ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5117

"จำได้ครับ" เย่เฉินตอบทันที : "ครั้งนั้นไม่ใช่การรวมตัวกันของเพื่อนร่วมชั้นเก่าหรอกเหรอ? มีอะไรที่พิเศษล่ะ?"

เซียวฉางควนพูดอย่างตรงไปตรงมา : "แน่นอนว่ามันพิเศษ! คุณไม่รู้หรอกว่าวันนั้นเราอยู่ด้วยกันในห้องครัว ฉันสารภาพรักออกไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้ง! ไม่เพียงแค่สารภาพรักเท่านั้น ฉันยังกอดเธอด้วย และเธอก็กอดฉันเช่นกัน!"

"จริงเหรอ?" เย่เฉินเอ่ยถามอย่างแปลกใจ : "หลังจากนั้นล่ะ? คุณสองคนก็คบกันเหรอ?"

"เปล่าหรอก......" สีหน้าของเซียวฉางควนหม่นหมองลงมา และบ่นพึมพำว่า : "ฉันไม่กล้าหย่ากับหม่าหลัน......คุณน้าหานของคุณยึดมั่นในคุณธรรมมาตลอดชีวิต ในตอนนั้นเธอเป็นแฟนฉัน แต่เห็นได้ชัดว่าหม่าหลันฉวยโอกาสตอนฉันเมา เพื่อมีความสัมพันธ์กับฉัน เธอจึงเลือกที่จะให้ฉันกับหม่าหลัน และไปอเมริกาเพียงคนเดียว ถึงแม้ว่าเธอจะกลับมา แต่ฉันกับหม่าหลันก็ไม่ได้หย่าร้างกัน เธอจึงไม่สามารถคบกับฉันได้......"

พูดจบ เซียวฉางควนก็ถอนหายใจ : "อันที่จริงแล้วตอนที่คุณน้าหานกลับมา ขอเพียงแค่ฉันกล้าหย่ากับหม่าหลัน เช่นนั้นเธอจะต้องคบกับฉันอย่างแน่นอน แต่ฉันมันปอดแหกเอง ฉันมันปอดแหกเย่เฉินคุณรู้ไหม? ฉันแม่งโคตรปอดแหกเลย แค่หม่าหลันถลึงตาใส่ฉัน ฉันก็ไม่กล้าแม้แต่จะเรียกแล้ว ถ้าฉันเอ่ยปากว่าต้องการหย่าจริงๆ เธอจะไม่เอามีดมาสู้กับฉันเลยเหรอ......"

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และกล่าวปลอบใจว่า : "พ่อครับ คุณก็บอกเอง ว่าคุณสองคนไม่ได้คบกัน ก็ไม่มีคำว่าอกหักอะไรทั้งนั้น ดังนั้นคุณก็อย่าหมดอาลัยตายอยากแบบนี้เลย และถึงแม้ว่าพวกคุณจะไม่ได้เป็นคนรักกัน แต่ยังเป็นเพื่อนกันได้นะ! ถ้าคุณต้องการเป็นคนรักกับเธอจริงๆ เช่นนั้นคุณก็คิดใคร่ครวญให้รอบคอบ แล้วค่อยเลือกก็ได้"

เซียวฉางควนกล่าวอย่างเจ็บปวดปานขาดใจ : "ไอ๋หยาเย่เฉิน! คุณไม่เข้าใจหรอก! ตอนนี้ไม่มีโอกาสให้เลือกแล้ว คุณน้าหานคบกับคนอื่นไปแล้ว!"

เย่เฉินเลิกคิ้ว เอ่ยถามด้วยความแปลกใจ : "คุณน้าหานคบกับคนอื่นเหรอ? เป็นไปไม่ได้ เธอไม่ได้ชอบคุณมาตลอดหรอกเหรอ?"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน