“ครั้นพวกคนร้ายเข้ามาจวนตัว ตามแผนการ ข้าจะต้องแสร้งว่าอ่อนแอ หนีไม่พ้น ก่อนจะประกาศห้ามไม่ให้คนร้ายทำร้ายผู้ใดในจวนอีก” ฉินเจียวเยี่ยนกระซิบเสียงแผ่ว “เป็นการสร้างภาพว่า ข้ารักและห่วงใยผู้คนในจวนเฟิงอ๋อง”
ฉินเจียวเยี่ยนกลับมาใช้เสียงดังดุจเดิม “หากแต่ท่านแม่กลับมาฉวยมือ พาข้าวิ่งหนีออกจากเรือนเสียอย่างนั้น ข้าจึงต้องส่งสัญญาณให้ชุนเถาและชุนหลิ่วพาท่านแม่หลบออกไปอีกทาง”
“ประเดี๋ยวก่อน” หลินซื่อร้องขัดขึ้น “หมายความว่า ที่ข้าสลบไป เป็นเพราะพวกเจ้าสองคนทุบตีข้าหรือ?”
“แหม ท่านแม่เจ้าคะ” ฉินเจียวเยี่ยนรีบยกมือขึ้นคล้องแขนมารดา ใช้อีกมือจับแขนของหลินซื่อที่ยกชี้จ้องหน้าชุนเถาและชุนหลิ่วที่ก้มหน้ามุด “พวกนางมิได้ทุบตีท่านเสียหน่อย เพียงแต่ทำให้ท่านสงบลง จะได้พามาพักผ่อนต่างหากเจ้าค่ะ”
หลินซื่อมองค้อนบุตรสาวอีกครา
“เพราะตามแผนการแล้ว ข้าจะต้องถูกพวกมันจับไปเจ้าค่ะ” ฉินเจียวเยี่ยนบอก “เพื่อกวาดล้างเส้นสายของหมิงอ๋องที่ยังเหลืออยู่ หากพวกมันไม่ได้กระทำความผิด เราจะจับพวกมันได้อย่างไร”
“แต่มันก็เสี่ยงเกินไป หากพวกมันทำร้ายเจ้าขึ้นมา เจ้าจะหนีเอาตัวรอดได้อย่างไร?”
ฉินเจียวเยี่ยนตบอกอย่างมั่นใจ “องครักษ์ของเฟิงอ๋องล้อมอยู่ทั่วจวน อีกทั้งยังตามข้าไปห่าง ๆ หากไม่ตกอยู่ในอันตรายจนเกินไป พวกเขาย่อมไม่มีทางปล่อยให้ข้าได้รับอันตรายดอกเจ้าค่ะ”
“เฮ้อ” หลินซื่อถอนหายใจ “แล้วเจ้ามั่นใจในตัวองครักษ์ของเฟิงอ๋องได้อย่างไรว่าสามารถช่วยเหลือเจ้าได้ทันกาล?”
ฉินเจียวเยี่ยนเลิกคิ้วบางดั่งกิ่งหลิวขึ้นสูง “เหตุใดข้าจะไม่มั่นใจในทหารของกองทัพเงาพยัคฆ์เล่าเจ้าคะ?”
“กองทัพเงาพยัคฆ์?” หลินซื่อทวนคำ “แล้วทหารกองทัพเงาพยัคฆ์มาเกี่ยวอันใดด้วย?”
“ก็ทหารของจวนเฟิงอ๋องล้วนแต่เป็นทหารของกองทัพเงาพยัคฆ์นี่เจ้าคะ”
หลินซื่อ “!!!”
ฉินเจียวเยี่ยนหรี่ตามองมารดา ยามที่หลินซื่อทราบว่า ทหารของจวนเฟิงอ๋องคือทหารของกองทัพเงาพยัคฆ์ ยังมีอาการตกตะลึง แล้วถ้าหากทราบว่า บุตรเขยเคลือบทองพันชั่งที่ได้มาเป็นแม่ทัพหน้ากากเหล็ก แม่ข้ามิเป็นลมสลบไปเลยรึ?
“ท่านแม่ ท่านทำใจดี ๆ นะเจ้าคะ” ฉินเจียวเยี่ยนเอื้อมมือไปกุมมือของหลินซื่อไว้แน่น ยิ่งทำให้หลินซื่อตื่นตระหนกว่า เฟิงอ๋องแอบล่วงเกินแม่ทัพหน้ากากเหล็ก ลอบใช้งานคนของเขาโดยที่ไม่ได้บอกกล่าว แผ่นหลังของหลินซื่อเหยียดตรง ทั่วร่างจิกเกร็งตื่นตัว
“ท่านอ๋องก็คือแม่ทัพหน้ากากเหล็กเจ้าค่ะ”
“เจ้า จงให้ท่านอ๋องไปสารภาพผิด... ห้ะ! อะไรนะ!”
“ท่านอ๋อง ลูกเขยคนดีของท่านแม่คือแม่ทัพหน้ากากเหล็กที่เขาเลื่องลือไปทั่วแผ่นดินเจ้าค่ะ” ฉินเจียวเยี่ยนขยายความเพิ่มเติม ราวกับกลัวว่ามารดาจะไม่เข้าใจ
“อึก ค่อก!!!” หลินซื่อที่ถูกความจริงกระแทกเข้าใส่อย่างไม่ทันตั้งตัวถึงกับเป็นลมล้มพับลงไป

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
เมื่อไหร่ตอนใหม่จะมาหรอคะ รอนานจุงเบย อดใจไม่ไหว 🥹...