พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 11

แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดี...

หลินซูเยียน บุตรสาวจากตระกูลพ่อค้าผู้ร่ำรวยในเมืองหลวงประสบอุบัติเหตุ และบังเอิญได้ซ่านเต๋อโหวช่วยชีวิตไว้ นางจึงตกหลุมรักและรบเร้าอยากตบแต่งเข้าจวนโหว

บิดาของหลินซูเยียนดีดลูกคิดรางแก้วในใจ แม้จวนซ่านเต๋อโหวจะว่างเปล่า แต่ก็ถือว่า เป็นตระกูลขุนนาง

คำว่า โหว คงจะช่วยเกื้อกูลการค้าของตนได้ไม่มากก็น้อย จึงได้ยินยอมตบปากรับคำบุตรสาว ยอมให้หลินซูเยียนออกเรือนสมความปรารถนา

เมื่อหลินซูเยียนแต่งเข้ามาในจวน ซ่านเต๋อโหวมีคำขอเพียงข้ออย่างเดียว คือ ห้ามไม่ให้หลินซื่อรังแกฉินเยี่ยนฟาง ลูกเลี้ยง ซึ่งหลินซื่อก็รับคำเป็นอย่างดี นางมอบความรักและดูแลฉินเยี่ยนฟางประหนึ่งลูกแท้ ๆ ของตนเอง

จนกระทั่งหลินซื่อตั้งครรภ์ และได้ให้กำเนิดบุตรสาวอย่าง ฉินเจียวเยี่ยน ให้แก่จวนโหว ความรักความทุ่มเททุกอย่างของนางจึงมามอบให้ฉินเจียวเยี่ยนทั้งหมด

ฉินเยี่ยนฟางในวัยห้าขวบที่ผ่านช่วงมรสุมของจวน จนถึงขนาดที่ต้องกัดก้อนเกลือกิน สวมใส่เสื้อผ้าบาง ๆ ในเหมันต์ฤดู จวบจนกระทั่งมีหลินซื่อก้าวเข้ามาในจวน ความเป็นอยู่โดยรวมของนางจึงได้ดีขึ้น และกลับมาเพียบพร้อมสมบูรณ์อีกครั้ง

ประกอบกับความรักในช่วงแรกของหลินซื่อ จึงทำให้ฉินเยี่ยนฟางให้ความเคารพหลินซื่อประหนึ่งมารดาแท้ ๆ และเมื่อหลินซื่อให้กำเนิดฉินเจียวเยี่ยนออกมา นางก็รักและเอ็นดูน้องสาวต่างมารดาคนนี้อย่างไม่มีเงื่อนไข

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน