ครั้นฉินเจียวเยี่ยนกลับถึงเรือนเหมยฮวา ชุนเถาและชุนหลิ่วก็ช่วยนางล้างหน้าล้างตาทำความสะอาด เปลี่ยนเป็นชุดนอนสบายตัว ก่อนจะถอยร่นออกจากเรือนอย่างรู้งาน
ไม่นาน บานหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้ก็มีเงาดำสายหนึ่งทะยานเข้ามาอย่างอุกอาจ ร่างสูงโปร่งคุ้นตาปิดประตูหน้าต่างให้อย่างมิดชิด
“ท่านแม่กล่าวว่า พรุ่งนี้ ยามเฉินจะมาช่วยหม่อมฉันเย็บชุดเจ้าสาวนะเพคะ”
เซียวชิงเฟิงเลิกคิ้วอย่างสงสัย “ข้าก็ส่งชุดเจ้าสาวให้เจ้าแล้วอย่างไร เหตุใดจึงต้องมาเย็บชุดเจ้าสาวอีกเล่า?”
“ท่านแม่ปลาบปลื้มเป็นยิ่งนักที่หม่อมฉันได้อภิเษกเข้าจวนท่านอ๋อง” ฉินเจียวเยี่ยนอธิบายอย่างใจเย็น “ส่วนหม่อมฉันซึ่งเป็นบุตรกตัญญู ย่อมไม่อาจหักใจบอกท่านแม่ได้ว่า ท่านอ๋องได้จัดเตรียมชุดเจ้าสาวให้หม่อมฉันแล้วเพคะ”
“ประเดี๋ยวในวันแต่ง แม่เจ้าก็ต้องทราบอยู่ดี ว่าชุดที่เจ้าสวมนั้นมิใช่ชุดที่แม่เจ้าช่วยเย็บ”
“ท่านอ๋องไม่ต้องกังวลใจไปเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนยกยิ้มกว้าง “เพราะฝีมือการเย็บผ้าของหม่อมฉันกับท่านแม่ก็ไม่ได้แตกต่างกันเท่าใดนัก”
เซียวชิงเฟิง “...”
มิคาดคิดเลยว่า ฉินฮูหยินที่ครอบครองห้องเสื้ออันดับหนึ่งของเมืองหลวงก็จะไม่เชี่ยวชาญงานเย็บปักด้วยเช่นกัน...
“เจ้านี่นะ” เซียวชิงเฟิงถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ
พระชายาของเขาช่างซุกซนเสียจริง...
“ว่าแต่ ท่านอ๋อง หม่อมฉันมีเรื่องสงสัยพอดีเลยเพคะ อ๊ะ ท่านกำลังทำสิ่งใดเพคะ?” ฉินเจียวเยี่ยนเอ่ยถาม เมื่อเห็นเซียวชิงเฟิงเริ่มเปลื้องเสื้อผ้าสีดำของตนเอง
“อย่าถามในสิ่งที่เจ้าก็รู้แจ้งอยู่แก่ใจ”
ฉินเจียวเยี่ยนยู่ปากอย่างเอ็นดู ขณะที่นั่งบนเตียง มองเสื้อผ้าของเขาที่ร่วงหล่นลงบนพื้นทีละชิ้น เผยแผงอกกำยำ กล้ามเนื้อแน่น โดยเฉพาะหน้าท้องเป็นลอน ที่เชิญชวนให้นางโผเข้าไปลูบไล้
“ว่าแต่เจ้าต้องการถามสิ่งใด?” เสียงทุ้มดังขึ้นขัดความคิดไม่ดีของนาง
“อ๊ะ หม่อมฉันยังไม่ได้ถามเลยว่า ท่านอ๋องหาหม่อมฉันเจอได้อย่างไร?”
ปลายเท้าเปลือยเปล่าของฉินเจียวเยี่ยนกระดิกไปมาอย่างสบายใจ อากาศภายในเรือนอบอุ่นกำลังพอดี เตียงหนานุ่มชวนให้นั่งเอนกายอย่างสบายอารมณ์ อีกทั้งทิวทัศน์เบื้องหน้าที่เป็นชายหนุ่มใบหน้าคมคาย หล่อเหลาราวเทพบุตรกำลังเปลือยกายอยู่ตรงหน้า
'นี่ ถ้าได้ไวน์มาจิบสักแก้วก็คงดี เฮ้อ...'


ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC