พลิกชะตา ล่าหัวใจแม่ทัพ นิยาย บท 56

“ชี้แนะคงไม่กล้า เพียงแต่รับคำสั่งเบื้องบน มาเอาของบางอย่าง” อิงกงกงกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ

แล้วดวงตาอำมหิตคู่หนึ่งก็มองไปยังตวนมู่สวี่ชิง “คนของจวนจิ้งอ๋องหรือ? เจ้าคือปลาที่หลุดรอดจากแหของสกุลตวนมู่สินะ? ช่างรู้ความเสียจริง ส่งตัวเองมาถึงที่ มา เปิดประตูคุก”

คนที่มาเป็นคนจากในวัง ผู้คุมย่อมไม่กล้าขัดขืน รีบควักกุญแจไขออก

ประตูคุกเปิดออก อิงกงกงยิ้มพลางกล่าวกับตวนมู่สวี่ชิงว่า “คุณชายสาม เชิญเข้าไปเถอะ ในเมื่อมากันแล้ว ก็ส่งไปปรโลกพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัวเสียเลยจะดีกว่า”

หัวใจของตวนมู่สวี่ชิงพลันเต้นระรัว “เจ้าเป็นขันทีมาจากไหนกัน? ท่านราชครูได้ทูลกับฝ่าบาทแล้วว่า เดือนนี้ไม่เหมาะจะสอบสวนขุนนางผู้มีคุณความดี ฝ่าบาทก็ทรงเลื่อนคดีของตระกูลตวนมู่ออกไปเป็นเดือนหน้าแล้ว เจ้าคิดว่าเจ้ามีสิทธิ์อะไรมาส่งคนของตระกูลตวนมู่ไปยังปรโลก?”

อิงกงกงมองเด็กหนุ่มตรงหน้า “โย่ คุณชายสามรู้มากเหมือนกันนะ”

มีข่าวลือว่าคุณชายสามสกุลตวนมู่เป็นพวกไร้ค่า ดูท่าแล้ว จิ้งจอกเฒ่าตวนมู่ซ่อนไว้ลึกจริงๆ!

“ฮ่าๆๆๆๆ!” อิงกงกงหัวเราะเสียงเหมือนเป็ด แล้วสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันควัน กลายเป็นถมึงทึง “ฝ่าบาทไม่ได้เอ่ยว่าจะไต่สวนพวกเจ้า แต่หากพวกเจ้าสำนึกผิดฆ่าตัวตายในคุก ก็โทษใครไม่ได้แล้ว มาสิ ลงมือ!”

เร็วๆ นี้มีคนแอบสืบสาเหตุการตายขององค์ชายสิบห้า พวกเขาใช้ความพยายามไปมาก ก็ยังไม่รู้ว่าเป็นคนฝ่ายไหน แต่หากสืบต่อไป จะต้องสาวไปถึงกุ้ยเฟยแล้ว

ดังนั้นต้องชิงลงมือก่อน ขอเพียงคนสกุลตวนมู่ทั้งหมด 'สำนึกในบาปอันหนักหนา สำนึกผิดฆ่าตัวตาย' เช่นนั้นก็ถือว่าความผิดเป็นที่ประจักษ์แล้ว

ตวนมู่สวี่ชิง 'พรึ่บ' ชูป้ายประจำตัวแขวนเอวขึ้น “พวกเจ้ากล้ารึ!”

เสี่ยวซงจื่อเคยบอกว่าป้ายประจำตัวแขวนเอวนี้เจ๋งเป้งเพียงใด เป็นตัวแทนของจิ้งอ๋อง เป็นตัวแทนของจวนจิ้งอ๋อง ไม่รู้ว่าจะใช้ได้ผลหรือไม่

แน่นอนว่า พออิงกงกงเห็นป้ายประจำตัวแขวนเอว แววตาก็ไหววูบ จิ้งอ๋องถึงกับให้ป้ายประจำตัวแขวนเอวของจวนจิ้งอ๋องแก่เด็กนี่หรือ?

ป้ายประจำตัวแขวนเอวของจวนจิ้งอ๋อง เป็นสิ่งที่ฝ่าบาททรงอนุญาตเป็นพิเศษแก่องค์ชายสาม ไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของจิ้งอ๋อง ยังแฝงความหมายถึงพระกรุณาธิคุณของฝ่าบาทอยู่บ้าง

อิงกงกงวิเคราะห์ข้อดีข้อเสียอย่างรวดเร็ว “วันนี้จะไว้ชีวิตเจ้าสักครั้ง เจ้าไปเถอะ!”

เบื้องหน้าคงแตะต้องเขาไม่ได้แล้ว ส่วนหลังจากออกไปจากที่นี่ หากเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้น นั่นก็ไม่มีใครบอกได้แล้ว

หรงเช่อเห็นน้องสาวถูกรังแก ก็ถีบลูกกรงพังออกมาทันที ปะทะกับคนของอิงกงกง

ซ่านเฉิงก็ตามติดไป วรยุทธ์เขาแม้ไม่เท่าน้องรอง แต่ไม่ว่าใครก็ตามที่คิดจะทำร้ายครอบครัวเขา ต้องข้ามศพเขาไปก่อนเท่านั้น

อิงกงกงรู้ว่าเด็กหนุ่มสกุลตวนมู่สองคนพอมีฝีมืออยู่บ้าง โดยเฉพาะคนรอง หากเขาตั้งใจจริงๆ สอบเป็นจอหงวนบู๊ก็ยังเป็นไปได้ ดังนั้นจึงจงใจพาผู้มีฝีมือมาหลายคน ไม่เชื่อว่าจะปราบพวกชาวบ้านหัวแข็งนี้ไม่ได้

แต่เขาลืมคิดถึงตวนมู่สวี่ชิงไปคนหนึ่ง เด็กนั่นไม่รู้ว่าถืออาวุธอะไรอยู่ในมือ ถึงกับทำให้คนเข้าใกล้ไม่ได้

แต่อย่างไรก็ตามวันนี้ต้องทำงานที่เหนียงเหนียง มอบหมายให้สำเร็จ ไม่อย่างนั้นก็เสียดายฝนห่าใหญ่ที่สามารถทำลายศพและหลักฐานได้นี้แล้ว แววตาเขาวูบไหว เห็นสตรีสองคนที่นั่งพิงมุมห้องขังข้างๆ ด้วยใบหน้าตื่นตระหนก แล้วก็รีบส่งสัญญาณตาให้ผู้คุมอย่างรวดเร็ว

ขณะที่ตวนมู่หรงเช่อกำลังแอบดีใจที่ได้เปรียบ ก็พลันได้ยินเสียงตะโกนแหลมดังขึ้น “หยุด ไม่อย่างนั้นจะหักคอพวกนางเดี๋ยวนี้”

มองตามเสียงไป ก็เห็นสวี่เนี่ยนฉือและถานเสี่ยวชีถูกพวกเขาควบคุมตัวไว้ในมือ ถูกบีบคอจนส่งเสียงไม่ออก

ตวนมู่เฉาเจียงพุ่งเข้าไปก่อน “ปล่อยท่านแม่กับอี๋เหนียง...”