น้ำตาฉันไหลอาบแก้ม ก่อนจะสวมกอดเขาแน่น ๆ อีกครั้ง
“ไม่หงุดแล้ว ฮือ ๆ ต่อไปนี้พูดอะไร ฉันจะคิดดี ๆ รัก รัก รักเวียร์เข้าใจไหม ฮือ ๆ”
“เข้าใจ... ไม่ต้องร้อง เดี๋ยวต้องออกไปทำอาหารให้พ่อ ๆ แม่ ๆ อีก” ฉันรีบปาดน้ำตาตัวเองทันที
“ทำอาหาร? ฮึก ๆ เซอร์ไพรส์วันนี้เหรอ... นายจะเซอร์ไพรส์แบบไหน”
“ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะบอกตอนกินข้าวมั้ง ฉันไม่ถนัด”
ฉันถอนกอดแล้วดึงมือเขาไปที่เตียง
“จะเซอร์ไพรส์ ไม่เซอร์ไพรส์ นายก็อย่าอ้วกต่อหน้าพ่อ ๆ แม่ ๆ แล้วกัน ฉันกลัวนายทำพัง บอกตรง ๆ”
เขาทำท่านึกสักพัก ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบยาดมใส่กระเป๋าเสื้อไว้ เอิ่ม… เตรียมพร้อมว่างั้นเถอะ! จากนั้นก็ดึงมือฉันออกไปจากห้อง เดินผ่านพ่อ ๆ แม่ ๆ ที่นั่งคุยกันอยู่
“ไงครับ เวียร์จะทำอะไรให้เราทานวันนี้” ป้าณีเวียถามทันที เมื่อเราเดินผ่าน
“หลายอย่างครับคุณแม่ รอทานทีเดียวเลยดีกว่า”
“เอ้อเวียร์ พาไออุ่นเข้าครัวด้วยนะ จะได้เป็นกับเขาบ้าง” แล้วพ่อก็หันมายิ้มกวน ๆ ใส่ฉัน
“พ่ออ่ะ เดี๋ยววันนี้อุ่นจะโชว์ฝีมือให้ดู” ทุกคนหันมองฉันเป็นตาเดียว อะไรกัน! ฉันทำได้นะ ฉันทำได้!
“เหอะ ๆ เวียร์ดูไออุ่นด้วยนะ ถ้าไม่อยากให้ครัวที่บ้านพัง” แม่อ่ะ!
งอนดีไหมเนี่ย เดี๋ยวก็ยกเลิกแผนเซอร์ไพรส์ซะเลย ชอบว่าฉันนัก
“แม่เชื่อมือหนูเถอะ กิกิ” ฉันยิ้มให้พ่อ ๆ แม่ ๆ แล้วเดินเข้าครัวพร้อมเขา เข้ามาถึงก็ไม่ได้ช่วยเขาทำอะไรหรอก ฉันยืนคิดอย่างเดียว ไม่รู้จะเซอร์ไพรส์พ่อ ๆ แม่ ๆ ยังไงให้สะพรึงดี แต่คิดยังไง… ก็คิดไม่ออกจริง ๆ ยิ่งพ่อเวียร์เขาทำกับข้าวไปมองฉันไป ฉันยิ่งคิดไม่ออกไปใหญ่
“ไม่ต้องมองขนาดนั้นก็ได้ ไม่หายไปไหนหรอก” เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วทำกับข้าวต่อ ก่อนที่ฉันจะรีบเดินไปหยิบที่ตรวจครรภ์ในห้อง แล้วเดินกลับมาหาเขา
ฉันยืนมองมันอยู่สักพัก ไม่รู้จะซ่อนแบบไหนดี ถ้าใส่ในจานข้าวไปเลย เอิ่ม… จะทุเรศไหม
ลองถามเขาดูดีกว่า
“นี่! เวลาท่านกินข้าว ก็โชว์ให้พ่อ ๆ แม่ ๆ ดูเลยเป็นไง ว่าฉันท้อง” เขายืนมองฉันนิ่ง ๆ แต่เหมือนไม่ได้มองฉันเลย เขามองทะลุไปด้านหลัง
อะไรวะ?
ฉันรีบหันควับไปมองทันที คุณพระ… น้ำตากูจะไหล เมื่อเห็นป้าณีเวีย กำลังยืนยกมือทาบอกอยู่!
“จะ… จริงเหรอ?” เขาถึงกลับส่ายหน้าเบา ๆ แล้วมองมาที่ฉัน ก่อนที่ป้าณีเวียจะเดินตรงมาหาอย่างรวดเร็ว แล้วดึงที่ตรวจครรภ์ในมือฉันไปดู
“จริงด้วย! ว้าย… หลานย่ามาแล้ว ๆ” ป้าณีเวียอย่าเสียงดังค่ะ อย่า...
“เป็นอะไรเธอ...” ลุงเซ็น!
“ไออุ่นท้อง!”
“ห้ะ!” ลุงเซ็นอย่าเสียงดัง ม่าย…
“เกิดอะไรขึ้น! ไออุ่นทำครัวพังใช่ไหม” แม่! แล้วป้าณีเวียก็เดินตรงดิ่งไปหาแม่ทันที ก่อนที่จะยื่นที่ตรวจครรภ์ให้ดู
แม่ฉันยืนมองมันนิ่ง ๆ จน…
“กรี๊ด… หลาน หลานมา ตาเอส!”
จบกัน อวสานอาหารเย็น!
คุณสารีบล้างมือ แล้วเดินมาจับหัวฉันทันที ส่วนฉันนี่ยืนคอตกเลย บ้าเอ้ย… กูทำพังตลอด ฮือ ๆ
“ตลอดเลยนะเธอเนี่ย อดเซอร์ไพรส์”
“อะไร… นี่จะเซอร์ไพรส์แม่เหรอไออุ่น ฮ่า ๆ ไออุ่นเอ้ย” แม่เดินมากอดฉันแน่น แถมยังโยกตัวไปมาอีกด้วย
“ก็อยากให้แม่กับพ่อดีใจ ดีใจไหมคะ” พอฉันถาม พ่อก็เดินมากอดฉันอีกคน แถมยังดมหัวฉันใหญ่
“ดีใจมาก! แต่ลูกสระผมครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่”
พ่ออ่ะ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาด2