พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 109
“เจ้าค่ะ” ฉินเจียวเยี่ยนยอบกายทำความเคารพส่งท้าย เซียวชิงเฟิงจับมือประคองส่งนางขึ้นเกี้ยวแปดคนหาม
เสียงกลองเสียงฆ้องอึกทึก ครึกโครม ขบวนรับตัวเจ้าสาวของเฟิงอ๋องเริ่มออกเดินทาง ชาวบ้านต่างออกมายืนรอชมขบวนอย่างสนอกสนใจ บ้างผลักดันอยากเข้ามาชมใกล้ ๆ หากแต่ทหารองครักษ์ยืนขวางทางเรียงราย ตั้งแต่จวนซ่านเต๋อโหวไปจนถึงจวนเฟิงอ๋อง
ชั้นสองของโรงน้ำชาและโรงเตี๊ยมบนถนนระหว่างทางผ่านของสองจวนเปิดหน้าต่างออกกว้าง บรรดาคุณหนูจากจวนต่าง ๆ โผล่ใบหน้าออกมารับชมความสนุกครึกครื้นระคนอิจฉา
“ไฉนแม่ตุ๊กตากระเบื้องอย่างฉินเจียวเยี่ยนจึงได้อภิเษกกับเฟิงอ๋องเล่า?” คุณหนูจวนโหวท่านหนึ่งเอ่ยขึ้น เบ้ริมฝีปากอย่างไม่สบอารมณ์ ขณะยืนเกาะขอบระเบียงโรงน้ำชา ทอดสายตามองขบวนเจ้าสาวที่ค่อย ๆ เลื่อนผ่านไป
“นางได้กลายเป็นพระชายาของราชวงศ์เลยนะ ช่างน่าอิจฉาเกินไปแล้ว” สหายอีกนางก็กล่าวขึ้น ด้วยความไม่พอใจ เดินมาชะโงกหน้าชมอีกราย
“พวกเจ้าจะอิจฉาไปไย” เสียงหญิงสาวอีกนางในห้องดังขึ้น นางไม่ได้ก้าวออกมาดูด้วย แต่ก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดูแคลน “เฟิงอ๋องก็เป็นแค่ท่านอ๋องเจ้าสำราญ ฮ่องเต้มิได้โปรดปรานเท่าใดนัก หากเป็นฉีอ๋อง หรือหมิงอ๋อง พวกเจ้าค่อยอิจฉานางก็ยังมิสาย”
“ก็จริงนะ เฟิงอ๋องเป็นแค่อ๋องเจ้าสำราญ รอรับเบี้ยหวัดรายปี ไม่ได้รับราชการ งานในราชสำนักก็ไม่เคยแตะต้อง” สองคุณหนูริมระเบียงหันคุยกัน ความอิจฉาลดลงหลายส่วน “เป็นจริงตามที่เจ้ากล่าวนะ กู้หลาน”
“นอกจากนี้ เฟิงอ๋องเป็นอ๋องเจ้าสำราญ อย่างไรเสีย ท่านอ๋องก็ต้องรับพระชายารอง และนางสนมอีกมากมาย” กู้หลานยังคงเอ่ยเยาะเย้ย “ฉินเจียวเยี่ยนจะยังคงเชิดหน้าชูตาได้อีกสักกี่วันเชียว”
“ไม่ว่าจะสักกี่วัน อย่างน้อยในวันนี้ เยี่ยนเยี่ยนก็ทำให้พวกเจ้าอิจฉาจนต้องมาจับกลุ่มเห่ากันอยู่ริมระเบียงมิใช่หรือไร?”
“นั่นใคร?” สามคุณหนูในห้องส่วนตัวตะโกนถามพร้อมกันในทันที เมื่อได้ยินเสียงคุ้นหูดังขึ้นที่ระเบียงห้องข้าง ๆ
“โถ โถ ข้าก็นึกว่าใคร?” เมิ่งลี่แหวกม่านปรากฏกายในชุดสวยงาม ดวงตาฉายแววดูแคลน “คุณหนูสามตระกูลกู้นี่เอง ท่านแม่ทัพยอมให้เจ้าออกจากจวนแล้วรึ?”
วีรกรรมครั้งก่อนของฉินเยี่ยนฟางและกู้หลานยังคงเป็นที่โจษจันในเมืองหลวงที่กล้าผลักว่าที่พระชายาเฟิงอ๋องตกน้ำ ทำให้ท่านแม่ทัพกู้โกรธเกรี้ยวอย่างหนักจนต้องสั่งกักบริเวณกู้หลานเป็นเวลาหลายเดือน
“เมิ่งลี่! เจ้าอย่าได้ใจจนเกินไปนัก” กู้หลานขบฟันแทบแตกด้วยความโมโห “แล้วเจ้าเล่า? วันนี้เป็นวันแต่งงานของสหายคนสำคัญ เหตุไฉนจึงได้มาอยู่ตรงนี้เล่า?”
“เพราะข้ารู้อย่างไรเล่า? ว่าจะต้องมีคนนิสัยไม่ดีมานินทาเยี่ยนเยี่ยนของข้าน่ะสิ” เมิ่งลี่เท้าสะเอว เชิดหน้าอย่างดูแคลน
ผู้ใดจะไปยอมบอกกัน ว่าข้าตื่นสาย จนไปเรือนเหมยฮวาไม่ทัน
กู้หลานกระตุกมุมปากอย่างรู้ทัน “เฮอะ เจ้าตื่นสายก็สารภาพมาเถิด”
“พวกเรากลับ!!”
กู้หลานสะบัดแขนเสื้อจากไปด้วยความโมโหที่ไม่สามารถระบายความโกรธออกมาอย่างโจ่งแจ้งได้เหมือนกับเมิ่งลี่ ได้แต่พาสองคุณหนูลิ่วล้อจากไป
เมิ่งลี่เหลือบสายตามองห้องข้าง ๆ ที่ว่างเปล่าขึ้นมาโดยพลัน ความสงบเงียบกลับมาอีกครั้ง
นางส่ายหน้าเบา ๆ อย่างระอา “คิดจะมาต่อกรกับตุ๊กตากระเบื้องอย่างข้า ยังเร็วเกินไปนัก กู้หลาน”
“คุณหนูเจ้าคะ คุณหนู” สาวใช้ประจำตัวนางรีบวิ่งเข้ามาในห้อง “ฮูหยินทราบแล้วว่า คุณหนูหนีออกจากจวน จึงสั่งให้กลับจวนประเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ มิเช่นนั้น ฮูหยินจะโบยให้หลังลายเลยเจ้าค่ะ”
เมิ่งลี่ “!!!”
ภายในพริบตา สองห้องส่วนตัวชั้นสองของโรงน้ำชาก็เงียบสงัดไร้ผู้คน...
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
เมื่อไหร่ตอนใหม่จะมาหรอคะ รอนานจุงเบย อดใจไม่ไหว 🥹...