พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว นิยาย บท 134

ในห้องมืดทึม ถ้าหากตอนนี้องค์หญิงซีหลันตกใจตื่น จะต้องจะต้องตกใจกลัวสภาพการณ์ข้างหน้าเป็นแน่

กลางห้องยังคงเหลือกลิ่นหอมของต้นดาตูราจาง ๆ กลิ่นนี้นำมาซึ่งผลที่ทำให้เคลิบเคลิ้ม โดยทั่วไปแล้วแม้แต่นายพลที่จิตใจเด็ดเดี่ยวก็ยังมิอาจต้านทาน ทว่าองค์หญิงซีหลันผู้นี้กลับไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย พอที่จะเห็นได้ว่าคนตรงหน้าที่เคยป้องกันการสะกดจิตคือคนที่ระงับนางพูดความลับอะไรออกไป

แต่นี่ไม่ใช่เรื่องยากกับเฟิ่งชิงหัว เพียงเห็นนางเปิดเข็มเงินแผงหนึ่ง จากนั้นหยิบเข็มสองเล่มที่บางที่สุดแทงไปที่หว่างคิ้วขององค์หญิงซีหลันตลอดจนร่อมริมฝีปากสองจุด ต่อมาก็แทงเข็มเงินเข้าไปกลางศีรษะ

มือทั้งสองข้างถ่ายทอดแรงภายในที่เข็มเงินทั้งสาม ก็เห็นว่าเข็มเงินไม่หยุดสั่นไหวเบา ๆ

เดิมทีองค์หญิงซีหลันที่นอนหลับใหลคร่ำครวญ ท้ายที่สุดก็ลืมตาขึ้นช้า ๆ นัยน์ตาคู่นั้นว่างเปล่า รูม่านตาหย่อนยาน

เฟิ่งชิงหัวปล่อยมือ นั่งอยู่ข้าง ๆ รินชาให้ตนเอง เห็นองค์หญิงซีหลันยังคงไม่ถูกปลดปล่อยจากการคุมขัง ก็รู้ว่าตนเองสะกดจิตนางได้สำเร็จ

“เจ้าชื่ออะไร ?”

“ซีหลัน” น้ำเสียงองค์หญิงซีหลันแข็งทื่อ กล่าวอย่างอยู่ในกรอบ

เฟิ่งชิงหัวพยังหน้า กล่าวถามต่อ : “คราวนี้มาที่นครหลวงเพราะเหตุใด ?”

“ก่อการต่อสู่ในเทียนหลิง เป่ยเว่ยจะได้รับผลประโยชน์”

เฟิ่งชิงหัวถูคางไปมา ไม่เหนือการคาดหมายสักนิด

ถึงอย่างไรเป่ยเว่ยและเทียนหลิงก็ต่อสู้ทั้งต่อหน้าและลับหลังมาเป็นสิบปี จู่ ๆ จะมาเกี่ยวดองกันได้อย่างไร แน่นอนว่าต่อหน้าทำเป็นห่วงใยลับหลังมุ่งร้าย วางใจไม่ได้

เรื่องนี้นางมิได้เกี่ยวข้องอะไร เพียงแค่จ้องโฉมหน้าขององค์หญิงซีหลันจึงเอ่ยปากถาม : “เจ้ารู้จักคนคนหนึ่งที่เหมือนกับเจ้า หรือจะพูดว่าคล้ายคลึงกับเจ้าไหม ?”