ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา) นิยาย บท 53

เห็นสีหน้าของโจวฉ่ายเวยเปลี่ยนไป หัวใจของซุนเย่าเหวินจมดิ่งโดยสิ้นเชิงแล้ว

ความหวังเพียงเล็กน้อยที่อยู่ในใจ ก็สูญสลายโดยสิ้นเชิง

เมื่อกี้ฉินเฟยให้แค่ข้อมูลเช่นนี้กับเขา บอกว่าโจวฉ่ายเวยแอบมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวอย่างลับๆกับน้องชายมาหลายปี ถึงที่ว่าแอบมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกันมาตลอด

และผู้ช่วยพิเศษหลิวได้ทราบข่าวจากทางบอดี้การ์ดว่า เมื่อวานตอนบ่ายโจวฉ่ายเวยไปวิลล่าเหยียนหยุนมาแล้ว พวกเขาแค่คุ้มกันอยู่ล่างตึก

สุดท้ายแล้วโจวฉ่ายเวยไปทำอะไรที่ชั้นบน พวกเขาก็ไม่รู้

ซุนเย่าเหวินช่างฉลาดเหลือเกิน นี่กำลังใช้กลอุบายทำให้เธอหวาดกลัว！

จริงๆแล้วซุนเย่าเหวินไม่ได้คิดที่จะเชื่อคำพูดของฉินเฟยและบอดี้การ์ดเลยด้วยซ้ำ และก็ไม่เต็มใจที่จะเชื่อด้วย

เพราะว่าเขาไม่รู้เรื่องว่าฉินเฟยคือใครและทำไมถึงรู้เรื่องความลับมากมายขนาดนี้ ตัวเองก็มีความน่าสงสัยมาก

แต่ตอนนี้ สิ่งที่ซุนเย่าเหวินยิ่งเป็นกังวล ยังคงเป็นเรื่องครอบครัวของตัวเอง

เรื่องเหล่านี้ที่ฉินเฟยพูดกับตัวเอง สำหรับเขาแล้วมันสำคัญมาก！

เขาอยากจะไปพิสูจน์สักหน่อย

“ห๊ะ……งั้น งั้นเหรอ？เพื่อนของคุณมองผิดแล้วหรือเปล่า？”

แม้ว่าซุนเย่าเหวินไม่พูดว่าเรื่องอะไร แต่โจวฉ่ายเวยลนลานแล้วจริงๆ เธอไม่รู้ว่าแอบออกไปมีความสัมพันธ์กับโจวต้าเฉียงกว่ากี่ครั้งแล้ว เจ็ดปีที่ผ่านมาพวกเขาเป็นพยานเท็จให้กันและกัน ไม่เคยเกิดเรื่องอะไรเลย

นี่ก็ทำให้พวกเขากล้ามากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเวลานานเข้าก็ไม่สลับกันเป็นพยานเท็จให้กันอีก เมื่อวานเธอแค่ได้ยินว่าโจวต้าเฉียงจองสถานที่ที่วิลล่าเหยียนหยุนไว้เรียบร้อยแล้ว ให้ตัวเองแอบไปหาเขา โจวฉ่ายเวยถึงขั้นที่ว่าไม่รู้เลยว่าโจวต้าเฉียงไปคุยกับลูกค้า

เพราะว่าซุนเย่าเหวินไม่เคยสงสัยสถานะพี่น้องของพวกเขามาก่อนเลย เพราะงั้นยิ่งกำเริบเสิบสาน

“เพื่อนของผมมองผิดไป？แม้แต่ภรรยาของผมก็มองผิดได้？งั้นผมจะโทรศัพท์เดี๋ยวนี้เลย” ซุนเย่าเหวินพูดกล่าว

“ห๊ะ จริงสิ ฉันคิดขึ้นได้แล้ว เมื่อวานตอนบ่ายฉันไปวิลล่าเหยียนหยุนมาจริงๆ ก็อุดอู้อยู่ในบ้านเป็นเวลานานแล้วอยากจะออกไปเดินเตร่ แต่ว่าประมาณสี่โมงกว่าก็ไปรับลูกชายเลิกเรียนแล้ว……”โจวฉ่ายเวยตกใจจนรีบกลับคำพูดอธิบาย ถ้าหากกล้องวงจรปิดถ่ายเธอติดแล้ว ในเวลานี้โกหกจะยิ่งแย่มากขึ้นเท่านั้น

แต่เธอเชื่อ ถ่ายบันทึกคลิปวิดีโอของเธอและโจวต้าเฉียงไม่ติดแน่นอน วิลล่าเหยียนหยุนไม่ใช่โรงแรมเล็กๆเหล่านั้น ที่ห้องถูกติดตั้งกล้องวงจรปิด ยิ่งไปกว่านั้น ในเรื่องแบบนี้ โจวต้าเฉียงก็จัดการอย่างระมัดระวังอย่างมากมาตลอด

ซุนเย่าเหวินมองโจวฉ่ายเวยอย่างนิ่งๆ ใต้ชายแขนเสื้อสูท กำหมัดไว้แน่น เส้นเลือดดำปูดขึ้น

“ที่รักทำไมจู่ๆคุณถามเรื่องเหล่านี้กับฉันทำไมเหรอ？ไอ้เศษสวะนี้เขาด่าฉัน คุณก็ไม่สนใจ？”โจวฉ่ายเวยจับแขนของซุนเย่าเหวินทันที ชี้ไปยังฉินเฟยอย่างตื่นเต้น พยายามเบี่ยงเบนความสนใจของเขา เริ่มใช้กลอุบายเหมือนเดิมอีก พาลไม่ยอมฟังเหตุผล

เปรี๊ยะ！

เสียงตบหน้าดังขึ้นมาอย่างชัดเจน

ดังก้องทั้งร้านอาหารแล้ว！

ซุนเย่าเหวินตบสะบัดออกไปด้วยความโกรธ โจวฉ่ายเวยกรีดร้อง คนทั้งคนกระเด็นลอยออกไปเลย！

และกระแทกมุมโต๊ะอาหาร หน้าผากกระแทกจนเลือดออกแล้ว

แก้มที่งดงามและประณีตข้างหนึ่งบวมเป่งเกิดรอยฝ่ามือห้านิ้วสีแดงสดทันที ถึงขั้นมุมปากก็มีเลือดสดๆไหลออกเห็นได้ว่าซุนเย่าเหวินตบอย่างหนักหน่วง！

โจวฉ่ายเวยถูกตบจนมึนแล้ว！

คนที่อยู่ในที่เกิดเหตุทั้งหมดก็มึนแล้วเช่นกัน！

ซุนเย่าเหวินมีชื่อเสียงโด่งดังเรื่องรักภรรยาอย่างสุดซึ้ง ทำไมจู่ๆถึงตบหน้าเธอต่อหน้าผู้คนมากมายแล้ว แถมยังลงมือหนักขนาดนี้อีกด้วย？

แม้แต่หนังตาของเจียงเยว่ถงก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกครู่หนึ่งแล้ว

เธอหันหน้า มองไปยังฉินเฟยทันที

เรื่องราวต่างๆบอกเธอว่า ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของฉินเฟยทั้งนั้น ตั้งแต่ที่เขาพูดว่าอยากลองเสี่ยงดู จนถึงโจวฉ่ายเวยปรากฏตัวออกมาและฉินเฟยก็เหมือนรนหาที่ตายกระตุ้นให้โจวฉ่ายเวยโมโห แถมยังหลอกล่อให้ซุนเย่าเหวินมา……

แต่ว่า ฉินเฟยพูดอะไรกับซุนเย่าเหวินบ้างกันแน่？

“พวกนายพาคุณหญิงกลับไปก่อน”ซุนเย่าเหวินพูดสั่งบอดี้การ์ดสองคนข้างๆด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์: “เฝ้าดูให้ดี อย่าให้เธอออกไปสร้างปัญหาอีก”

“ครับ”

บอดี้การ์ดทั้งสองคนก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว เหมือนว่าตกใจกับตบของซุนเย่าเหวินจนบื้อไปแล้ว ในเวลานี้ได้ยินเสียงสั่งของซุนเย่าเหวิน รีบตอบกลับทันที ประคองโจวฉ่ายเวยที่ถูกตบจะบื้อขึ้นมา พาตัวออกไปแล้ว

ซุนเย่าเหวินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และหลังจากนั้นก็หันหน้ามองไปยังรอบๆแวบหนึ่งแล้ว ใบหน้าเผยคำขอโทษ : “ทำให้ทุกท่านเห็นเรื่องน่าขำแล้ว ขอโทษทุกท่านด้วยนะ ภรรยาถูกผมตามใจจนเสียนิสัยแล้ว ทำลายความงดงามของมื้ออาหารค่ำของทุกท่านแล้ว ขอโทษทุกท่านด้วย”

ซุนเย่าเหวินพูดไปพลาง ประสานมือ ถึงขึ้นพยักหน้าแสดงคำขอโทษทุกโต๊ะ กิริยาท่าทางเหมาะสมอย่างมาก

“เถ้าแก่ซุนเกรงใจกันแล้ว”

“เถ้าแก่ซุนคุณไปยุ่งธุระเถอะ ไม่มีปัญหา”

มีคนในร้านอาหารตอบซุนเย่าเหวินกลับทันที มีเถ้าแก่สามสี่คนลุกขึ้นยืนพูดอย่างสุภาพแล้ว

“เหอะๆ ไม่ว่าจะพูดยังไง วันนี้ก็เป็นความผิดของภรรยา ค่าอาหารของทุกท่านที่นั่งอยู่ในวันนี้ คิดเงินกับผมซุนเย่าเหวิน ทุกท่านทานให้อร่อย ถือว่าผมซุนเย่าเหวินขอโทษต่อทุกท่าน”

นี่ก็คือท่าทางของบุคคลยิ่งใหญ่！