พลาด2 นิยาย บท 47

เขาว้อนเขามีสิทธิ์ เออ งั้นฉันก็มีสิทธิ์เว้ย ฉันจะว้อนก็ได้ จะควงใครก็ได้ ไม่ได้ประชดด้วย แค่หมั่นไส้!

“เป็นอะไรมึง ยกเอา ๆ” ปลายฟ้า แผนกชงเหล้า ถามขึ้น จนทำฉันหลุดจากภวังค์

พอหันไป ก็เห็นทุกคนมองฉันเป็นตาเดียว...

“ป่าว หิวหิวน้ำ!” ฉันนั่งเซ็ง แม่ง ส่องสปอร์ตไลท์มาที่โต๊ะไออุ่นสิ โชว์ผิวขาว ๆ ของสาว ๆ โต๊ะนี้หน่อย ทำไมไม่มีผู้มาขอชนแก้วเลย สวย ๆ ทั้งนั้น!

“กูพอแล้วนะ ไม่ได้กินนาน เหมือนจะเมาเลยอ่ะ” ไอ้ซินน์เอนตัวพิงโซฟา และทำเป็นกุมขมับ

“มึงคิดถึงผัว!” น้ำปั่นกับปลายฟ้าตะโกนใส่พร้อมกัน จนไอ้ซินน์ยิ้มแหง ๆ แล้วหันมาซบไหล่ฉัน แทน

“เมาจริง ๆ น้า...” ใครก็ได้เอาคนติดผัวไปไกล ๆ กูที กูหงุดหงิด!

ฉันพยายามไม่มองโต๊ะเขา นั่งเฮฮาปาร์ตี้กับน้ำปั่นที่เริ่มรั่ว รั่วจนกินถั่วฉันหมดจาน!

“ง่วงอ่ะ” ซินน์! ปลายฟ้าเริ่มรำคาญมัน ชงเหล้าให้อีกรอบ อยากให้มันเมาจริง ๆ ไม่ใช่คิดถึงผัวเป็นหน้าเป็นหลังแบบนี้ โอ้ย... ตอนนี้ฉันหงุดหงิดพาลหมดแล้ว!

ทำไมมึงว้อน... เมื่อคืนก็ได้กูนะเว้ย... หงุดหงิด...

อยู่ ๆ เสียงเพลงก็เบาลง อะไรอีกวะ พ่อฉันเพิ่มออปชั่นอะไรให้ดีเจวะเนี่ย

“สวัสดีค่ำคืนวันพฤหัสครับผม...” เอาเข้าไป ทุกคนครึกครื้นขึ้นมาทันที จนทำฉันหันไปมองโต๊ะเขา... ที่มีสาว ๆ ยั้วเยี้ยเต็มไปหมด โอ้ย! อารมณ์เสีย!

ฉันต้องหาระเบิดไปลง!

“ซินน์ผัวมึงจะโดนกินแล้วนู่น!” ฉันสะกิดไอ้ซินน์ให้หันไปมองทันที พอมันเห็นเท่านั้นล่ะ มันก็ลุกขึ้น แล้วก้าวขาขาว ๆ ข้ามฉันออกไป

เฮ้ย เดือด! ฉันรีบตามไปจับแขนมันไว้ทันที เนียน ๆ จนเรามาถึงโต๊ะที่มีสาว ๆ รอชนแก้วเพียบ! เออ ก็เล่นหล่อกันแบบนี้! หล่อไม่สงสารโต๊ะอื่นเลยนะ!

ทุกคนหันมามองเราเป็นตาเดียว เมื่อไอ้ซินน์ เดินไปหาสามีตัวเอง แล้วตบโต๊ะดัง ปัง!

อึ้ง!

“ซินน์กลับโต๊ะ ๆ” ปาร์ตี้จะกร่อยไหมเนี่ย... ใช้ไอ้ซินน์เป็นเครื่องมือทำลายดาเมจผู้ชายโต๊ะนี้

“บ้าอะไรวะ พวกเธอออกไปให้หมด!” ผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ ตกใจ รีบลุกขึ้น เดินออกมาทันที

ตอนนี้นาวินหน่ะเหรอ เหมือนจะร้องเลย กลัวเมียหนักมาก

“อะไรสองสาว ตาเขียวมาเชียว เมนส์มาเหรอ”

ไอ้ไทม์!

“กู ไม่ ตลก! แหกตาดูด้วย! แฟนนั่งห่างไม่กี่โต๊ะ... ยังจะกล้าอีก กูไม่ตลกด้วยนะบอกตรง ๆ ขอเตือน! อย่าให้เห็นอีก ใครจะว้อน จะดิลก็เชิญ แต่อย่าให้ผู้หญิงมายุ่มย่ามกับแฟนกู!”

