เซียวชิงเฟิงพลิกกายลงจากเตียง ช้อนวงแขนอุ้มร่างไท่จื่อเฟยขึ้นมาในอ้อมกอด ฉินเจียวเยี่ยนเห็นทีว่าไม่น่าจะห้ามสวามีได้ จึงเอื้อมมือปลดม่านมุ้งลงครอบรอบเตียง
‘อย่างน้อย ถ้าเจ๋อเอ๋อร์ตื่นขึ้นมา จะได้ไม่เห็นภาพไม่ดีไม่งามเข้า...’
เซียวชิงเฟิงยิ้มกว้าง ในขณะที่ตรงดิ่งไปยังเก้าอี้ตัวใหญ่บริเวณมุมห้อง เขาทรุดตัวลงนั่ง บังคับให้ร่างแน่งน้อยนั่งคร่อมอยู่ด้านบน สองมือเริ่มเปลื้องผ้าของนางอย่างคุ้นเคย จนฉินเจียวเยี่ยนนึกฉุนแบบขำ ๆ
“หม่อมฉันรู้นะเพคะ ว่าท่านพี่ชอบแกล้งเจ๋อเอ๋อร์”
“หื้ม?” เซียวชิงเฟิงลากเสียงสงสัยราวกับถูกปรักปรำ แต่เมื่อสบตาแวววาวของฮูหยินที่จ้องมองมาอย่างรู้ทัน เขาจึงเลิกตีหน้าใสซื่อแล้วฟ้องอย่างตรงไปตรงมา “ก็เขามาแย่งเวลาของเจ้าไปจากข้า”
ฉินเจียวเยี่ยนถอนหายใจ ยกสองแขนขึ้นคล้องคออีกฝ่าย “เจ๋อเอ๋อร์ใช้เวลาคลุกคลีใกล้ชิดอยู่กับเราไม่นานหรอกเพคะ เพียงไม่กี่ปี เมื่อเขาเติบโตขึ้น เขาก็จะติดสหาย ติดอาจารย์ แล้วก็จะห่างจากเราไปเรื่อย ๆ เองเพคะ”
“...” เซียวชิงเฟิงนิ่งเงียบ “เช่นนั้น เมื่อเขาโตขึ้น ข้าจะพาเขาไปหอนางโลม”
เพียะ!!
ฉินเจียวเยี่ยนฟาดท่อนแขนหนาอย่างหมั่นไส้ เรียกเสียงหัวเราะจากคนตัวใหญ่ “อย่าพาเขาไปเด็ดขาดเลยนะเพคะ”
“เอาเถิด เอาเถิด สิ่งเหล่านั้นเป็นเรื่องของวันข้างหน้า” ดวงตาดอกท้อทอประกายวิบวับ ชวนให้ฉินเจียวเยี่ยนที่นั่งอยู่บนตักของเขารู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ “แต่ยามนี้ เจ๋อเอ๋อร์อิ่มท้องไปแล้ว เฟิงเอ๋อร์ก็ควรจะได้อิ่มท้องด้วย”
ริมฝีปากหนาพูดเพียงแค่นั้น ก็ใช้ฝ่ามือใหญ่รั้งศีรษะเล็กได้รูปให้ก้มต่ำลงมาประกบเรียวปากเข้ากับริมฝีปากของตนสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปตักตวงความหวานล้ำอย่างตะกละตะกลาม
มือหนึ่งตรึงศีรษะได้รูปไว้ ส่วนอีกมือก็ไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลังสร้างความรู้สึกร้อนรุ่มที่ยากจะอธิบายจนฉินเจียวเยี่ยนสั่นสะท้านไปทั้งกาย กอปรกับช่วงนี้ที่นางให้นมบุตร จึงมักจะเลือกสวมใส่ชุดหลวม ๆ ทำให้เข้าทางของอีกฝ่ายที่สามารถเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ของนางได้อย่างง่ายดาย
เสื้อผ้าเนื้อนุ่มร่วงหล่นลงจากเก้าอี้ แสงแดดยามบ่ายสาดส่องเข้ามาในห้องสะท้อนผิวขาวอมชมพูของฉินเจียวเยี่ยน สองริมฝีปากยังคงประกบกันอย่างแนบแน่น เสียงดูดดึงดังขึ้นเป็นระยะ ก่อนที่เซียวชิงเฟิงจะผละริมฝีปากไล้ไปตามซอกคอ ลงต่ำมาจนถึงเนินเนื้ออวบอิ่มที่เขายึดครองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
ยอดเม็ดอิงเถาที่บวมเป่งจากฝีมือของบุตรชาย พาให้เซียวชิงเฟิงนึกเคืองอยู่เพียงนิด ก่อนที่เขาจะอ้าปากงับยอดถันนั้นเข้าปากบ้าง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC