“อ๊ะ! พวกเจ้าเป็นผู้ใดกัน? กล้าดีอย่างไรจึงบุกเข้ามาในห้องของพวกข้า” เสียงทุ้มต่ำเช่นคนดัดเสียงของฉินเจียวเยี่ยนดังขึ้น ก่อนที่ร่างหนุ่มน้อยที่เพิ่งผ่านวัยสวมกวานได้ไม่นานจะปรากฏขึ้นที่ด้านหลังพวกเขาทั้งสอง “ห้องนี้ ข้าและพี่ชายจองไว้แล้ว พวกเจ้าเข้ามาได้อย่างไร?”
ฉินเจียวเยี่ยนร้องถามเสียงดัง ด้วยเกรงว่า บุรุษทั้งสองจะทำให้เมิ่งลี่ สหายรักของนางต้องตกใจ โดยที่ชายทั้งสองยังคงยืนบังอยู่หน้าห้อง
“เมื่อครู่ พวกข้าเห็นว่ามีคนร้ายลอบเข้ามา จึงได้มาตรวจดูความปลอดภัยของนายท่านขอรับ” สือโถวรีบตอบอย่างนอบน้อม
ฉินเจียวเยี่ยนสังเกตว่า ทั้งสองคนตรงหน้าสวมใส่อาภรณ์เฉกเช่นคนดูแลความปลอดภัย อีกทั้งยังไม่มีอาการร้อนรน จึงเริ่มเบาใจ คิดว่า เมิ่งลี่คงไม่มีอันตรายใด
นางจึงโบกมือขับไล่บุรุษทั้งสองให้หลบทาง “หากห้องข้าไม่มีสิ่งใดแล้ว พวกเจ้าก็จงไปเสีย”
ชายกำยำสองนายก้าวเท้าถอยหลังหลบไปคนละทาง เปิดโอกาสให้ฉินเจียวเยี่ยนเดินเข้าห้องรับรอง “อย่ามาขวางเวลาสำราญ…”
หื้ม!?
เหตุใดจึงได้มีเมิ่งลี่สองคน???
ดวงตาจิ้งจอกเบิกกว้าง เมื่อเห็นภาพตรงหน้า สหายรักของนางกำลังนั่งอยู่บนตักของชายหนุ่มในชุดที่นางสั่งให้ชุนเถานำมาให้เมิ่งลี่ใส่อย่างแน่นอน
ท่วงท่าของเมิ่งลี่นั้นกำลังยั่วยวนชายหนุ่มอย่างโจ่งแจ้ง เรียกได้ว่า มองเห็นได้อย่างชัดเจนตั้งแต่หน้าประตูของหออวี่หลิน นอกจากนี้ มือของบุรุษผู้นั้นยังทั้งโอบกอดและลูบไล้เรียวขาของสหายนางอีกด้วย
จะกล่าวว่า เมิ่งลี่กำลังลูบไล้เมิ่งลี่ก็คงไม่ใช่?
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC