พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 190

ลุคจดจ่ออยู่กับเนื้อหาด้วยความประหลาดใจ

คนดี ๆ ที่ไหนได้ยินบทสนทนาเมื่อครู่นี้คงจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ยาก

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ข้างในนะ เบียงก้า! จะบอกอะไรให้นะ ฉันจะรอเธออยู่หน้าประตูนี่แหละ! ฉันจะไม่ไปไหนจนกว่าเธอจะออกมาเปิดประตู! แล้วถ้าเธอคิดจะหนีไปล่ะก็ เธอคงต้องมีปีกสักคู่แล้วบินออกไปทางหน้าต่างเท่านั้นล่ะ!"

แม่ตะโกนออกมาแบบนั้นทั้งที่เขากำลังทำรักกับเบียงก้าอยู่ ถึงขนาดนี้แล้วจะให้เขานิ่งเฉยอยู่ได้อย่างไร?

เขาไม่ได้หยุดกิจกรรมนั้นลง เพราะคิดว่าแม่อยากจะหยุดการกระทำของลูกชายกับภรรยาของหลาน

เพราะเรื่องพวกนี้มันผิดศีลธรรมสิ้นดี

แต่หลังจากที่แม่ก้าวเข้ามาในบ้าน แม่กลับพูดว่า “ไม่เลวนี่ ถังข้าวสารคงเป็นถังทองล่ะสิท่า?”

ลุครู้ได้ในทันทีว่าคำพูดพวกนั้นมีบางอย่างไม่ปกติ

เขาไม่รู้ว่าอะไรที่ไม่ชอบมาพากล แต่เขาก็รู้ว่าเหตุผลที่แม่มาที่นี่นั้นต่างที่คิดโดยสิ้นเชิง

สำหรับคนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรมาก่อน ก็คงไม่วายที่จะไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นในบทสนทนา ระหว่างอลิสันและเบียงก้า

“เธอบอกว่าไม่มีผู้ชายอยู่ที่นี่งั้นเหรอ? ทั้งที่เธอกำลังบำเรอชายชูลับหลังหลานชายและลูกชายของฉันกลางวันแสก ๆ อย่างนี้! ฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่าเป็นคนแบบนี้ เบียงก้า!”

ลุคทำความสะอาดร่างกาย ขณะที่แม่กำลังประณามเบียงก้าอยู่

จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเพี๊ยะขึ้น!

การตบนั้นเหมือนกับใบมีดที่เย็นเฉียบและบางเฉียบตัดใบหน้าของเขาและดูดเลือด คนสองคนที่อยู่ข้างนอกเป็นผู้หญิงที่เลี้ยงดูเขาและแม่ของลูกสองคนของเขา

พวกเขาถึงขนาดทำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน!

หลังจากที่ลุคกลับมาแต่งกายเรียบร้อยในมาดนักธุรกิจแล้ว คิ้วของเขาขมวดมุ่นและเดินไปที่ประตู ในตอนที่เขาวางมือบนลูกบิดประตู ลุคก็ได้ยินเรื่องราวที่กระทบกับตัวเขาราวกับสายฟ้าฟาดลงมา

“ฉันเป็นผู้หญิงหน้าด้านในสายตาคุณมาตลอดรึเปล่าล่ะคะ? คุณคิดว่าฉันยั่วยวนลูกชายของคุณ ซึ่งก็คือพี่ชายแท้ ๆ ของฉัน แล้วพอเขาไม่หลงกลฉัน ฉันก็ไปแต่งงานกับหลานชายของคุณ ซึ่งก็มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับฉันเช่นกัน ทำไมคุณไม่เคยบอกว่าฉันเกิดมาล้างผลาญชีวิตคุณเลยสักครั้งล่ะ? ทำไมกว่าจะตบตีฉันถึงต้องปล่อยให้เวลาล่วงเลยมาขนาดนี้ล่ะ? ทำไมคุณไม่ทำแบบนี้กับฉันต่อหน้าคนในตระกูลครอว์ฟอร์ดหรือตระกูลแทนเนอร์ไปเลยล่ะ?” นั่นคือสิ่งที่เบียงก้าพูดออกมา

ในที่สุด ลุคก็เข้าใจเรื่องทุกอย่าง

เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเบียงก้าถึงทิ้งเขาไป เข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงบอกว่าเธอลืม ฌอง แลงดอนไม่ได้ และเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงเลือกที่จะดูใจกับพนักงานต่ำต้อยจากบริษัทอื่นเช่นนั้น!

เขาเคยคิดว่าเธอไร้สติถึงเอาแต่พูดว่าถ้าเขาเป็นพี่ชายของเธอคงจะดี…

เขายังเคยสันนิษฐานว่าเบียงก้ามีรสนิยมทางเพศที่ไม่ค่อยปกตินัก

ทั้งที่จริงแล้ว แม่ของเขาต่างหากที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวเหล่านั้น!

"ลูกแม่" อลิสันรู้สึกตระหนก เธอซ่อนความเกลียดชังของตัวเองไว้ ก่อนจะเผยด้านอ่อนโยนและมีเมตตาออกมา "แม่โกรธเบียงก้าจนรู้สึกมึนไปหมดแล้ว แม่คิดว่าเธอกำลังทำเรื่องอย่างว่ากับชายชู้น่ะลูก"

ลุคไม่สนใจอลิสัน เขามุ่งไปที่โต๊ะกาแฟ หยิบกล่องบุหรี่และไฟแช็กที่เขาวางไว้ แล้วจุดบุหรี่

เขาดึงเบียงก้ามาพูดด้วย "เก็บกระเป๋าได้แล้ว เราจะออกไปตอนเก้าโมงตรง"

“…”

อลิสันตบเธอแรงจนแก้มของเบียงก้าบวม

ลุคจ้องไปที่แก้มของเธออยู่นาน ก่อนจะมองออกไปแล้วออกจากบ้านไปพร้อมแม่ของตัวเอง