พลาด2 นิยาย บท 104

พ่อแม่มองขึ้นมา แล้วพยักหน้าให้ฉัน ก่อนที่พิธีกร จะดึงสถานการณ์ให้กลับมาเป็นปกติ

พิธีกร: เอ่อ เอาล่ะครับ ขอเชิญคุณพ่อคุณแม่เจ้าสาว ขึ้นมากล่าวอวยพรเล็ก ๆ น้อยหน่อยครับ

แม่ฉันชี้ไปที่ตัวเองทันที ก่อนที่จะลุกขึ้น แล้วเดินจับมือพ่อมาบนเวที เอ่อ... แม่มองไปที่ประตูตลอดเลย สงสัยรอไอดิน ที่ป่านนี้ยังไม่เห็นหัว!

พ่อเอส: พ่อยินดีกับลูกทั้งสอง ขอให้รักกัน ดูแลกัน ไปจนแก่จนเฒ่าเลยนะลูก ที่สำคัญ… มีหลานให้พ่ออุ้มไว ๆ นะ

แล้วพ่อก็ส่งไมค์ให้แม่ต่อ ที่ตอนนี้น้ำตาคลอแล้ว

แม่: อื้ม หนักเบาอภัยให้กันนะเวียร์ ไออุ่น... ปรับอะไรได้ก็ปรับ ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว

ฉันเงยหน้ามองแม่ทันที เฮ้ย แม่รู้เหรอ!

แม่: หลังจากวันนี้ ก็เป็นครอบครัวแล้ว ประคับประคองดูแลกัน รักกัน เคารพกัน เป็นทุกอย่างให้กัน ยินดีด้วยนะลูก

เฮ้อ! โล่ง... ยังไม่รู้! รอดค่ะรอด! อวยพรเสร็จแม่กับพ่อ ก็เข้ามากอดฉันแน่นมาก พอถอนกอดออกมาแม่ก็เช็ดน้ำตาตัวเองทันที

แหนะ... เจ๊แตงร้องไห้! นั่งขรึมทั้งวัน ตอนนี้น้ำตาไหลแล้ว!

“หมวยยังไม่หยุดร้องอีกเหรอ... ทั้งวันแล้วนะ” ห้ะ! ทั้งวัน ฉันมองหน้าพ่อทันที ก่อนที่พ่อจะรีบจับมือแม่ไว้

“ก็แม่ตื้นตัน หยุดร้องไม่ได้เลย ฮึก ๆ ไปแล้วนะลูก” ฉันพยักหน้าเบา ๆ มองตามหลังท่าน จนลงเวทีไป

อิหยังวะ มีแต่คนแปลก ๆ วันนี้ แม่ก็แปลก ปลายฟ้า นาวา และน้องชายฉันที่ยังไม่โผล่หัวมาสักที

พอจบงานบนเวที เราก็ลงมาสนุกเบา ๆ กับ After Party พ่อฉัน อาไวท์ ลุงเซ็นและลุงที กำลังนั่งกินเหล้ากันอยู่ ส่วนแม่ ๆ ก็ตั้งอีกวงเฮฮากันใหญ่ กว่าเวียร์จะผ่านด่านพ่อ ๆ ก็โดนไปหลายแก้ว

“ลูกมึงคอแข็งไหมวะไอ้เซ็น ฮ่า ๆ เออ วันนี้ยินดีกับลูกมึงจริง ๆ มึงด้วยไอ้เอส ต่อไปคงจะมีหลานมาให้เลี้ยง”

ลุงทีกอดคอพ่อกับลุงเซ็น แล้วยิ้มกว้าง เอ่อ... พ่อคะ ลุง ๆ คะ สามีหนูจะตายแล้วค่ะ ทั้งเมาทั้งหน้าแดง ทั้งแพ้ท้อง ปล่อยเขาไปเถอะ!

“ลูกกู ก็ต้องเหมือนกูดิวะ” เขาเงยหน้ามองพ่อตัวเองทันที ก่อนที่จะยกมือขึ้นโบกไปมา กูว่า... เมาแล้วล่ะ ท้องว่าง... อ้วกมาทั้งวัน เจอแอลกอฮอล์เข้าไป จะเหลือเหรอ?

“ม่าย... คุณพ่อเก่งกว่าผมเยอะ... ผมไม่ได้ครึ่งคุณพ่อเลยครับ” ทำไมพูดเสียงนอย ๆ แบบนี้ล่ะ เขามีอะไรในใจรึป่าว

“แค่นี้ก็เก่งมากแล้วลูกเขย ฝากดูแลไออุ่นด้วยนะ” เหมือนพ่อฉันจะรู้ พ่อรีบขยับมาตบไหล่เขาเบา ๆ จนเขาพยักหน้า แล้วเอื้อมไปจับไหล่พ่อกลับ

“ครับ ๆ”

“ไออุ่น พาเวียร์ไปไหว้ญาติผู้ใหญ่คนอื่นเถอะ เดี๋ยวไม่ไหวก่อน” อาไวท์รีบชี้ไปอีกฝั่งทันที เมื่อเห็นคนข้าง ๆ ฉัน หัวจะทิ่มพื้น

จนฉันค่อย ๆ พยุงเขา มาหากลุ่มแม่ ๆ แทน

“ตายจริง ไอดินยังมาไม่ถึงเลย พี่เขยเมาแล้ว” พอแม่ฉันเห็นก็บ่นทันที

“อ้าว ไอดินยังไม่มาเหรอแตง” แม่พยักหน้าแล้วถอนหายใจเสียงดัง มือก็กดโทรศัพท์ไปด้วย

“ไอดินเจอพายุหิมะ เครื่องดีเลย์... ฉันบอกให้มาก่อนวันงานก็อ้างจะเคลียร์งานอยู่นั่นล่ะ”

เฮ้อ เหตุสุดวิสัยนี่เอง

“เดี๋ยวก็มา คิดมากน่า... ทันฤกษ์ส่งตัวอยู่แล้ว” อาสายฝนพยายามปลอบใจแม่ จน...

“มาแล้วครับ!” เราทุกคนหันควับไปมองตามเสียง ก่อนที่จะเห็นไอดินวิ่งหอบมาที่โต๊ะ

เวียร์ไปไหน! ทำไมเงียบ!

ฉันรีบหันกลับมาทันที เฮ้ย! เขานั่งหลับเลยเหรอเนี่ย... งานแต่งกูบันเทิงมาก! ผัวหลับต่อหน้าแขก!

“อ้าวพี่เขย ไปซะละ” เออดิ เวียร์เขานั่งหลับจริง ๆ แก้มขาว ๆ นี่แดงแปร๊ด สงสัยเพลียมาก ท่าจะเมามากด้วย

“เป็นไงบ้าง ลงเครื่องก็มาเลยเหรอ?” ไอดินพยักหน้าแล้วเดินเข้ามาจับไหล่ฉัน

“ครับ โทษทีนะเจ๊ที่มาช้า ยินดีด้วย มีความสุขกับสามี มีหลานไว ๆ รอเลี้ยงนะ” ฉันโผไปกอดไอดินแน่น นาน ๆ ทีเราจะได้เจอกัน จนแม่ฉันเห็นแล้วส่งยิ้มมาให้

“ไอดินไม่มีแฟนมาเปิดตัวบ้างเหรอลูก”

“ไม่ครับ แม่ก็รู้ว่าผมงานยุ่ง ไว้ค่อยหาให้นะ แป๊บเดียวเท่านั้นล่ะ” ไม่ใช่ แอบซุกไว้ที่เกาหลีเหรอ เหมือนปลายฟ้า เฮ้ย! ใช่ แล้วปลายฟ้าไปไหนวะ!