ร่างสามหนุ่มน้อยในวัยที่ราวกับเพิ่งผ่านพิธีสวมกวานมา กำลังยืนอยู่หน้าหอนางโลมแห่งหนึ่งอย่างสง่าผ่าเผย
“คุณห... คุณชาย ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ดีที่คุณชายจะมาเลยนะขอรับ”
ชุนเถาพยายามดัดเสียงให้ทุ้มลง เพื่อให้เหมาะกับการปลอมตัวเป็นบุรุษ
ชุนหลิ่ว “นั่นสิขอรับ หากฮูหยินรู้เข้า คุณชายจะโดนโบยนะขอรับ”
“หากพวกเจ้าไม่พูด ข้าไม่พูด ท่านแม่จะรู้ได้อย่างไร?”
ชุนเถาสบตากับชุนหลิ่ว ก่อนจะถอนหายใจออกมาพร้อมกัน
คุณหนูจวนอื่น หากมีท่านอ๋องมาทาบทามสู่ขอเช่นนี้ จะต้องตื่นเต้นดีใจ อยู่เฝ้าเรือน เตรียมตัวเป็นว่าที่พระชายาให้ดีแล้ว มีแต่คุณหนูของตนนี่แหละ ที่ปลอมตัวเป็นบุรุษหนีออกจากจวน มาเที่ยวเล่นถึงหอนางโลม
หอนางโลมเป็นที่แบบใดกัน!? แล้วแม่นางในห้องหออย่างคุณหนูจะมาทำสิ่งใดกัน?
ฉินเจียวเยี่ยนอ่านชื่อป้ายที่หน้าประตู “หออวี่หลิน”
ชุนเถาถอนหายใจอีกหนึ่งที ก่อนจะอธิบายข้อมูลที่หามา “หออวี่หลินเคยเป็นหอนางโลมที่มีชื่อเสียง มีนางคณิกามากมาย ก่อนที่จะถูกหอไป่ฮวา หอนางโลมอันดับหนึ่งของเมืองหลวงในตอนนี้แย่งไปขอรับ”
ชุนหลิ่วอธิบายต่อ “พอนางคณิกาเด่น ๆ ลดน้อยลง จนสุดท้าย ก็เหลือเพียงนางคณิการะดับล่างเพียงไม่กี่นางที่หออื่นไม่ยอมรับ จึงจำเป็นต้องรับลูกค้าจากทุกชนชั้นขอรับ”
ฉินเจียวเยี่ยนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “ดี ข้าจะซื้อที่นี่”
“คุณชาย!!”
ชุนหลิ่วร้องถามด้วยความร้อนรน “หากจะซื้อ ไม่ไปซื้อหอนางโลมอื่นที่ดีกว่านี้หรือขอรับ? ไม่สิ คุณชายจะซื้อหอนางโลมด้วยเหตุใดกันขอรับ? ซื้อไม่ได้นะขอรับ”
“ข้าชอบโครงสร้างของหอนางโลม มันแบ่งเป็นห้องเล็ก ๆ ดี อีกอย่าง ข้าก็อยากหางานให้นางคณิกาเหล่านั้นด้วย”
ชุนเถากับชุนหลิ่วได้แต่เอียงคอสงสัย ไม่เข้าใจว่า คุณหนูของตนต้องการทำสิ่งใดกันแน่
ในขณะที่ฉินเจียวเยี่ยนกำลังจะก้าวเท้าเข้าไปในหออวี่หลิน เสียงทุ้มหนึ่งก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง
“คุณหนูรอง?”
ฉินเจียวเยี่ยนชะงักเท้าที่กำลังจะเหยียบลงไป แล้วหันไปตามต้นเสียง จึงได้เห็นร่างสูงใหญ่ในชุดอาภรณ์สีดำขลิบทองยืนเด่นสะดุดตาอยู่ด้านหลัง ใบหน้าหล่อเหลากำลังยิ้มละมุนล่อลวงอะไรบางอย่าง
“เฟิงอ๋อง?”
เซียวชิงเฟิงเหลือบมองป้ายชื่อหอนางโลมทีหนึ่ง ก่อนจะก้มหน้ามาสบตาคนตัวเล็กในชุดบุรุษเจ้าสำราญตรงหน้า “ไม่ทราบว่า คุณหนูรองมาทำสิ่งใดที่นี่กัน?”
ฉินเจียวเยี่ยนหลับตา สูดลมหายใจลึก
'เจริญนัก... เจอใครไม่เจอ ดันมาเจอเฟิงอ๋อง'
“ดูเหมือนคุณหนูรองจะยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เจอข้า” เซียวชิงเฟิงยกยิ้ม
“คารวะเฟิงอ๋อง” ฉินเจียวเยี่ยนทำความเคารพแบบฉบับของบุรุษตามเสื้อผ้าที่สวมใส่ สร้างความแปลกตาให้กับเซียวชิงเฟิงไม่น้อย ที่เพิ่งได้เห็นนางสวมใส่อาภรณ์กระโปรงยาวสีชมพูหวานเมื่อยามอู่

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC