พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว นิยาย บท 210

ประธานผู้พิพากษาพยักหน้าเป็นเชิงเห็นด้วย ก่อนจะหันไปมองจ้านเป่ยเซียว “ท่านอ๋องจะว่าอย่างไรกับเรื่องนี้ดี”

จ้านเป่ยเซียวจ้องไปที่หนานกงจี๋พลางแค่นยิ้ม “ข้าบอกแล้วไม่ใช่หรือว่า คนผู้นั้นข้ารู้จัก แล้วอย่างไรต่อ”

รู้จัก แล้วอย่างไรต่อ

หากกล่าวถึงคำว่าโอหัง ใต้หล้านี้คงไม่มีใครโอหังไปกว่าจ้านเป่ยเซียวอีกแล้ว

เมื่อหนานกงจี๋ได้ยินคำพูดเช่นนี้ของจ้านเป่ยเซียวสีหน้าของเขาก็เครียดขึ้น “ท่านอ๋อง ท่านรู้หรือไม่ว่าคำพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร การลอบสังหารราชสำนัก โทษนี้ไม่น้อยเลย หากคนผู้นั้นเป็นคนที่ท่านส่งมาจริง ท่านก็จะต้องโทษไปด้วย!”

ระหว่างที่หนานกงจี๋กล่าว เขาก็แอบสังเกตจ้านเป่ยเซียวอยู่ตลอดเวลา เพราะอยากรู้ว่าเขาจะแสดงอาการอะไรออกมาบ้างหรือไม่ และอยากรู้ว่าเขาจะยอมรับว่าเป็นคนวางแผนลอบฆ่าหรือว่าจะรู้เรื่องอื่นใดอีกบ้าง

แต่สิ่งที่เขาสัมผัสได้จากตัวจ้านเป่ยเซียวก็คือ คนผู้นี้ไม่กลัวเขาแม้แต่น้อยตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอนนี้

หนานกงจี๋จ้องไปที่จ้านเป่ยเซียว “ท่านอ๋องยอมรับหรือว่าผู้หญิงคนนั้นคือคนที่ท่านส่งมาสังหารข้า”

“หนานกงเฉิงเซี่ยงเป็นได้นักเล่านิทานได้เลยนะ”

น้ำเสียงเช่นนี้

ทำเอาหนานกงจี๋โกรธจนแทบชักดิ้นชักงอ

ไม่เคยเจอคนผิดที่ไหนโอหังเช่นนี้มาก่อน

ไม่ว่าอย่างไร ตนก็เป็นถึงเฉิงเซี่ยงของแคว้น!

“ท่านอ๋องเจ็ด จะดีร้ายอย่างไร ท่านก็น่าจะเคารพพ่อตาอย่างข้าบ้าง!” หนานกงจี๋จ้องไปที่จ้านเป่ยเซียว “ความเคารพ ท่านไม่มีหรืออย่างไร”

“ท่านตัดความสัมพันธ์พ่อลูกกับพระชายาไปแล้วไม่ใช่หรือ ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ท่านเกี่ยวอะไรกับข้าอีก” จ้านเป่ยเซียวกล่าวช้าๆ

หนานกงจี๋จุกอกจนพูดไม่ออก

เขาถือดีอย่างไรถึงโอหังเช่นนี้ ถือว่าตัวเองเป็นโอรสของฮ่องเต้งั้นรึ?

แต่นอกจากเขาจะเป็นเฉิงเซี่ยงแล้วยังเป็นลุงขององค์รัชทายาทอีก เขาไม่มีความกลัวเลยสักนิดเลยหรือว่าถ้าองค์รัชทายาทได้ขึ้นครองราชย์เมื่อไหร่จะแก้แค้นเขา

หนานกงจี๋แผดเสียง “หรือว่าท่านอ๋องเห็นว่าข้าไม่ลงรอยกับลูกสาวของข้า แล้วคิดจะสังการข้างั้นหรือ”

จ้านเป่ยเซียวมองไปที่เขาอย่างเย็นชา “สังหารเจ้า? ข้าใช้เพียงนิ้วมือเดียวก็สำเร็จแล้ว”

หนานกงจี๋ตกใจสายตาคู่นั้นของเขาจนถอยหลังหนี จากนั้นจึงมองไปที่เฟิ่งชิงหัวที่นั่งเงียบมาโดยตลอดแล้วตวาดว่า “ในเมื่อไม่ใช่นักฆ่าที่ท่านส่งมา เช่นนั้นผู้หญิงคนนั้นคือใคร หรือว่าเป็นบ้านน้อยที่ท่านแอบเลี้ยงเอาไว้ แล้วท่านจะจัดการอย่างไรกับนาง”

“”ห๊ะ?” เฟิ่งชิงหัวที่กำลังนั่งมองจ้านเป่ยเซียวปะทะกับหนานกงจี๋ เมื่อถูกลากเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยก็ทำอะไรไม่ถูก