พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 246

“ข้าเพียงต้องการให้เจ้าเข้าใจว่า คนเราไม่ว่าอยู่ที่ใดก็อาจจะเสียชีวิตได้ทั้งสิ้น” ฉินเจียวเยี่ยนเอ่ยต่อ “แต่นอกเหนือจากบุรุษที่เจ้าจะต้องแต่งงานแล้ว ยังรวมถึงจวนของเขาด้วย ไม่ว่าจะเป็นบิดามารดา ผู้อาวุโส หรือแม้แต่พี่น้องของเขา”

“จากท่าทีของกู้ฮูหยินที่ข้าเห็นในวันนี้ นางเอ็นดูเจ้ามากนัก มิดียังเอ็นดูเจ้ามากกว่ากู้ซื่อจื่อ บุตรชายของนางเสียอีก ข้าเชื่อว่า หากเจ้ามีแม่สามีเช่นนาง ย่อมไม่ถูกกลั่นแกล้งเป็นแน่”

“ลี่เอ๋อร์ ข้าจะกล่าวตามความจริง เราสองคนล้วนแต่ได้สมญาว่าเป็นตุ๊กตากระเบื้อง บรรดาฮูหยินในเมืองหลวงไม่กี่มากน้อยที่หลบเลี่ยงเรา ไม่ต้องการพวกเราเป็นลูกสะใภ้ร่วมจวน”

“แต่กู้ฮูหยินนั้น มีท่าทีที่ชัดเจนว่าโปรดปรานเจ้า ก้าวออกมาปกป้องเจ้า มิว่าผู้ใดจะกล่าวร้ายเจ้าอย่างไร นางก็นำเทียบชะตาของพวกเจ้าออกมาตบปากคนเหล่านั้นมิใช่หรือ?”

“นอกจากนี้ ข้ากลับมองว่า จวนเจิ้นหย่วนโหวเป็นจวนที่ดีมาก แม้ว่า บรรดาป้าสะใภ้ อาสะใภ้ หรือผู้ใดที่สูญเสียสามีจากสนามรบ มิมีผู้ใดขอหนังสือหย่าแล้วกลับบ้านมารดาของตนเลยสักคนเดียว นั่นมิได้สะท้อนให้เห็นว่า จวนเจิ้นหย่วนโหวดูแลสตรีหม้ายของจวนเป็นอย่างดีมิใช่หรือ?”

ก่อนที่เมิ่งลี่จะได้กล่าวสิ่งใด เสียงชุนเถาก็ดังขึ้นที่หน้าประตูห้องรับรอง ก่อนจะก้าวเข้ามารายงานความจากด้านนอก

“ทูลไท่จื่อเฟย เมื่อครู่มีคนเข้ามารายงานว่า กู้ฮูหยินจับคนที่ผลักคุณหนูเมิ่งลี่ตกน้ำได้แล้วเพคะ เป็นคุณหนูเจ็ดตระกูลหลิง เมื่อกู้ฮูหยินกำลังจะเอ่ยลงโทษ หลิงซื่อจื่อกลับเอ่ยขออภัยและจะนำตัวคุณหนูเจ็ดตระกูลหลิงกลับไปรับโทษตามกฎของตระกูลและจะส่งของกำนัลชดเชยมาให้แก่คุณหนูเมิ่งลี่เพคะ”

คุณหนูเจ็ดตระกูลหลิง... หลิงซื่อจื่อ...

ฉินเจียวเยี่ยนครุ่นคิด นางรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลนี้ มันไม่น่าจะเป็นเรื่องบังเอิญที่จู่ ๆ คุณหนูเจ็ดตระกูลหลิงจะลงมือทำร้ายเมิ่งลี่เช่นนี้

“คุณหนูเจ็ดตระกูลหลิง... หลิงหลันหรอกหรือ?” เมิ่งลี่ถามขึ้น เมื่อเห็นชุนเถาพยักหน้า นางจึงเข้าใจได้ในทันที “เฮอะ! คงจะแค้นฝังใจที่ข้าเอ่ยกระทบพวกนางในวันที่เจ้าออกเรือนเป็นแน่”

“หื้ม? แค้นฝังใจสิ่งใด? เจ้าไปทำอะไรนางรึ?” ฉินเจียวเยี่ยนถามขึ้น เมิ่งลี่จึงได้เล่าเหตุการณ์ในวันที่ฉินเจียวเยี่ยนออกเรือนให้ฟัง

เมิ่งลี่กระแอมในลำคอ “ในวันนั้น ข้าตั้งใจไปส่งเจ้าออกเรือนที่ชั้นสองของโรงเตี๊ยม แล้วเผอิญได้ยินเสียงกู้หลานนินทาเจ้าร่วมกับคุณหนูอีกสองนาง ว่าเจ้าไร้ความสามารถ แต่ยังได้ครองคู่กับเฟิงอ๋องที่เป็นอ๋องเจ้าสำราญ ไม่มีทางได้ดีไปกว่านี้ อีกไม่นาน เฟิงอ๋องก็ต้องรับอนุเต็มจวน”

“ข้าจึงได้ตอกหน้าพวกนางไปว่า อย่างน้อย เยี่ยนเยี่ยนก็ได้เป็นสะใภ้ของราชวงศ์ ไม่เหมือนพวกนางที่ทำได้เพียงส่งเสียงอยู่ริมระเบียง เป็นเพียงบุปผาที่ได้แต่อิจฉาวาสนาของเจ้า”

ฉินเจียวเยี่ยน “...”