บานประตูห้องหนังสือถูกเปิดและปิดลงอย่างเบามือ พ่อบ้านเฉินเดินเข้ามาในห้องหนังสืออย่างนอบน้อม จึงได้เห็นซวี่เฉาที่กำลังนั่งบนเก้าอี้อย่างหมดแรง เบื้องหน้าของเขาเป็นกล่องไม้สีดำที่ถูกเปิดฝาทิ้งไว้
ภายในกล่องไม้มีกระดาษหลายสิบฉบับในสภาพที่ถูกรื้อค้น เพราะได้มีการตรวจสอบจนกระจัดกระจาย
พ่อบ้านเฉินเห็นดังนั้น จึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่หลักฐานยังอยู่ครบถ้วน
“จับคนร้ายได้หรือไม่?” ซวี่เฉาถามเสียงเย็น
“ไม่ได้ขอรับ นายท่าน” พ่อบ้านเฉินทรุดตัวลงคุกเข่าเสียงดัง ก่อนจะโขกศีรษะ “เป็นความผิดของข้าเองที่ไม่สามารถดูแลความปลอดภัยของจวนได้อย่างทั่วถึง”
ซวี่เฉาถอนหายใจ “ไม่ใช่ความผิดของเจ้า”
การที่มีคนร้ายบุกมารื้อค้น ทำลาย และตามหาหลักฐานเช่นนี้ ย่อมหมายความว่า มีผู้กำลังสงสัยในตัวของเขาอยู่ ทั้ง ๆ ที่ฝ่าบาทและจ้าวต้าหลี่ซื่อชิงก็ตัดสินโทษของเขาไปแล้ว ว่าเขามิได้เกี่ยวข้องกับคดียักยอกเสบียงบรรเทาทุกข์ของเมืองซีเหยาแต่อย่างใด
“เราทำลายจดหมายเหล่านี้ทิ้งดีหรือไม่ขอรับ?” พ่อบ้านเฉินเอ่ยถามขึ้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ “หากทำลายแล้ว ก็จะไม่มีผู้ใดใส่ร้ายเราได้นะขอรับ”
ซวี่เฉาก้มมองจดหมายบนโต๊ะนิ่ง “ไม่ได้... ข้าทำลายจดหมายเหล่านี้ทิ้งมิได้”
“หากวันใดที่หมิงอ๋องถูกจับได้ขึ้นมา แล้วเขาโยนความผิดทุกอย่างให้ข้า ข้าจะแก้ต่างให้ตนเองและตระกูลได้อย่างไร” ซวี่เฉาพูดเสียงเครียด “จดหมายจากหมิงอ๋องเหล่านี้ คือหลักฐานเดียวที่จะยืนยันความบริสุทธิ์ของเรา ว่าเราทำทุกสิ่งทุกอย่างตามคำสั่งของหมิงอ๋องทั้งสิ้น”
พ่อบ้านเฉินเม้มริมฝีปากแน่น “...”
จดหมายเหล่านี้ คือช่องทางในการสื่อสารและแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างเขากับหมิงอ๋อง ซึ่งน้อยคนนักที่จะรู้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา
นอกจากนี้ เขายังเปิดโอกาสให้ฉีอ๋องได้ลงไปตรวจสอบเสบียงข้าวสารทุกกระสอบด้วยตนเอง และจัดทำเอกสารลงนามประทับตรายืนยันให้ตนเองพ้นผิดอีกด้วย ว่าเขาได้มอบข้าวสารใหม่ทุกกระสอบให้แก่ฉีอ๋อง
เมื่อฉีอ๋องออกเดินทางไปถึงเมืองหลงชวนและเมืองชางหลิน เจ้าเมืองทั้งสองก็จะจัดงานเลี้ยงต้อนรับ ชักชวนฉีอ๋องร่ำสุราจนเมามาย เพื่อให้รองแม่ทัพหลิวนำขบวนเกวียนบรรทุกเสบียงออกไปตั้งขบวนรอที่นอกเมือง ป้องกันมิให้ฉีอ๋องลงไปตรวจสอบเสบียงซ้ำอีกครั้งก่อนออกเดินทาง
แต่เสบียงนับพันเกวียนจะสับเปลี่ยนได้อย่างไรภายในสองคืน? ต่อให้ใช้คนทั้งจวนเจ้าเมืองมายกทีละกระสอบข้าวลง และยกกระสอบใหม่ขึ้นไปแทนที่ อย่างไรก็คงไม่ทันกาล
ดังนั้น เจ้าเมืองหลงชวนและเจ้าเมืองชางหลินจึงต้องจัดเตรียมเกวียนบรรทุกข้าวเก่าไว้เมืองละห้าร้อยเกวียน เพื่อสับเปลี่ยนเกวียนกันเมืองละครึ่งขบวน!!
*หลางจง เป็นตำแหน่งหัวหน้าแผนกในกรมต่าง ๆ ใต้สังกัด

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
เมื่อไหร่ตอนใหม่จะมาหรอคะ รอนานจุงเบย อดใจไม่ไหว 🥹...