เสี่ยวเอ้อร์ของโรงน้ำชาจินอวี้ พาเซียวชิงเฟิงและฉินเจียวเยี่ยนขึ้นไปที่ห้องรับรองชั้นสอง ก่อนจะปิดบานประตูให้อย่างเรียบร้อย
เซียวชิงเฟิงสะบัดชายเสื้อลงนั่งบนเก้าอี้ด้วยท่วงท่าที่น่ามอง ท่ามกลางสายตาของแม่นางน้อยที่เดินตามหลัง
'ท่วงท่าสง่างามสมกับที่เป็นพระเอกจริง ๆ '
เสียงชื่นชมในใจของฉินเจียวเยี่ยนดังขึ้น แผ่นหลังของเซียวชิงเฟิงก็เหยียดตรงมากยิ่งขึ้น เขาหันมามองนางอย่างช้า ๆ ประคองความสง่างามที่นางชื่นชมไว้เช่นนั้น
'เอี้ยวช้าเช่นนี้ คอจะเคล็ดไหมล่ะนั่น...'
สีหน้าของเซียวชิงเฟิงเย็นลงสองส่วน ก่อนจะถามเสียงเข้ม “เจ้าไปทำสิ่งใดที่หออวี่หลิน?”
“หม่อมฉันตั้งใจจะซื้อหออวี่หลินเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนก็ตอบทันทีด้วยความสัตย์จริง
เซียวชิงเฟิงตกตะลึง “...”
เซียวชิงเฟิงมิได้เพียงตกตะลึงในคำตอบของนางเท่านั้น แต่ยังตกใจที่นางกล้าตอบตามความจริงแก่เขาอีกด้วย
นี่หมายความว่า นางไม่ได้เห็นเขาเป็นคนอื่นคนไกลใช่หรือไม่? จึงได้กล้าบอกความจริงเช่นนี้
รอยยิ้มกำลังหยักสูงขึ้น เมื่อคิดได้เช่นนั้น
'กำลังกังวลอยู่พอดี ว่า จะซื้อหออวี่หลินอย่างไรดี'
'หากซื้อในนามของเฟิงอ๋อง ก็ไม่ต้องกังวลว่าจะเสื่อมเสียชื่อเสียงของจวนโหวแล้ว'
'ชื่อเสียงของเฟิงอ๋องมิดีอยู่แล้ว เพิ่มชื่อเจ้าของหอนางโลมเข้าไปอีกแห่งก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง?'
'แล้วเหตุไฉนท่านอ๋องว่างงานอย่างท่านจึงรู้เรื่องห้องเสื้อท่านแม่หม่อมฉันดีปานนั้นเล่าเพคะ?'
“หม่อมฉันเห็นว่า การค้าของท่านแม่ก็ดีอยู่แล้ว และหม่อมฉันเองก็ไม่ได้ถนัดทางด้านนั้น จึงอยากทำการค้าในด้านที่ตนเองถนัดมากกว่าเพคะ”
เซียวชิงเฟิง “...”
เซียวชิงเฟิงนึกถึงค่ำคืนแรกที่ได้เจอฉินเจียวเยี่ยน ความเร่าร้อนในคืนนั้นปะทุขึ้นมาในสายตา ทำให้ฉินเจียวเยี่ยนเข้าใจความคิดของอีกฝ่ายในทันที
“หม่อมฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้นนะเพคะ!”
“อะแฮ่ม” เซียวชิงเฟิงกระแอมในลำคอที่แห้งผากให้โล่ง ก่อนจะยกชาขึ้นจิบ เพื่อดับกระหาย “แล้วคุณหนูรองต้องการจะทำการค้าใดที่หอนางโลม?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC