พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 134
“ท่านแม่ พี่หญิง” เสียงอ่อนหวานของฉินเจียวเยี่ยนดังขึ้น พร้อมปรากฏร่างบอบบางในชุดสีฟ้าอ่อนคลุมด้วยเสื้อคลุมสุนัขจิ้งจอกสีขาวก้าวเข้ามาในโถงหน้าของจวน
“เยี่ยนเอ๋อร์?” หลินซื่อเรียกอย่างฉงน “เหตุใดวันนี้เจ้าจึงกลับจวนอีกแล้วเล่า? แม่เพิ่งสอนเจ้าไปเมื่อวาน ว่าอย่ากลับเรือนมารดาบ่อย ๆ เหตุใดจึงไม่ฟังคำแม่เสียบ้าง”
หลินซื่อที่กำลังนั่งชื่นชมฝีมือเย็บปักของฉินเยี่ยนฟาง จึงรีบลุกขึ้นเดินมาหาบุตรสาว เช่นเดียวกับฉินเยี่ยนฟางที่วางผ้าปักในมือลงบนโต๊ะ แล้วก้าวมาหาน้องสาวด้วยจิตใจที่ประหวั่นพรั่นพรึง ด้วยเกรงว่า วันนี้น้องสาวจะมาด้วยเรื่องไม่ดี
“เยี่ยนเอ๋อร์…” ฉินเยี่ยนฟางเรียกเสียงเบา “วันนี้ น้องกลับจวนมีเรื่องใดหรือไม่?”
“พี่หญิง...” ฉินเจียวเยี่ยนกลับหน้าลงต่ำ เข้าถึงอารมณ์โศกเศร้าของตนเองตามอาชีพนักแสดงเดิม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองหน้าพี่สาวด้วยขอบตาแดงก่ำ ดวงตาจิ้งจอกคลอไปด้วยหยาดน้ำตาราวกับเสกได้
อย่ามาดูถูกดาราเจ้าบทบาทอย่างข้าเชียวนะ เฮอะ!
“เสี่ยวหง… นาง เอ่อ” ฉินเจียวเยี่ยนแสร้งอึกอัก เม้มริมฝีปากแน่นด้วยความลำบากใจที่จะเอื้อนเอ่ย
ฉินเยี่ยนฟางเห็นเช่นนั้นก็ยิ่งร้อนรน นางคว้ามือของฉินเจียวเยี่ยนไปจับแน่น พลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “เสี่ยวหงเป็นอย่างไรรึ? น้องบอกพี่มาเถิด”
ฉินเจียวเยี่ยนกลืนน้ำลายลงคออย่างช้า ๆ แล้วจึงเอ่ยขึ้นเสียงเบา “นางจากไปแล้วเจ้าค่ะ พี่หญิง”
ฉินเยี่ยนฟางรู้สึกราวกับถูกฟ้าผ่ากลางใจ ใบหน้างดงามซีดเผือด ริมฝีปากสั่นระริก น้ำตาคลอสองดวงตา “มะ ไม่จริง เมื่อวานนางยังดี ๆ อยู่เลย หมอหลวงต่งเล่า หมอหลวงช่วยนางไม่ได้หรือ?”
“พี่หญิงใจเย็น ๆ เจ้าค่ะ” ฉินเจียวเยี่ยนส่งสัญญาณเรียกเสี่ยวชิงที่ยืนอยู่ด้านหลังด้วยใบหน้าที่ไม่สู้ดีเช่นกันให้มาประคองพี่สาวของตน “หมอหลวงต่งได้พยายามอย่างเต็มที่แล้วเจ้าค่ะ พี่หญิงฟังน้องนะเจ้าคะ”
“ตะ แต่ว่า เสี่ยวหง นาง… อึก” ฉินเยี่ยนฟางพูดได้เพียงเท่านั้นก็ส่งเสียงร้องไห้โฮ ทรุดตัวลงนั่งร้องไห้ที่พื้น โดยที่มีเสี่ยวชิงโอบประคองนิ่ง จนหลินซื่อและฉินเจียวเยี่ยนต้องทรุดตัวลงนั่งเคียงข้าง
“ฟางเอ๋อร์ เจ้าจงใจเย็นก่อนเถิด” หลินซื่อยื่นมือไปจับมือบอบบางของฉินเยี่ยนฟางแน่น “แม่เข้าใจว่า เจ้าผูกพันกับเสี่ยวหงนัก ด้วยอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่วัยเยาว์ นางคอยดูแลชิดใกล้เจ้ามาตลอด”
“แต่เจ้าก็เห็นอาการของเสี่ยวหงเมื่อวานนี้แล้ว เจ้าต้องหักห้ามใจหนา ฟางเอ๋อร์”
“พี่หญิง ยามนี้ เสี่ยวหงไม่เจ็บไม่ปวดอีกต่อไปแล้ว นางจากไปอย่างสงบแล้วเจ้าค่ะ” ฉินเจียวเยี่ยนพยายามปลอบโยน “พี่หญิงต้องเข้มแข็งนะเจ้าคะ”
“ฮึก ฮือ ไม่ เสี่ยวหง อึก” ฉินเยี่ยนฟางส่งเสียงได้เพียงเท่านั้น ก็สลบไป ท่ามกลางความตกใจของทุกคน
“ฟางเอ๋อร์! / พี่หญิง!”
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC