“เสี่ยวหง? นางอาจจะแค่บังเอิญเดินมาทางเดียวกับเจ้าก็ได้” ฉินเจียวเยี่ยนปลอบใจอย่างไม่คิดสิ่งใดให้มากความ
“ไม่นะเจ้าคะ เพราะข้าลองไปแอบซ่อนที่หลังต้นไม้ เสี่ยวหงก็โผล่มามองหาข้าใหญ่เลยเจ้าค่ะ” ชุนเถารีบอธิบาย “อย่างไร คุณหนูต้องระวังไว้นะเจ้าคะ ไม่รู้ว่าเรือนฉางเอ๋อต้องการจะทำสิ่งใดกับพวกเราหรือไม่”
ชุนเถารู้สึกไม่สบายใจอย่างไรไม่ทราบ เพราะตามปกติ เรือนฉางเอ๋อของคุณหนูใหญ่กับเรือนเหมยฮวาของคุณหนูรองก็ไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกันอยู่แล้ว แต่การมาสอดส่องสะกดรอยตามกันเช่นนี้ ดูแปลกพิกลอยู่ไม่น้อย
“อืม ข้ารู้แล้ว เจ้าไปจัดการของในมือเถิด”
ชุนเถายอบกายอย่างว่าง่าย แล้วรีบไปจัดการตามที่ฉินเจียวเยี่ยนสั่ง
ฉินเจียวเยี่ยนจึงถือโอกาสไปนั่งพักที่โต๊ะแปดเหลี่ยม เพื่อจิบน้ำชา แล้วครุ่นคิดถึงคำบอกของชุนเถา
เสี่ยวหง... เสี่ยวหง สาวใช้คนสนิทของฉินเยี่ยนฟาง
ตามบทละคร เสี่ยวหงแทบจะไม่มีบทเด่นเลย เป็นเพียงตัวประกอบที่คอยแต่งตัวและติดตามฉินเยี่ยนฟางเท่านั้น
แล้วเหตุใดเสี่ยวหงจึงมาสะกดรอยตามชุนเถาได้เล่า?
ยามนี้ ทุกอย่างเริ่มผิดเพี้ยนไปจากเนื้อหาเดิมเป็นอย่างมาก
แต่เดิมที่นางจะต้องได้รับการประณามให้อับอาย เพื่อดันให้ชื่อเสียงของฉินเยี่ยนฟางขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุด หากแต่ตอนนี้ ทุกอย่างกลับสงบนิ่ง ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น
หากจะกล่าวว่า สองสาวใช้นี้ทรยศนางก็เป็นไปไม่ได้ เพราะพวกนางทั้งสองคือคนที่จงรักภักดี อยู่กับฉินเจียวเยี่ยนจนวาระสุดท้ายของชีวิต
ชุนเถา คือ คนที่ช่วยนางติดต่อจ้างวานพวกโจรให้ลักพาตัวฉินเยี่ยนฟาง แต่โชคร้ายที่นางหนีไม่ทัน จึงถูกจับได้พร้อมพวกโจรแล้วโดนคนของเซียวชิงเฟิงปลิดชีพในดาบเดียวในที่เกิดเหตุ
ส่วนชุนหลิ่ว เมื่อเห็นคนของเซียวชิงเฟิงเข้ามาลักพาตัวฉินเจียวเยี่ยน เพื่อไปปล่อยไว้ที่รังโจร นางก็ตั้งใจร้องตะโกนขอความช่วยเหลือจากคนในจวน จนคนของเฟิงอ๋องทำสิ่งใดไม่ถูก จึงต้องจับนางไปปล่อยที่รังโจรพร้อมกับฉินเจียวเยี่ยน
ทุกครั้งที่พวกโจรร้ายกระหายเข้ามารังแกฉินเจียวเยี่ยน ชุนหลิ่วก็จะกางตัวปกป้องและรับแทนเสมอ จนทั่วร่างมีแต่ความบอบช้ำ จนสิ้นใจคาเตียงพวกโจรในคืนสุดท้าย ก่อนที่คนของเซียวชิงเฟิงจะมาพานางไปขายที่หอนางโลมในต่างแดนต่อ
เหอะ... นึกแล้ว ก็ช่างอาภัพนัก

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC