พลาด2 นิยาย บท 121

ถ้าให้วัดระดับความฉิบหาย ผมให้ 10 เต็ม 10 ผมไม่คิดเลย ว่ามีนจะกล้าแฝงตัวเข้ามาในงานขนาดนี้ ที่แย่กว่าคือ... เข้าไปห้องแต่งตัวแฟนผม! ทำผมหัวแทบขาดอยู่ตรงนั้น ไหนจะแม่ยาย ไหนจะเมีย... ไหนจะเพื่อน ๆ เธอที่พร้อมตบผมมาก!

เล่นซะผมหายใจไม่ทั่วท้องเลย แล้วตอนนี้ผมก็คุยกับเจ้าหน้าที่ตำรวจเรียบร้อย ให้ตำรวจขังมีนให้หลาบจำ! เพราะผมไม่ไหวกับเธอจริง ๆ ผมไม่อยากทำร้ายใครนะ เพราะผมจำขึ้นใจ จำคำที่แม่สอนไว้ตั้งแต่เด็กว่าอย่าทำร้ายจิตใจใคร โดยเฉพาะผู้หญิง แต่เธอยุ่งกับน้ำปั่น คิดจะทำร้ายแฟนผม! ผมไม่ยอมหรอก

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ผมก็รีบแต่งตัวเซทผมรอ พอเวลาผ่านไปสักพัก ก็ลงไปตั้งขบวนขันหมากข้างล่าง ถามว่าตื่นเต้นไหม มาก! ผมจะมีเมียแล้ว เมีย… คนที่ผมแอบรักมานานแสนนาน โคตรดีใจเลย ไม่คิดว่าตัวเองจะมีวันนี้

“ไง ไอ้ลูกชายไปทำวีรกรรมอะไรไว้” พ่อเดินมาตบไหล่ผมเบา ๆ จนผมตกใจสะดุ้ง อะไรวะ? ข่าวไวฉิบหาย!

“ครับ เด็กเก่าขึ้นไปหาน้ำปั่น”

“ซวยระดับไหน” พ่อยิ้มให้ผม แต่เป็นรอยยิ้มที่โคตรน่ากลัว

“ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมรีบเคลียร์อยู่ ถ้ารู้ว่าสาวเยอะแล้วเป็นแบบนี้ ผมจะไม่มีมันเลย เฮ้อ!”

“เฮ้ย ไอ้ลูกชาย อย่าถอนหายใจในงานดี ๆ แบบนี้ เอาน่า ค่อย ๆ คุย ตราบใดที่แกไม่กลับไปวอแวกับผู้หญิง พ่อยังไม่เอาปืนไปให้น้ำปั่นหรอก”

พ่อพูดไปกัดฟันไป เอ่อ… เหมือนจะสบายใจขึ้นนะ โคตรสบายใจเลย ผมหันไปทางไหน ก็มีแต่คนจ้องจะกินหัว ยิ่งแม่ผมนะจิกตาใส่ผมไม่หยุด พี่ชายน้ำปั่น เพื่อน ๆ เธออีก เอาเข้าไป

แล้วผมต้องทำยังไงต่อ ตอนนี้แม่ผมเดินมาแล้ว!

“ตาไทม์ อย่าให้แม่เห็นว่ามีเรื่องแบบนี้อีก นอกใจน้ำปั่นเมื่อไหร่ แม่จะเป็นคนหาแฟนใหม่ให้น้ำปั่นเอง”

สรุปใครเป็นลูก!

“แล้วผมล่ะครับ?”

“ตายไง” พ่อหัวเราะลั่น แล้วตบไหล่ผมปลอบใจ ผมได้แต่ยืนก้มหน้า ไม่กล้าพูดอะไรทั้งนั้น จนฤกษ์เคลื่อนขบวนขันหมากมาถึง ผม พ่อแม่ ญาติพี่น้อง ก็เริ่มเคลื่อนย้ายกัน

เสียงเฮฮาระหว่างทางเริ่มดังขึ้น จนพวกเราเดินมาถึงหน้าประตู น้าน้ำตาลก็เป็นคนรับขันหมากให้ ก่อนจะส่งไปทีละคน ทีละคนเข้าถึงพิธีข้างใน

จนผมเคลื่อนย้ายมาเจอประตูเงินประตูทอง ของน้ำแข็ง กาแฟ ลูกพี่ลูกน้องของเธอ

“พี่ไทม์ไม่ต้องทำอะไรหรอกค่ะ มีเงินเยอะ ๆ ก็ผ่านแล้ว” กาแฟชี้ไปที่ซอง ในมือเพื่อนเจ้าบ่าวผม

“ได้ ๆ เอามา ๆ พวกมึง 100 ซองพอไหม” ผมรีบรวบรวมทันที จนน้ำแข็งดูเอือมน้องตัวเองมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจาก ยิ้มเจื่อน ๆ ให้ผมกับญาติ ๆ แทน

ครับ! ด่านแรกผมผ่านมาง่ายมาก ต่อไปเป็นด่านที่สอง พอผมเห็นหน้าคนถือประตูเงินประตูทองเท่านั้นล่ะ ผมแทบจะหันหลัง เดินกลับไปเบิกเงินที่ธนาคารมาอีก

ซินน์ - ปลายฟ้า!

