“ยาตัดสายเลือด?” ฉินเจียวเยี่ยนยันกายขึ้นมานั่งด้วยความสงสัย แม้ว่ามือของใครบางคนจะยังคงค้างท่าอยู่อย่างนั้น
เซียวชิงเฟิงยิ้มบาง พลางอธิบาย “ข้าได้ปรึกษากับหมอหลวงแล้ว ยาตัดสายเลือดจะทำให้ข้าไม่สามารถมีบุตรได้อีก ดังนั้น ต่อให้เราร่วมอภิรมย์กันมากเท่าใด เจ้าก็ไม่ต้องเสี่ยงเจ็บกาย ลำบากตั้งครรภ์อีกแล้ว”
“ไม่! ไม่เอาเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนปฏิเสธอย่างรวดเร็ว
‘ใบหน้าหล่อเหลา ชาญฉลาดอย่างท่านพี่’
‘สมควรจะเปิดโรงงานผลิตออกมาอีกหลาย ๆ คนต่างหาก!’
‘นี่ กระไร ผลิตออกมาได้เพียงคนเดียว ท่านก็คิดจะปิดโรงงานผลิตเสียแล้ว เสียของแย่!!’
“หม่อมฉันไม่ได้เจ็บ...” เจ็บ! ผู้ใดบอกว่า คลอดบุตรไม่เจ็บกัน!! “แต่เป็นความเจ็บที่หม่อมฉันยอมรับได้ หม่อมฉันยินดีเจ็บเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนโผเข้ากอดร่างสูง “ท่านพี่! อย่าดื่มยาตัดสายเลือดเลยนะเพคะ”
มุมปากของเซียวชิงเฟิงยกสูง เมื่อได้ยินความคิดในใจของชายาเอกของเขา แม้ว่า คำศัพท์บางคำเขาจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่ด้วยบริบทภาพรวมที่นางกล่าว เขาก็พอจะเข้าใจได้ราง ๆ
“เจ้าอยากมีบุตรกับข้าหลาย ๆ คนหรือ?”
ฉินเจียวเยี่ยนพยักหน้าหงึกหงักราวกับลูกเจี๊ยบจิกข้าวเปลือก จนไหล่ของเซียวชิงเฟิงสั่นไปมา “เพคะ หม่อมฉันอยากเห็นท่านพี่ฉบับตัวเล็กตัวน้อยอีกหลาย ๆ คนเลยเพคะ”
มุมปากของเซียวชิงเฟิงวาดเป็นรอยโค้งสูง “ข้าเองก็อยากเห็นเจ้าในฉบับตัวเล็กตัวน้อยอีกหลาย ๆ คนเช่นกัน”
เซียวชิงเฟิงดันร่างบอบบางที่แอบอิงเขาเมื่อครู่ออกมาเล็กน้อย ก่อนจะก้มหน้าประกบริมฝีปากแนบแน่น สองปลายลิ้นตวัดเกี่ยวรัดกันไปมาในโพรงปาก
ร่างบางถูกแรงที่มากกว่าผลักให้กลับลงไปนอนราบ แม้ว่าสองริมฝีปากจะยังคงแนบชิดคลอเคลียไม่ห่าง สองเรือนร่างเสียดสีจนเกิดเสียง สี่มือต่างลูบไล้ปลุกปั่นเพลิงราคะของแต่ละคนให้ลุกโชน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC