างเด็ดขาด มิเช่นนั้นแล้ว มันจะส่งผลกระทบต่อร่างกายทั้งหมด

ลักษณะพฤติกรรมและนิสัยของเซียวฉางควน อย่างที่เขาบอก ปอดแหกจะตาย ไม่เพียงแค่ปอดแหกกับหม่าหลันหรอก ตนเองก็ปอดแหก แล้วเขาจะใช้ยาแรงเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บทางใจของตนเองได้ยังไง?