“...” ฉินเจียวเยี่ยนเลิกคิ้วบางดั่งกิ่งหลิวขึ้นอย่างแปลกใจ
เกิดอะไรขึ้น?
ตามเนื้อเรื่องเดิม ชุนเถาจะต้องเป็นผู้ที่ไปตามทุกคนในโถงด้านหน้าให้มาที่เรือนชุยจู
หากแต่เมื่อคืน นางก็ได้สั่งห้ามชุนเถาไปแล้ว แล้วใครกันที่จะรู้เรื่องราวลับ ๆ ในเรือนชุยจูระหว่างนางกับเฟิงอ๋อง?
“แล้วเมื่อคืน เสียงของข้ากับท่านอ๋อง มันดังออกมานอกเรือนเลยรึ?”
ชุนเถาส่ายหน้าราวกับกลองป๋องแป๋งด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ “ข้ายืนเฝ้าอยู่หน้าเรือน แทบจะไม่ได้ยินเสียงใดเล็ดลอดออกมาเลยเจ้าค่ะ”
“ถ้าเช่นนั้น จะมาอ้างว่า ได้ยินเสียงก็คงไม่ได้สินะ”
แสดงว่า ต้องมีคนเห็นนางลอบเข้าเรือนท่านอ๋อง หรือว่า รู้อยู่แล้วว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นที่เรือนชุยจู...
ฉินเจียวเยี่ยนหรี่ตาลงอย่างใช้ความคิด พลางกดมือนวดเอวเบา ๆ
ชุนเถาถามขึ้น “คุณหนูปวดเมื่อยส่วนใดหรือเจ้าคะ?”
“ก็เมื่อยเอวอยู่นะ เมื่อคืน เฟิงอ๋องไม่รักหยกถนอมบุปผาเอาเสียเลย” ฉินเจียวเยี่ยนบ่นอุบอิบ วาจาที่ใช้ทำให้สองสาวใช้มีใบหน้าแดงก่ำยิ่งขึ้น
คุณหนู อย่าได้กล่าวเช่นนั้นสิเจ้าคะ!!
“เจ้ามานวดให้ข้าหน่อยแล้วกัน”
ชั่วขณะนั้น บรรดาขุนนางได้แต่อิจฉาความโชคดีของฉินอี้ที่มีตระกูลไป๋หนุนหลัง อีกทั้งไป๋ซื่อได้ให้กำเนิด ฉินเยี่ยนฟาง เป็นบุตรสาวคนโตให้แก่ซ่านเต๋อโหวอีกด้วย
ฉินอี้จึงซาบซึ้งในน้ำใจของตระกูลไป๋ มอบความรักและดูแลทั้งไป๋ซื่อและฉินเยี่ยนฟางเป็นอย่างดี
แต่ความสุขในครอบครัวก็อยู่ได้ไม่นาน ไป๋ซื่อเริ่มเจ็บไข้ไม่สบายบ่อยขึ้น ซึ่งมีสาเหตุมาจากการคลอดฉินเยี่ยนฟาง หลังจากเจ็บป่วยได้ไม่นาน ก็เสียชีวิตลง ในช่วงที่ฉินเยี่ยนฟางมีอายุเพียงสามปี
ซ่านเต๋อโหวที่มีงานราชสำนักรัดตัว ก็ไม่สามารถปลีกตัวมาดูแลบุตรสาวและงานในเรือนหลังได้ จึงต้องอาศัยแม่นมในสินเดิมของไป๋ซื่อมาช่วยคอยดูแล
แต่หารู้ไม่ว่า แม่นมฉวยโอกาสที่ไม่มีใครดูแลเรือนหลัง ยักยอกสินเดิมของไป๋ซื่อไปไม่น้อย อาศัยอำนาจในมือ ตั้งแต่ไป๋ซื่อเริ่มไม่สบาย จัดทำบัญชีปลอมตบตาทุกคนในจวนอยู่หลายปี
กว่าที่ซ่านเต๋อโหวจะทราบเรื่อง จวนโหวหลังใหญ่ก็แทบจะเหลือเพียงความว่างเปล่า

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC