พลาด นิยาย บท 6

ประตูปีกนกรถหรูถูกเปิดออกเขาลงจากรถและเดินหายไป ฉันได้แต่นั่งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ในรถคนเดียว ใครเดินผ่านหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปรถเขากันใหญ่ โถ่... หวังว่าหน้าฉันจะไม่ไปแผ่หลาอยู่บนเฟซบุ๊กใครนะ

ด้านเซ็น เขาไม่อยู่นิ่ง รีบ กดโทรศัพท์หาพ่อของณีเวียทันทีที่พ้นสาย

ตาหญิงสาว

(สวัสดีครับ)

“คุณอาครับ พอดีวันนี้ณีเวียกับคุณนัทมีปากเสียงกัน” ปลายสายเงียบไปสักครู่ก่อนจะเดินหลบออกมาคุยส่วนตัว

(ณีเวียเป็นยังไงบ้าง ผมเป็นห่วงเธอ) ปลายสายเสียงเริ่มสั่นเครือ เขาเป็นห่วงลูกสาวดื้อ ๆ ของเขาเหลือเกิน

“ณีเวียเป็นห่วงคุณอามาก คุณนัทเขาขู่ณีเวียว่าจะปอกลอกคุณอา

คุณอาดูแลตัวเองด้วยนะครับ” เสียงสะอื้นของปลายสายดังเล็ดลอดออกมาจาก

มือถือ เขาดีใจ... ที่ลูกสาวยังรักและเป็นห่วงเขาอยู่

(ผมพอจะรู้ แต่ผมจำเป็นต้องอยู่กับคุณนัท เพราะเธอกำลังท้อง ที่ผมต้องดุณีเวีย ผมแค่ไม่อยากให้เธอเป็นเด็กก้าวร้าว แต่เธอกลับคิดว่าผมไม่รักเธอ)

“ณีเวียรู้ไหมครับ? ว่าเธอกำลังจะมีน้อง”

(ไม่รู้) เซ็นได้แต่ส่ายหน้าสงสารหญิงสาวจับใจ เธอจะรับได้หรือไม่ ถ้าเด็กที่ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องของเธอเกิดมาจากคนที่เธอเกลียดที่สุด

“คุณอาไม่ต้องห่วงณีเวียครับ ผมจะดูแลน้องเอง เรื่องก้าวร้าวผมจะพยายามสอนเอง คุณอาดูแลตัวเองดี ๆ นะครับ อีกอย่างผมมีเรื่องสำคัญจะบอกคุณอา แล้วผมจะหาเวลาเข้าไปพบครับ”

(ขอบคุณครับคุณเซ็น ผมสบายดี ผมรู้ทุกอย่าง บอกณีเวียไม่ต้องเป็นห่วงผม ตั้งใจเรียนให้จบก็พอ) เสียงปลายสายสั่นเครืออีกครั้งเมื่อต้องพูดถึงลูกสาว

ของเขา

“ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี”

เขากดวางสาย ก่อนจะรีบกลับไปขึ้นรถ รู้สึกเป็นห่วงคนข้างใน

คุณเซ็นเดินกลับมาขึ้นรถ ตาคมหันมามองฉันแว๊บนึง

“คุณหายไป จนฉันขี้เกียจจะร้องไห้แล้ว”

มือใหญ่เอื้อมมายีหัวฉันเบา ๆ ฉันหันไปมองหน้าเขาอีกครั้ง อยากจะมั่นใจว่าคนที่ขึ้นมานี้ ใช่เขาหรือเปล่า ทำไมตอนนี้เขาดูอบอุ่นกว่าที่เคยเป็น

“เดี๋ยวพาไปกินเหล้า ทีกับน้ำหวานรออยู่”

ฉันเผลอยิ้มดีใจออกมา เขาจะพาไปกินของโปรดแถมยังได้เจอ

เพื่อนสนิทด้วยไม่นานเราสองคนก็มาถึงผับ S

หน้าผับมีการ์ดสี่ห้าคนยืนที่ประตู เขาทักทายคุณเซ็นอย่างสนิทสนม

แถมกระซิบกระซาบกันอีก

“แหม ช่วงนี้ไม่เจอเลยนะครับคุณเซ็น หรือว่าลาออกจากวงการไปแล้ว” วงการอะไรของเขานะ ฉันพยายามเอียงหูฟัง เพราะเพลงในผับดังออกมา

ถึงข้างนอก

“ยัง ดูก่อน” คุณเซ็นตอบกลับเรียบ ๆ และจูงมือฉันเดินเข้ามา

ผับจ๋าณีเวียมาแล้ว (ไหนว่าเศร้าอยู่) ฉันเดินลัดเลาะขึ้นไปชั้นบน VIP ก็เจอ น้ำหวาน พี่ที แตงโม และผู้ชายอีกคนที่ฉันไม่เคยเห็นหน้า

“แก มานั่งนี่” น้ำหวานตบโซฟาให้ฉันไปนั่ง แตงโมไม่ทักฉัน แต่ฉันสังเกตได้... ว่าแตงโมหน้าแดงมาก

ตาฉันไม่ฝาดหรอก แตงโมกำลังหน้าแดงอยู่จริง ๆ

“ณีเวียรู้จักทุกคนแล้ว เหลือเพื่อนพี่ครับชื่อเอสเอ้อ เพื่อนไอ้เซ็นด้วย”

พี่ทีแนะนำฉันให้รู้จักพี่เอส เขาเป็นชายหน้าตาดีในระดับนึงเลยล่ะ ขาวสักลาย

เบา ๆ หล่อแบบแบดบอยไม่เหมือนคุณเซ็น หล่อเหมือนเจ้าชาย...

ฉันรีบตบหน้าตัวเองให้หลุดจากความความคิดบ้า ๆ ที่ผุดขึ้นมาในหัว

“ฮ่า ๆ น้องไม่ต้องตบตัวเองก็ได้ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ เหมือนที่ไอ้เซ็นเล่าจริง ๆ ฮ่า ๆ” ฉันหันขวับไปมองหน้าตาหน้าเมื่อยทันที ไปนินทาอะไรฉันไว้อีก!

“หุบปาก” เรียกเสียงหัวเราะของพี่เอสดังขึ้นอีกระรอก อะไรจะอารมณ์ดีขนาดนี้พ่อคุณ

ฉันหันไปหาแตงโมที่หน้าแดงนั่งนิ่งอยู่ ไม่พูดไม่จาสักคำ

“แกเป็นอะไร ไม่สบายเหรอ” แตงโมเงยหน้ามองฉัน ก่อนจะส่ายหน้า

เบา ๆ นางเงียบไม่สมกับเป็นแตงโมจอมแก่นที่ฉันเคยรู้จักเลยสักนิด

น้ำหวานเดินไปนั่งข้างพี่ที บอกว่าอยากให้ฉันอยู่ข้าง ๆ คุณเซ็น แผนของนางล่ะ ที่จริงนางอยากนั่งใกล้ผู้ของนาง ข้าง ๆ ฉันอีกข้างเป็นแตงโมฝั่งขวาของแตงโมก็มีพี่เอสนั่งอารมณ์ดีอยู่

‘ตึ๊ง’ ไม่นานเสียงไลน์ฉันก็ดังขึ้น พอก้มมอง ฉันต้องเงยหน้ามองน้ำหวานทันที อยู่ตรงข้ามกันแค่นี้จะไลน์มาทำไม น้ำหวานพยักหน้า เหมือนอยากให้

ฉันอ่านให้ได้

[Namwan: ก่อนที่แกจะมา แตงโมมันลงไปข้างล่าง มีคนชนแก้วเยอะไปหมด มันบอกฉันว่ามันร้อนมากตอนนั้น เหมือนมันโดนยาปลุกเซ็กส์เลย]

ฉันละจอไปมองหน้าน้ำหวานอีกครั้ง น้ำหวานพยักหน้าและพิมพ์ต่อ

[Namwan: มันร้อนเลยเข้าห้องน้ำ ระหว่างทางเจอกับคุณเอสพอดี จากที่ก่อนหน้านี้มันแอบมองคุณเอสอยู่ มันเลยทนไม่ได้พาคุณเอสเข้าไปในห้องน้ำหญิง]

ฉันตกใจมองหน้าน้ำหวานอีกรอบ คุณเซ็นเริ่มสงสัยมองฉันกับน้ำหวานสลับกันเป็นระยะ

[Namwan: มันผลักคุณเอสเข้าไปในห้องน้ำ แล้วล็อคประตู พยายามจะข่มขืนคุณเอส]

“หะ แล้วเสร็จไหมวะ!” ฉันรีบเอามือปิดปากตัวเอง ที่เผลอหลุดถามน้ำหวานกลางวง หนุ่ม ๆ มองฉันเป็นตาเดียว น้ำหวานกุมขมับตัวเองก่อนจะนวดเบา ๆ Sorry เพื่อน

“เสร็จครับน้องณีเวีย ฮ่า ๆ” พี่ทีตอบติดตลก ยายน้ำหวานหน้าแดงเป็นลูกตำลึง เอามือไปตีแขนพี่ทีเบา ๆ และนางเหลือบตามองฉันก่อนจะก้มลงพิมพ์ต่อ

[Namwan: เสร็จสิ มันบอกว่าเจ็บมาก แต่มันอยากจนอดไม่ได้ แต่มาช็อคกว่าเดิมคือ มันมารู้ทีหลังว่าเป็นเพื่อนพี่ทีกับคุณเซ็นเนี่ยล่ะ!]

ฉันหันไปหาแตงโมเพราะแตงโมอ่านแชทน้ำหวานกับฉันด้วย แตงโมพยักหน้าให้ฉันราวกับตอบว่า ใช่แล้ว ถูกต้องทุกอย่าง!

ฉันได้แต่กุมขมับ สงสารแตงโมจับใจ ฉันพยายามให้แตงโมผ่อนคลาย

ให้นางกินน้ำเยอะ ๆ พักแอลกอฮอล์ไว้ก่อน

“ขอตัวแป๊บนะ ขอคุยด้วยหน่อย” อยู่ ๆ พี่เอสก็ลุกขึ้นยืน ดึงแขนแตงโมออกไปด้วย และแน่นอน การนินทาจึงเริ่มต้นขึ้น

“แก หรือจะอีกรอบวะ?” น้ำหวานป้องปากเหมือนกระซิบฉันคนเดียว

ไม่ต้องหรอกน้ำหวาน สองหนุ่มที่เหลือเขาได้ยินแกหมดแล้ว! คุณเซ็นเริ่มหันมามองหน้าฉัน พี่ทีก็หันมองน้ำหวานเหมือนกัน

“ไม่หรอกมั้งแก แตงโมไม่น่าทำแบบนั้นรอบสอง”

“นี่ ก็พี่เอสไง เปลี่ยนกัน อิอิ” เมื่อน้ำหวานเผลอหลุดชื่อพี่เอสออกมา สองหนุ่มเพื่อนสนิทพี่เอสก็มองหน้ากันทันที

“ตัวเอง มีอะไรจะเล่ามั้ย” พี่ทีเริ่มเปิดประเด็นอยากรู้อยากเห็น น้ำหวานจึงตัดสินใจบอกแค่ว่าสองคนนี้มีซัมติงกัน เล่ามากกว่านี้ มีหวังแตงโมได้อาย

ขึ้นไปอีก