“ขนาดพี่แท้ ๆ ซินน์ยังถลุงไปหกล้าน” ไอ้เวียร์บ่นให้ผมฟังทันที เมื่อเห็นซินน์ กระดิกนิ้วให้พนักงานเอาเครื่องรูดบัตรมา

ไอ้นาวินเมียมึง!

“ซินน์เรียบร้อย เหมือนปลายฟ้าหน่อย” เมื่อผมเห็นปลายฟ้ายืนยิ้มหวาน ๆ ก็ชี้ให้ซินน์ดูทันที

“โชคดีจังที่แต่งก่อน ไม่ต้องกลัวถูกเอาคืนฮ่า ๆ” ทุกคนหัวเราะลั่น จนปลายฟ้าหยิบไมค์มาพูดบ้าง

“ให้ไทม์ ตะโกนบอกรักอย่างเดียวคงไม่พอ”

เฮ้ย! กูอุตส่าห์ชม

“เดี๋ยว ๆ ปลายฟ้า ฉันกุมความรับเธออยู่นะ” ไอ้นาวามองหน้าผมทันที กูไม่แคร์ กูขอเอาตัวรอดก่อน เดี๋ยวโดนสองคนนี้เล่นงานหนัก แล้วผมไม่มีแรงเข้าหอปั้มลูก

“ฉันก็กุมความลับนาย ตั้งแต่เด็กจนโต”

เออ กูยอม

“ปั่นจิ้งหรีดเลย ๆ” ใครก็ได้เอาซินน์ไปเก็บที แค้นอะไรกูนักหนาเนี่ย

“เออ นายแรงเยอะ พ่อทีแม่เมย์ หนูขออนุญาตให้น้องออกกำลังกายเบา ๆ ยามเช้านะคะ” ยังมีอารมณ์ไปขออนุญาตพ่อแม่ผมอีก

“เอาเลยลูก เอาให้หนัก!” นี่คือแม่กูเองล่ะ

“ปั่นจิ้งหรีด และบอกรักน้ำปั่นยี่สิบรอบ!” ยี่สิบรอบ? ห้ารอบกูก็จะตายแล้ว จะฆ่ากูรึไง ผมจึงหันไปมองเพื่อนเจ้าบ่าวตาละห้อย ช่วยกูด้วยเพื่อน...

“หารกับไอ้นาวา ไอ้นาวินได้ไหม”

“ไม่ได้!” หวงแฟนตัวเองยิ่งกว่าอะไร กูก็เพื่อนนะ กูน้องนะ เห็นใจบ้างดิ

แล้วผมก็จำใจก้มลงปั่นจิ้งหรีด พร้อม ๆ กับเสียงปรบมือที่ดังตามหลัง ก่อนที่พวกมันจะตะโกนนับรอบพร้อม ๆ กัน นับย้ำ ๆ ให้ผมทำวนอยู่นั่นล่ะ

“หนึ่ง หนึ่ง สอง สอง สาม สาม” ไอ้เวียร์! กูจะอ้วกแล้ว

“ไม่เห็นบอกรักน้ำปั่นเลย” ปลายฟ้าก้มลงมาถามผมอีกรอบ

“รักน้ำปั่นค้าบ…”

“เฮ้ย… เท่าไหร่แล้ววะ ปลายฟ้าพูดมา กูลืมเลย” ผมเริ่มเซซ้ายเซขวา อย่าว่าแต่มึงลืมไอ้เวียร์ กูก็ลืม สติกูแทบจะไม่มีแล้ว กูจะอ้วกแล้ว!

“พอ ๆ ๆ กลัวตายก่อน” ทำร้ายกูขนาดนี้ ไม่ต้องเอาแล้วนะซองอ่ะ

ผมค่อย ๆ ยืนขึ้นปกติ จนโลกแม่งหมุนติ้ว ๆ โอ้ย... จะไม่ไหวแล้ว กูจะอ้วก!

“เชี่ย ๆ กูจะตาย…” เพื่อนเจ้าบ่าวรีบมาจับแขนผมไว้ทันที จนซินน์ยื่นเครื่องรูดการ์ดมาหน้าผม

อะไรอีก! อึก~ กูจะอ้วกใส่ให้เครื่อง ให้แม่งพังไปเลย

“หลานขอค่าขนมกับลุงไทม์” ค่าขนม บ้านยังรวยไม่พออีกเหรอวะ รวยกว่ากูอีกนะ

“กะ… กี่บาท” เสียงสั่นเลยผม หัวก็ไม่หยุดหมุนสักที ผมต้องรอด ต้องไหว อดทนโว้ย

ไม่พอแค่นั้นครับ ตอนนี้ปลายฟ้า เธอยังเดินมากระซิบซินน์อีก... อย่าบวกพลังกันนะเว้ย กูตายนะ!