“เยี่ยนเยี่ยน” เมิ่งลี่เรียกเสียงแผ่ว เตรียมจะอธิบายเรื่องราวทั้งหมด “เขาคือ...”
เสียงทุ้มต่ำดังลอดออกมาจากหมวกสานใบใหญ่ น้ำเสียงนั้นเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงจากเมื่อครู่ “ข้าจะอธิบายเอง คุณหนูรองเมิ่ง”
เมิ่งลี่เม้มริมฝีปากอย่างไม่รู้ตัว แล้วผินหน้าหลบไปอีกทาง
เมื่อครู่ยังเรียกชื่อของข้าเสียสนิทสนม มาบัดนี้ กลับเรียกคุณหนูรองเมิ่งเสียเหินห่าง...
หมวกงอบที่มีชายผ้าโปร่งสีขาวถูกดึงลงมาวางบนโต๊ะอย่างเรียบร้อย มือสากเลื่อนไปด้านหลัง เพื่อคลายปมผ้าสีดำที่ปิดช่วงล่างของใบหน้าไว้ ก่อนจะเผยให้เห็นใบหน้าคมสัน ดวงตาดุดันของแม่ทัพผู้กรำศึก ปลายหางตาทางด้านขวายังทิ้งรอยแผลเป็นจาง ๆ ไว้ ยิ่งขับให้ใบหน้านั้นดูดุดันต่างจากคุณชายในเมืองหลวงเป็นอย่างยิ่ง
“เจ้า...” ฉินเจียวเยี่ยนหรี่ตาลง ใช้สมองในการทบทวนความทรงจำอย่างเร่งด่วน เพื่อตรวจสอบว่าชายตรงหน้าคือผู้ใด
กู้เหวยลุกขึ้นประสานมือคำนับฉินเจียวเยี่ยนอย่างนอบน้อม “ทูลไท่จื่อเฟย กระหม่อมมีนามว่า กู้เหวย แม่ทัพคุ้มกันเมืองหลวง จากจวนเจิ้นหย่วนโหวพ่ะย่ะค่ะ”
กู้เหวย... พี่ชายกู้หลาน บุตรชายสายตรงของเจิ้นหย่วนโหว
“กู้ซื่อจื่อ?” ฉินเจียวเยี่ยนย้อนถาม เพื่อความแน่ใจ เมื่อเห็นกู้เหวยพยักหน้า ฉินเจียวเยี่ยนจึงลดความระแวดระวังลง ก่อนจะหันไปมองสหายตุ๊กตากระเบื้องที่มองเมินไปอีกทาง
เอ... ข้าว่า ข้าได้กลิ่นแปลก ๆ นา
ฉินเจียวเยี่ยนบุ้ยปากไปมา ก่อนจะกลับมาสนใจชายหนุ่มตรงหน้า “แล้วกู้ซื่อจื่อรู้ได้อย่างไรว่าเป็นข้าและเมิ่งลี่?”
“เมื่อครู่ คุณหนูรองเมิ่งเรียกท่านว่า เยี่ยนเยี่ยน และสหายสนิทของนางทั่วทั้งเมืองหลวงก็มีเพียงคุณหนูรองฉิน ที่บัดนี้ได้เป็นไท่จื่อเฟยแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ดวงตาคู่คมสบตามองฉินเจียวเยี่ยนอย่างเปิดเผย
ดีนะ สวามีของข้าหน้าตาดี เป็นหนึ่งในใต้หล้า มิเช่นนั้น ข้าได้หวั่นไหวไปกับดวงตาดุ ๆ ของเจ้าเป็นแน่...

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC