พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 7

หลังจากทานข้าวเสร็จมิริณก็แยกตัวออกจากขวัญข้าวและบีนาทันที เนื่องจากเธอเองก็กังวลใจกับเพื่อนที่เกิดขึ้น มิริณที่กำลังจะเดินเข้าห้องเรียนไปซาตแบตโทรศัพท์ แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อมีคนที่ไม่คาดคิดเดินมาดักหน้าของเธอ อรัณมองร่างบางมาด้วยสายตาที่วาวโรจน์

"มานี่ฉันขอคุยกับเธอหน่อย" เมื่อเจอหน้าผู้หญิงใจร้าย อรัณก็ไม่รอช้าร่างสูงกระชากแขนเรียวเล็กของมิริณ เดินเข้ามาภายในห้องเรียนอีกห้อง โดยที่มีริวอยู่ในห้องนี้ด้วย

"ว้าว...น้องน่ารักซะด้วยสิ" ริวได้แต่เอ่ยพร้อมกับผุดร้อยยิ้มออกมา แต่คุ้นๆ น่าจะใช่น้องคนเมื่อวันก่อนที่ชนกับอรัณที่สนามบาสหรือเปล่า ร่างบางกระโปรงพีชยาว อ่า...ถ้าจำไม่ผิดน่าจะคนเดียวกัน แต่พอไม่ใส่แว่นหน้าตาก็น่ารัก...ใช่ย่อย มิริณได้แต่เสมองหน้าเรียว และเผชิญหน้ากับอรัณ

"เธอใช่ไหมที่เป็นคนปล่อยคลิปฉัน" อรัณตหวาดมาด้วยความโมโห

"ฉันไม่ได้เป็นคนทำ พี่มีหลักฐานอะไรมาว่าฉันเป็นคนทำ" ในเมื่อโดนเขาหาเรื่องมาแบบนี้แล้ว เธอเองก็ไม่กลัว ยังยืนยันว่าไม่ได้เป็นคนทำ

"เมื่อวานฉันเตือนเธอแล้วนะ ไม่คิดจะฟังฉันเลยไช่ไหม เธอกล้ามากนะ ที่กล้าทำกับฉันแบบนี้" อรัณต่างไม่คิดจะฟังคำแก้ตัวของเธอ แต่กับชี้หน้าด่าว่า มิริณมาด้วยความโมโห

"ฉันบอกพี่ไปแล้วคะว่าฉันไม่ได้เป็นคนทำ" ด้านมิริณเองก็ตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัวอรัณเลยซักนิดเดียว แต่นั้นกับยิ่งทำให้คนอารมณ์ร้อนนั้นรู้สึกเดือดมากหนักกว่าเดิม

"โกหก"

"ฉันไม่ได้โกหกและ ฉันไม่ได้เป็นคนทำจริงๆ พี่จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่พี่เถอะคะ แต่จะให้ตอบอีกร้อยครั้งฉันก็ไม่ได้เป็นคนปล่อยคลิปของพวกพี่จริงๆ" มิริณยังหนักแน่นและยืนยันคำเดิม

"ถ้าเธอไม่ได้ทำแล้วจะเป็นใคร ในเมื่อๆ วันนั้นห้องมีแค่เธอที่เห็นฉันจูบกับแพท" อรัณเดินเข้ามาถามใกล้ๆ อย่างโมโห จนร่างบางนั้นสะดุ้ง

"ฉันไม่ทราบ แต่ฉันไม่ได้เป็นคนทำ" ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้ด้วยสีหน้าอันโกรธจัด ยิ่งเธอโกหกเขายิ่งโมโหและเดืิอดมากขึ้น ทั้งสองจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือหนาจับเข้าที่คอเสื้อของมิริณ ร่างบางถึงกับตกใจจนหน้าถอดสี

"ทำไมเมื่อวานที่เธอเข้ามาชนฉันๆ ไม่สนใจเธอเสียใจมากงั้นเหรอ ถึงได้ปล่อยคลิปฉัน" อรัณกดเสียงตำมาอย่างไม่น่าฟัง ที่เขาคิดว่ามิริณชนเพราะหวังเข้าใกล้ตน

"ทุเรศ หลงตัวเอง" ด้านมิริณก็สวนกลับทันที

"เธอ..." มือหนาล่วงเข้าที่กางเกงและกดมือถือบันทึกวิดีโอของตน

อรัณกระชากร่างบางตรงหน้ามาด้วยความแรงจนร่างบางของมิริณกระแทกชิดเข้ากับลำตัวของร่างสูง อรัณประกบปากจูบเข้าที่ริมฝีปากบางเธอเพื่อเป็นการสั่งสอนและแก้แค้นเอาคืน

ปากหยักหนากระทบจูบเข้าปากบางจิ้มลิ้มของคนน่ารังเกียจ มิริณตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ลิ้นสากหนาแทรกเข้ามาในโพลงปากของฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว ฉันโกรธเขาและเจ็บใจจนน้ำตาไหล ที่โดนคนใจร้ายจูบและขบลิ้นบดขยี้ปากเข้ามาที่ปากของฉัน จนมันรู้สึกเจ็บ ฟันเขากระทบกับปากของฉัน แต่เมื่อมิริณได้สติ ร่างบางพยายามผลักอรัณออกจากตัวของเธอจนสุดกำลัง

"เพี้ยะ" ร่างบางตะเบ่งฝ่ามือเข้าใบหน้าอันหล่อเหล่าของคนใจร้ายอย่างไม่รู้สึกเกรงกลัว ใบหน้าของอรัณหันไปตามแรงตบ ร่างสูงถึงกับผุดลิ้นออกมาอย่างรู้สึกเจ็บใบหน้าที่โดนเธอนั้นตบเข้าเต็มๆ

"เธอ" อรัณได้แต่ขบกรามแน่นด้วยความโกรธจัด และจะเอาเรื่องมิริณอีกรอบ เรื่องคลิปยังไม่จบแต่ยัยนี้ยังกล้ามาตบหน้าเขาอีก เกิดมาแม้แต่พ่อเขายังไม่เคยตบ ยัยนี้เป็นใครถึงกล้าทำกับเขาเช่นนี้ ทั้งสองมองหน้าอย่างไม่มีใครยอมใคร

"พี่มันทุเรศที่เข้ามาหาเรื่อง และลวนลามฉันก่อน" มิริณบอกเหตุผลที่เธอตบหน้าเขา ถึงเธอจะแอบกลัวอรัณจนตัวสั่นกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ก็ไม่ได้ยอมให้ใครมากล่าวหาและปรักปรำเธอฟรีๆ อย่างที่เขากำลังทำ