เข้าสู่ระบบผ่าน

พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 158

แผ่นหลังของซวี่เฉาเย็นวาบ เมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาสูดลมหายใจลึก เมื่อตระหนักได้ว่า สถานการณ์ของเขาในตอนนี้เริ่มร้ายแรงขึ้นทุกที

“ที่นี่มีจดหมายลับด้วยหรือเจ้าคะ?” ฉินเจียวเยี่ยนแสร้งถามขึ้นอย่างไร้เดียงสา

“ไม่มี!!” ซวี่เฉาและพ่อบ้านเฉินประสานเสียงพร้อมกัน จนทำให้จู๋ฮวาและฉินเจียวเยี่ยนต้องหันมามองกันเป็นทางเดียว

ซวี่เฉาถลึงตามองไปทางพ่อบ้านเฉิน แล้วเจ้าจะมาพูดพร้อมข้าด้วยเหตุใด?

พ่อบ้านเฉินกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะก้มหน้านิ่ง ปิดวาจาอย่างสงบเสงี่ยม

“อะแฮ่ม” ซวี่เฉากระแอมในลำคอ ก่อนจะอธิบายเสียงเรียบ “เจ้า... คงได้ยินผิดไป ข้าเป็นขุนนางที่ซื่อสัตย์ จงรักภักดีต่อฝ่าบาท”

ซวี่เฉาพูดพลางประสานมือคำนับไปทางวังหลวงอย่างนอบน้อม “ย่อมไม่มีทางทุจริต หรือมีหลักฐานลับเช่นนั้นหรอก”

ฉินเจียวเยี่ยนพึมพำ “อ่อ เช่นนี้นี่เอง”

“เอาล่ะ เอาเป็นว่า วันนี้ พวกเจ้า หมอนวดจากโรงนวดฮุ่ยชุน จงกลับไปก่อนเถิด” ซวี่เฉาตัดบท ต้องการรีบไล่คนแปลกหน้าออกจากจวน เพื่อที่จะได้ปูพรมตามหาคนร้ายที่ว่า

“ละ... แล้วค่าจ้างวันนี้ล่ะเจ้าคะ?” จู๋ฮวาถามขึ้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

กลัวก็กลัว แต่เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ มันไม่เข้าใครออกใครหรอกหนา...

ซวี่เฉาไม่ตอบ หากแต่ส่งสัญญาณให้พ่อบ้านเฉินมอบถุงเงินให้ “นี่เป็นค่าจ้างสำหรับพวกเจ้าในวันนี้”

จู๋ฮวาแบมือรอรับถุงเงินอย่างยินดี ก่อนที่ลองชั่งน้ำหนักของถุงเงินในมือ เมื่อเห็นว่า ถุงเงินหนักกำลังดี จึงมีรอยยิ้มเกลื่อนบนใบหน้า

พอได้เงิน ก็เริ่มมีความกล้า...

“ละ... แล้วค่ารักษาอาการบาดเจ็บของคนของข้าน้อยเล่าเจ้าคะ?” จู๋ฮวาถาม พลางมองไปทางฉินเจียวเยี่ยนและหลี่ชิงหงที่ยังคงนอนสลบเป็นตายอยู่อย่างนั้น

หัวคิ้วของซวี่เฉาขมวดแน่น หากแต่ก็พยักหน้าให้พ่อบ้านเฉินมอบให้อีกครา “ข้าให้ค่ารักษากับเจ้าไปแล้ว เจ้าคงรู้ดีว่า สิ่งใดควรพูด สิ่งใดไม่ควรพูด”

เขาต้องการรีบไล่คนพวกนี้ออกจากจวน เพื่อที่จะได้ไปตรวจสอบความจริง หากแต่ก็ถูกทำให้ถ่วงเวลาล่าช้าอยู่เช่นนี้

ซวี่เฉาจึงยกมือให้สัญญาณอนุญาตให้เขาทำตามที่ฉินเจียวเยี่ยนร้องขอ “ไป ไป ไปส่งพวกนาง แล้วจงตามข้ามาที่ห้องหนังสือ”

“ขอรับ” พ่อบ้านเฉินบอก “ไป ไป ลุกขึ้น ข้าจะไปส่งพวกเจ้าเอง”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น มือเหนียวของฉินเจียวเยี่ยนก็ปล่อยขาของเขาในทันทีราวกับรังเกียจ

พ่อบ้านเฉิน “...”

ฉินเจียวเยี่ยนลุกขึ้นยืน โดยที่มีจู๋ฮวาช่วยประคอง ในชั่วขณะที่ยืนนิ่งแล้ว ฉินเจียวเยี่ยนก็แอบถูมือที่จับขาของพ่อบ้านเฉินกับชายกระโปรงแรง ๆ

พ่อบ้านเฉินที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด “...” อีกครา

เหตุใดข้าจึงรู้สึกว่าเจ้ารังเกียจข้านะ?

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC