พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว นิยาย บท 64

“ท่านอ๋อง หม่อมฉันเข้าใจทุกอย่างมาตลอด หากตอนนี้ท่านอ๋องยอมขอโทษหม่อมฉัน หม่อมฉันก็ยินดีจะสงบศึกแล้วช่วยรักษาโรคนี้ให้กับท่านอ๋อง” ขณะที่พูด เฟิงชิงหัวก็หันไปยักคิ้วให้กับจ้านเป่ยเซียว

เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ต้องการจะสื่อความหมายไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด แต่จู่ ๆ แววตาของจ้านเป่ยเซียวกลับลึกซึ้งขึ้น จากนั้นจึงจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวแล้วพูดว่า : “เจ้าจะช่วยรักษาข้าหรือ ?”

เฟิ่งชิงหัวพยักหน้า

จ้านเป่ยเซียวผ่อนคลายร่างกาย จากนั้นจึงพิงตัวลงกับพนัก : “เช่นนั้นเจ้าก็รักษาก่อนสิ”

เฟิ่งชิงหัวได้ยินดังนั้นก็เดินตรงเข้าไป โดยไม่กลัวว่าจ้านเป่ยเซียวจะผิดคำพูด อย่างไรเสียนางก็มีวิธีที่จะจัดการกับเขาอยู่ดี นางจึงยกมือขึ้นเล็กน้อย แล้วดึงเข็มเงินเล่มนั้นออกมา

พลังในร่างกายของจ้านเป่ยเซียวกลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว ขณะที่เฟิ่งชิงหัวยังไม่ทันตั้งตัว จู่ ๆ ชายหนุ่มก็ดึงตัวของหญิงสาวมานั่ลงบนตักของตนเอง และโอบเอวของนางด้วยมือทั้งสองข้าง

“ไหนบอกว่าจะรักษา ? แค่นี้ก็เสร็จเรียบร้อยแล้วหรือ ?” จ้านเป่ยเซียวเลิกคิ้ว

“นี่ข้าก็......” เฟิ่งชิงหัวพูดได้เพียงครึ่งเดียวก็ชะงักไปในทันที นางจ้องมองจ้านเป่ยเซียวด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ แม้กระทั่งเสียงพูดก็ตะกุกตะกัก : “ท่าน ท่าน......”

“ข้าทำไมหรือ ? เมื่อครู่ยังคุยโวโอ้อวดอยู่เลยไม่ใช่หรือว่า ตนเองนั้นยอดเยี่ยมขนาดไหน เรื่องเล็กแค่นี้ยังรักษาไม่ได้ หรือว่า คิดจะเปลี่ยนวิธีรักษาแบบอื่น ?” ขณะที่พูด มือของจ้านเป่ยเซียวที่โอบเอวของเฟิ่งชิงหัวอยู่ก็รัดแน่นขึ้น

“ข้า ข้า” เฟิ่งชิงหัวคิดไหมถึงเลยว่า จู่ ๆ เรื่องทุกอย่างจะกลับตาลปัตรเป็นเช่นนี้ไปได้ นั่งอยู่บนตักของผู้ชายโดยไม่กล้าขยับเขยื้อนไปไหน เมื่อเห็นมุมปากของชายหนุ่มที่แสยะยิ้มออกมาอย่างขี้เล่น ความดื้นรั้นในใจของเฟิ่งชิงหัวก็ระงับลงในทันที

“เจ้าทำไม ? ทำไมได้หรือ ? หรือว่าไม่อยากทำ ? คิดจะคืนคำหรือ ?”

เฟิ่งชิงหัวยอยให้ชายหนุ่มดูถูกตนเองเช่นนี้ไม่ได้ เมื่อได้ยินดังนั้นก็สูดหายใจลึก แล้วกดมือทั้งสองข้างลงบนไหล่ของชายหนุ่ม จากนั้นจึงก้มหน้าลงไปจูบชายหนุ่ม