ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 445

บทที่ 445

เห็นคุณตาพูดอย่างจริงจัง เฉินเสี่ยวจาวก็ลังเล สุดท้ายก็รับเอายานั้นมา

ครั้งหนึ่ง ในใจเธอฝันไว้ว่า จะสามารถมียาวิเศษนี้ไว้ได้ไหมนะ แต่ว่า พอคิดถึงว่าคุณตามีอายุมากแล้ว ต้องการยานั่นมากกว่าตนเอง ดังนั้นเธอก็เลยไม่ได้คิดอยากได้อะไรมาก

แต่ทว่า เธอไม่คิดเลยว่า คุณตาจะเอายาวิเศษที่อาจารย์เย่ให้เขาไว้ มาให้กับเธอ！

ดังนั้น พอรับยานั่นมา ในใจเธอก็ตื่นเต้นอย่างมาก ในขณะเดียวกัน คำพูดที่คุณตาฝากฝังไว้ ก็ดังขึ้นในหัวเธออยู่ตลอดเวลา

ดูแลอาจารย์เย่อยู่ข้างกายไปตลอดชีวิตงั้นหรือ?

ตัวเองนั้นก็ยอม เพียงแต่ไม่รู้ว่า อาจารย์เย่จะรังเกียจตนเองหรือเปล่า?

ซือเทียนฉีก็มองความคิดในใจเธอออก แล้วก็ยิ้มเล็กๆ พูดว่า “เสี่ยวจาว อาจารย์เย่เป็นคนตั้งมั่นในคุณธรรม เพียงเธอยอมรับใช้ดูแลเขาอย่างจริงใจ เขาก็คงจะจริงใจกับเธอเช่นกัน ตาอายุมากแล้ว ต่อให้จะอยู่ไปต่อได้ ก็ไม่เกินร้อยปี เธอยังวัยรุ่น ถ้าเธอสามารถอยู่รับใช้ข้างกายอาจารย์เย่ได้ตลอด อนาคตอาจารย์เย่คงจะตอบแทนเธออย่างดี”

เฉินเสี่ยวจาวก็พยักหน้ารัวๆ แล้วพูดว่า “คุณตาวางใจเถอะค่ะ เสี่ยวจาวทราบแล้ว！”

ซือเทียนฉีก็ถอนหายใจพูดว่า “ตอนแรกที่ซ่งหรงวี่มาเชิญตาให้ไปรักษาคุณท่านซ่งนั้น ตายังไม่ค่อยหายดี เดิมทีอยากจะให้เธอมาคนเดียว แต่ติดตรงที่ตากับคุณท่านซ่งมีบุญคุณต่อกัน ถ้าหากว่ารักษาเขาไม่หาย เขาก็อาจจะไม่สามารถอยู่บนโลกนี้ต่อไปได้ ดังนั้นก็เลยตามมาด้วย ไม่คิดเลยว่า มาเมืองจินหลิงครั้งนี้ จะได้พบกับคนสำคัญเข้า.....”

……

ซือเทียนฉีตื่นเต้นจนนอนไม่หลับทั้งคืน

คนที่นอนไม่หลับทั้งคืนเหมือนกับเขา ก็ยังมีคุณท่านซ่งอีกคน