ไอ้ซินน์สวนกลับไอ้ไทม์หน้าหงาย มันน่ากลัวที่สุดเลยตอนนี้

“ใจเย็น ๆ ซินน์ ไม่ได้ยุ่งเลยจริง ๆ ไอ้...” นาวินพยายามปฏิเสธ แต่ไอ้ไทม์ชิงชี้ไปที่ เขา!

“ไอ้เวียร์พี่เธอมันว้อน” เขามองหน้าฉันตกใจ ก่อนจะหันกลับไปด่าไอ้ไทม์ทันที

“แม่ง!”

“ก็มึงโสดนี่หว่า... มึงบอกคืนนี้จะหิ้วกลับสักคน... พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน ทำงานมาเหนื่อย ๆ”

โอ้โห... ไม่รู้เป็นอะไร มือฉันสั่นไปหมดเลยแม่ง เฟลมาก นี่ฉันเดทกับผู้ชายแบบนี้เหรอเนี่ย ซินน์! มึงหยุดด่าผัว ไปด่าพี่มึงแทนได้ไหม!

ฉันอยู่ต่อไม่ไหวแล้ว หงุดหงิด เหมือนอยากฆ่าคนเลยให้ตาย!

“ซินน์พอเถอะ กลับโต๊ะกัน คืนนี้ยังอีกยาวไกล กูจะหิ้วผู้ชายกลับคอนโดสักสองคน... มึงอย่าทำให้กูเสียอารมณ์” ไอ้ซินน์หันมามองฉันทันที ไม่ใช่แค่มันหรอก ทั้งโต๊ะนั่นล่ะ!

คู่เดทฉันก็ด้วย เขามองฉันนิ่ง ๆ แล้ววางแก้วเหล้าลงโต๊ะเสียงดัง ปึก!

“สะ... สองคน” ค่ะ ไอ้ซินน์ทำหน้าตกใจมาก

“สวิงเหรอไออุ่น สายโหด...” ไอ้ไทม์ไอ้อุบาทว์!

“เออ! ไปแล้ว... มีอะไรขาดเหลือบอกได้นะคะ” ฉันโบกมือบ้ายบายโต๊ะหนุ่มลอนดอน ที่ไอ้ซินน์ปาระเบิดตูมใหญ่ลง จนผู้หญิงกระเจิงหายไปทั้งโต๊ะ! ก่อนจะกลับมาที่โต๊ะตัวเอง แล้วนั่งสวย ๆ

ว้อนเหรอ กูก็ว้อนค่ะ!

แล้วอยู่ ๆ ดีเจก็คุมไฟสปอร์ตไลท์มาที่โต๊ะฉัน แล้วพูดว่า...

“ค่ำคืนนี้ ป๊อปปูล่าสุด ๆ ไม่ใช่โต๊ะใคร อันยองครับเจ๊ไออุ่น เจ้าของผับสุดสวย... ไงครับเจ้าของผับ และสาว ๆ โต๊ะนั้นสวยไหม”

‘สวย... วิ้ดวิ้ว...’

หู้ย... คนแซวโต๊ะฉันทั้งผับเลย ไอ้ซินน์งง หนักมาก ส่วนน้ำปั่น ปลายฟ้ายิ้มหวาน ๆ โบกมือให้ผู้ชาย

พ่อฉันให้มีกิจกรรมอะไรแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย!

“ไม่ต้อง งงครับ เรามีกิจกรรม... ให้หนุ่ม ๆ โหวตโต๊ะสาวสวย ที่พวกเขาไม่กล้าเข้าไปชนแก้ว... เพื่อให้เราถามสาว ๆ โต๊ะนั้นให้ว่า... มีแฟนยังครับ? หรือมี แต่แฟนไม่มา? จะได้ ปลอดภัยหายห่วง สนุกสนานกันครับ!”

‘วิ้ดวิ้ว...’ บันเทิงจัง ผับกู

“โสดค่า!” น้ำปั่น มึงนี่เร็วมาก!

“โสดค่ะ!” ปลายฟ้า

ไอ้ซินน์เงียบ มองหน้าฉันงง ๆ ฉันก็งง ไม่รู้ว่าผับตัวเองมีอะไรแบบนี้ด้วย

“แล้วเจ๊ไออุ่น กับพี่ตุ๊กตาบาร์บี้คนสวยล่ะคร้าบ...”

“มีแฟนแล้ว แฟนมาด้วยค่ะ” แล้วไอ้ซินน์ก็ตอบไป ค่ะ... เหลือแต่กู

“เจ๊ไออุ่นล่ะคร้าบ...” กับฉันยังจะเล่นอีกนะ รู้ไหมว่ามันกดดันมาก!

“ค่อนข้างอธิบายยาก!” พรึบ! เพื่อนฉันทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว

“เอ้อ ๆ โสดค่า โสด!” แล้วสถานการณ์ก็กลับมาเป็นปกติ เมื่อฉันนั่งนิ่ง ท่ามกลางสายตาของเพื่อน ๆ ที่จ้องอย่างสงสัย จ้อง จ้อง และจ้อง!