พลาด2 นิยาย บท 39

ยอมให้เป็นของเขา? ของฉันเป็นของเขาแบบนี้นั้นเหรอ?

ฉันนอนนิ่ง พยายามนึกตามในใจ จนมือนุ่ม ๆ ของเขาเริ่มแตะไปตามเรียวขา ก่อนจะไล่ขึ้นมาเรื่อย ๆ จนถึงเชือกแพนตี้น้อยสีแดง

“ลืมไป เธอทำขนาดนี้... คงยอมอยู่แล้ว” ฉันหายใจหอบ ลุ้นอยู่ในใจ… ว่าเขาจะทำอะไรกับมัน

จน...

พรึบ! เขาดึงเชือกแพนตี้ฉันหลุด! ก่อนจะโน้มตัวลงมาหา แล้วประกบริมฝีปากจูบฉันทันที

อื้อ… ฉันพยายามดิ้นใต้ร่างใหญ่ และใช้มือสองข้างดันตัวเขาออก แต่ไม่เป็นผล... เขาไล่จับมือทั้งสองนั้นแนบเตียง ก่อนจะบดจูบ… และสอดลิ้นอุ่น ๆ เข้ามาอีกครั้ง

ฉันจะพยายามเม้มปากต่อต้าน แต่กลับถูกริมฝีปากคู่สวยนั้น… บดขยี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...

อื้ม~

จนริมฝีปากคู่นั้นค่อย ๆ ถอนจูบออกมา ก่อนที่เขาจะพรมจูบไปตามใบหู ไล่ไซร้ไปทั่วซอกคอที่ร้อนผ่าว... จนมาถึงร่องอกขาว ๆ สองลูก

ฉันนอนนิ่งหายใจหอบ... พร้อมกับขาสองข้าง ที่เริ่มชันขึ้นมารับเขา ก่อนที่ผู้บริหารคนนี้เขาจะเอามือที่จับฉัน… ลงมาปลดกระดุมแทน

ฉันบีบหมอนแน่น มือสองข้างที่เคยต่อต้านเขา… ตอนนี้มันกลับไร้เรี่ยวแรง มันมีแต่แรงปรารถนาที่ค่อย ๆ เพิ่มพูลเข้ามา เพิ่มมากขึ้น…มากขึ้น เพิ่มตามสัมผัสเร่าร้อนของเขา จนฉันทนแรงปรารถนานั้นไม่ไหวบีบไหล่ และกระชับกอดเขาแน่น

กระดุมเสื้อเชิ้ตยาวถูกปลด… จนหมดตัว พร้อม ๆ กับมือนุ่ม… ที่เริ่มสัมผัสลูบไล้ไปตามทรวงอกทั้งสอง ก่อนที่เขาจะเค้นมันช้า ๆ ช้า ๆ แล้วปลดบราที่ปิดมัน… ออกไป

จนเผยเห็นสองทรวงเต้า… ที่ตั้งชันขึ้นสู้เขา พร้อม ๆ กับฉัน ที่หลับตาลง… แอ่นอกรอรสสัมผัสที่ปรารถนา

จนมือเขาเริ่มครอบครองมันทั้งสองเต็มมือ ก่อนจะบีบมันช้า ๆ สลับกับคลึงตุ่มปรารถนาบนยอด จนฉันเริ่มส่งมือเล็ก ๆ ไปจับมือเขา หวังกระตุ้นมือใหญ่นั้นให้เร่ง… เร็วกว่าเดิม

จนเขาเงยหน้าขึ้นมองฉันนิ่ง ๆ เราสบตากันสักพัก ก่อนที่เขาจะเอื้อมไปหยิบรีโมท แล้วหรี่ไฟลงสลัว ๆ

แสงสีส้มจาง ๆ ทำไฟพล่านแผดเผาฉันทั้งตัว... ยิ่งบวกกับมือนุ่ม ๆ และริมฝีปากอุ่น ที่กำลังครอบครองทรวงอกทั้งสอง มันยิ่งทำฉันตอบสนอง… ปล่อยเสียงกระเส่าออกมา...

“อื้ม~” ฉันเผลอบีบไหล่กว้างเป็นจังหวะ ทั้งกระตุ้น ทั้งกระหาย จนเขาเริ่มพรมจูบลงไปผ่านท้องน้อย... ไล่ลงไปถึงแพนตี้สีแดง ก่อนจะกระตุกเชือกอีกข้าง จนมันหลุด… ออกจากตัว

เมื่อทุกอย่างถูกปลดให้เขาแผดเผา เขาก็ค่อย ๆ จับเรียวขาฉัน… ยกขึ้นชัน ก่อนจะขยับริมฝีปากพรมจูบมันไล่ตามต้นขา จนเข้าไปหาแยกสวาทที่ไม่เคยถูกจับต้องมาก่อน

ฉันหลับตาปี๋… รู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว เมื่อนิ้วยาว… เริ่มแตะมันทีละนิด ทีละนิด

“อื้อ~” เขาเริ่มเปิดมันออกทีละกลีบ… จนถึงตุ่มปรารถนา มันจุดไฟติด… ลุกโชนขึ้นมา จนฉันร่อนเอวเข้าหานิ้วซน… กระสับกระส่ายปะปนกับสองเรียวขา

“อื้อ~ ฮือ” ริมฝีปากบางเม้มสนิท ฉันกรีดร้องทรมานหนักกว่าเดิม เมื่ออยู่ ๆ ลิ้นนุ่มของเขา ก็ลงตวัดไล่ละเลงเบา ๆ ตามร่องสวาท

ฮือ~ เสียว

ร่างบางสั่นกระเส่าไปทั้งตัว พร้อมกับมือเล็ก… ที่ไม่หยุดอยู่นิ่ง มันเริ่มปัดป่ายขวานหาที่ยึดเหนี่ยว จนแล้วจนเล่า… ที่ความเสียวซ่านสาดโถมเข้ามา...จนเขาเริ่มเขี่ยมันอีกครั้งช้า ๆ แล้วสอดนิ้วยาวเข้ามาเปิดทางให้ตัวเอง

เจ็บ!

ฉันหลับตาปี๋ถดเอวขยับหนีนิ้วร้าย... จนเจ้าของมันเงยหน้าขึ้นมองฉัน อย่างประหลาดใจ

“ทำไม เธอ… ยังไม่เคย” ฉันพยักหน้าที่เหยเกตอบไป... จนเขาถอดนิ้วยาวออกมา บดขยี้ตุ่มกระสันฉันถี่ ๆ แทน

“อื้อ~ อ่าส์ อ๊ะ” ฉันถูกความเสียวซ่านเข้าทรมานอีกครั้ง เขาเขี่ยและคลึงมันซ้ำ ๆ จนฉันเริ่มไม่ไหว กระตุกปล่อยน้ำรักสีใส เปียกโชกตามนิ้วยาว

“อีกรอบ... เจ็บหน่อยนะ” ฉันหายใจหอบ... ไม่รู้จะตอบเขายังไง จนความเจ็บปวดมันแทรกเข้ากายฉันอีกครั้ง เมื่อสองนิ้วยาว ๆ ของเขาสอดแทรกเข้ามาพร้อมกัน

“อื้อ! เจ็บอ่ะ...” ฉันเกร็งไปทั้งตัว จนเหงื่อเล็ก ๆ เริ่มผุดไหลลงตามขมับ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาด2