พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 214

“นายท่านขอรับ เครื่องปรุงที่ท่านให้มานั้น ช่างเลิศรสเหลือเกิน สามารถนำไปปรุงอาหารใด ลูกค้าล้วนแต่ติดใจจนไม่เป็นอันทำสิ่งใดได้เลยขอรับ”

นายท่านพยักหน้าเล็กน้อยด้วยความพึงพอใจ พลางยกน้ำชาในถ้วยกระเบื้องสีเขียวหยกขึ้นจิบอย่างแช่มช้อย แสงไฟในห้องรับรองชั้นสามส่องกระทบให้เห็นแววตาอันคมกริบของเขา “แล้วกำไรในยามนี้เป็นอย่างไรบ้าง?”

“เรียนนายท่าน ทั้งอาหารเลิศรสและลีลานางโลมจากต่างแดนเหล่านั้น ทำให้กำไรเดือนนี้เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวเลยขอรับ” จื่อถัง ผู้ดูแลหออวี่หลินรายงานด้วยรอยยิ้มที่เกลื่อนไปด้วยความอิ่มเอม

“อืม แล้วแขกของข้ามาถึงแล้วหรือยัง?”

จื่อถังรีบยิ้มกว้างกว่าเดิม “ข้าน้อยจะรีบไปดูและพามาประเดี๋ยวนี้ขอรับ”

ครั้นเห็นเจ้านายพยักหน้าอนุญาต เขาก็รีบลงบันไดไปดูแขกคนสำคัญของเจ้านาย เมื่อเห็นชายหนุ่มร่างสูงในชุดสีดำสนิทที่กำลังยืนรอคอยอยู่ สวมหมวกชาวยุทธ์ที่มีผ้าโปร่งสีดำคลุมรอบดวงหน้าอย่างมิดชิด เขาก็รีบเข้าไปเชิญอย่างนอบน้อมทันที

“นายท่านของเราคอยคุณชายที่ห้องชั้นสามแล้วขอรับ”

คุณชายร่างสูงไม่ตอบสิ่งใด เพียงแต่เดินนำเข้าไปในหออวี่หลิน ตรงขึ้นบันไดอย่างคนเจนทาง คนสนิทหน้าห้องเปิดและปิดประตูอย่างเงียบกริบเพื่อรักษาความลับ

เมื่อในห้องรับรองมีเพียงนายท่านและคุณชายท่านนั้น แขกคนสำคัญก็ได้ล้วงห่อยาในแขนเสื้อออกมาโยนลงบนโต๊ะ ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้าม

“ห่อยาใหญ่เช่นนี้ ครานี้ ท่านต้องการสิ่งใดเล่า?” นายท่านเอื้อมมือไปลูบห่อกระดาษนั้นอย่างแผ่วเบาราวกับเป็นสิ่งของล้ำค่า

คุณชายภายใต้หมวกใบใหญ่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ข้าต้องการให้ลดภาษีการนำเข้าอาวุธจากชายแดน”

“หื้ม?” นายท่านของหออวี่หลินเลิกคิ้วขึ้นสูง พลางดันห่อยากลับไปตรงหน้าคุณชาย “ข้อเรียกร้องของท่านมากเกินไป ข้าไม่สามารถทำได้”

ชายตรงหน้าปฏิเสธเขาในทันที ไม่แม้แต่จะต่อรองสิ่งใด เขาจึงจำต้องล้วงหยิบยาห่อใหญ่อีกหนึ่งห่อออกมาวางคู่กัน เพื่อเพิ่มผลประโยชน์ล่อตาล่อใจ

“อืม” นายท่านลากเสียงในลำคอ “ได้ยินว่า ช่วงนี้ เมิ่งเหวิน ขุนนางผู้ดูแลด้านภาษีของฝ่าบาทมาดื่มสุราเคล้านารีที่หอของข้าเป็นประจำ ไม่แน่ว่า ข้าอาจจะได้เจอเขาก็เป็นได้”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน