พลาด นิยาย บท 55
พรุ่งนี้งานแต่งฉัน ฉันควรจะนอนพักผ่อน ดูตอนนี้สิ กี่โมงกี่ยาม ฉันยังยืนพะอืดพะอมอยู่หน้าห้องน้ำ ทั้งฉันและคุณชาย แพ้ท้องทั้งคู่
ลูกจ๋า ฮือ... ทรมานทั้งปะป๊าหม่าม้าเลยนะ!
“คุณ... ฉันจะอ้วก แหวะ” ฉันวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำ อ้วกออกมาหลายรอบ ทรมานชะมัด!
ฉันเดินออกมา พร้อมสูดยาดมที่ถืออยู่รัว ๆ
“จะได้นอนไหมวันนี้” ว่าที่สามีฉันถามนิ่ง ๆ เพราะทั้งวัน เขาก็อ้วก
ลูกสองคนในท้องสลับกันทำพิษ
ฉันเดินมึนมาที่เตียง คุณเซ็นเองก็ดมยาดมเหมือนกัน เดือนที่สามย่างเข้าเดือนที่สี่แล้ว เซ็นน้อยณีเวียน้อย
ฉันนอนลงข้าง ๆ เขา ก่อนที่มือหนาจะโอบกอดฉันไว้ ฉันพยายามนอนให้หลับ พรุ่งนี้แต่งงาน ต้องใช้พลังงานมหาศาล
แต่... เวลา 03.54 ฉันหิว! ฉันหิว... หิวมาก คุณพระ!
ฉันสะดุ้งตื่น กระสับกระส่ายนอนไม่หลับ ฉันหิวจริง ๆ ทั้งที่กินมาก
แล้ว เฮ้อ…
ว่าที่สามียังหลับอยู่ไม่อยากปลุก คุณชายทำงานมาทั้งวัน แถมยังแพ้ท้องแทนฉันอีก ฉันสงสารเขา
“คุณ... ตื่น!” แต่ฉันทำไม่ได้ ทั้งปลุก ทั้งไปเขย่าแขนเขารัว ๆ
“หืม... กี่โมงแล้ว” ฉันลุกขึ้นนั่ง เปิดไฟหัวเตียง จ้องเขาไม่ละสายตา
จะลุกหรือไม่ลุก!
“กี่โมงไม่สนใจ ฉันหิว นอนไม่หลับถ้าไม่ได้กิน ฮือ ๆ” เขาดันตัวนั่งมองหน้าฉัน ก่อนจะหันไปมองนาฬิกาที่หัวเตียง
“ตีสี่... จะกินอะไรล่ะ โทรเซอร์วิสโรงแรมให้” เขาเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์
หัวเตียง
“ส้มตำปูปลาร้า”
“ณีเวีย...”
“ทำไมต้องเรียกชื่อเฉย ๆ ไม่พอใจเหรอคะ?” ว่าที่สามีเอามือกุมขมับ
ก่อนจะโทรหารูมเซอร์วิสโรงแรมเขา
“โรงแรมฉันไม่มีส้มตำปูปลาร้า ตอนนี้มีแค่อาหารเช้า กินก่อนไหม”
ฉันหน้ามุ่ย คนมันอยากกินส้มตำปูปลาร้า จะให้กินอาหารเช้าจืด ๆ เหรอ ตลก!
“ไม่” เขาวางโทรศัพท์มือถือไว้ที่เดิม
“งั้นนอนกันเถอะ มามะ” ยื่นมือมา ให้ฉันเข้าไปกอด...
“ลูกหิวจะหลับลงได้ยังไง”
“อีกไม่กี่ชั่วโมงต้องแต่งหน้าแล้วนิ” จริงของเขา
“อดทนนะ เดี๋ยวเช้าจะให้คนไปหาซื้อให้ นอนนะหม่าม้า” ฉันน้ำตาจะไหล แต่พยายามกลับไปนอนซุกแผงอกเขา อดทนหน่อยสิลูก
ฉันเผลอหลับไปแป๊บเดียวก็ต้องตื่นมาแต่งหน้าทำผมแล้ว เลี้ยงพระ
รดน้ำสังข์ ต่อด้วยงานเย็นอีกยาว เฮ้อ ขอให้ฉันไม่อ้วกแตกบนเวทีแล้วกัน แม่ขอหนึ่งวันนะคะคุณลูก
แตงโม กับน้ำหวานมาถึงแล้ว น้ำหวานกำลังจะมีข่าวดีเหมือนกัน
นางไม่ได้ท้องก่อนแต่งเหมือนพวกเรานะคะ แฟนน้ำหวานดีมาก หล่อมาก
แอบเสียดายที่เลิกกับพี่ที แต่ความรู้สึกคนเราไม่เหมือนกัน ใครไม่โดนก็คงไม่รู้
ฉันเชื่อว่าน้ำหวาน ตัดสินใจดีที่สุดแล้ว
“คุณแม่สวยจัง...” แตงโม เดินมาจับบ่าฉัน หลังจากงานฉันก็งานแตงโมตามมาติด ๆ ฮอตไหมล่ะ สาว ๆ กลุ่มนี้
สองคนนั้นแต่งหน้าคนละมุม ต้องใส่ชุดไทยเพื่อนเจ้าสาวยืนอยู่ข้าง ๆ ฉัน แฟนพวกนางมาตอนเช้าเริ่มงานนู่นล่ะ
ฉันอยู่ในชุดไทยศิวาลัยเช่นเดิม เลี้ยงพระ รดน้ำสังข์ตามพิธีไทย นักข่าว นักธุรกิจมากันล้นหลาม ณีเวียนะไม่ใช่ชมพู่ มาทำไมเยอะแยะแสบตา
พิธีรดน้ำสังข์ คำอวยพรจากเพื่อน ๆ
พี่ที: มีความสุขมาก ๆ นะ มีลูกหัวปีท้ายปี แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะ
เมย์ลิน: มีความสุขมาก ๆ นะคะ แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะ
พี่เอส: มีความสุขมาก ๆ แฮปปี้ ๆ แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะค้าบ
หัวปีท้ายปี สักสิบคน ฮ่า ๆ
แตงโม: รักแกนะ มีความสุขมาก ๆ แข็งแรงทั้งแม่และลูก จองลูกชายแกนะ อิอิ
น้ำหวาน: มีเป็นตัวเป็นตนแล้วนะ อย่าเครียด มีความสุขกับทุกวัน หนักเบาอภัยให้กันนะ รักแกเพื่อน
หมอนาย: มีความสุขมาก ๆ ครับ แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะ
ฉันแอบน้ำตาไหลออกมาบ้าง ทุกคนดูมีความสุขไปกับฉัน วันนี้ลูกในท้องไม่งอแงตามที่ขอไว้ โล่งใจจริง ๆ
งานเลี้ยงค่ำ
ฉันกับเพื่อนเจ้าสาวต้องเปลี่ยนชุด น้ำหวานกับแตงโมอยู่ในเดรสราตรีสีมิ้นท์ สวยใส ตัดกับผิวขาว ๆ ของพวกนาง
เจ้าบ่าวฉันหล่อมาก หล่อจนฉันมองเขา และอดยิ้มไม่ได้ คุณเซ็น พี่เอส
พี่ที หมอนาย คืองานดีสุด ๆ ฉันดีใจที่แฟนน้ำหวาน กับพี่ทียังมองหน้ากันติด เขาดูปกติ ไม่ได้เขม่นกันแต่อย่างใด ห้ามชกกันงานฉันนะ แง...
พิธีกร: เจ้าสาว ประทับใจอะไรในตัวเจ้าบ่าวครับ ?
ฉัน: เขาเอาใจใส่ เสมอต้นเสมอปลาย ชอบบุคลิกเขาค่ะ เขาเป็นคนนิ่งสุขุมกับคนอื่น แต่กับฉันเขาจะเป็นอีกอย่าง เขาโรแมนติกมาก และเขาเป็นคนเก่งมาก เก่งไปซะทุกอย่างด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาด