พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 4
ในขณะที่เซียวชิงเฟิงกำลังนึกสงสัยในคำพูดของฉินเจียวเยี่ยน เขาก็รู้สึกถึงความอ่อนนุ่มที่สัมผัสกับจุดอ่อนไหวของเขา
“หยุดนะ” เฟิงอ๋องพยายามยันกายลุกขึ้นห้าม ก่อนจะจับมือเล็กที่ลูบไล้แท่งหยกของเขาไม่หยุด
แต่เชื่อหรือไม่ว่า มือเล็กนั้น เอื้อมมาสะบัดตีมือของเขาอย่างอุกอาจ แล้วใช้อีกมือรูดขึ้นลงราวกับเป็นการลงโทษที่เขากล้าขัดขืนนาง
“อึก นี่ เจ้า อา”
เซียวชิงเฟิงแทบไม่อยากจะเชื่อว่า แม่นางน้อยในห้องหออย่างฉินเจียวเยี่ยนจะมีฝีมือร้ายกาจถึงเพียงนี้
ฉินเจียวเยี่ยนใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถจับจุดอ่อนของเขา ทั้งจับ ลูบไล้ และหยอกล้อจนอยู่มือ ทำเอาร่างกำยำเกร็งกระตุกนับครั้งไม่ถ้วน ไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้านความอ่อนนุ่มที่โอบล้อมได้เลย
“ไส้กรอกของท่านอ๋องนี่ น่ากินจริง ๆ เลย” เสียงหวานพึมพำแผ่วเบา หากแต่เซียวชิงเฟิงกลับได้ยินคำพูดนั้นอย่างชัดเจน “จะกินล่ะนะ”
สิ้นเสียงพูด ดวงหน้าเล็กก็โน้มลงต่ำ ริมฝีปากบางอ้าออกกว้าง ก่อนจะรูดแกนกายของชายหนุ่มหายเข้าไปในโพรงปากลึกจนสุดโคน
“อื้อ” เซียวชิงเฟิงได้แต่ครางด้วยใบหน้าแดงก่ำ
เขาออกรบมานักต่อนัก ไม่เคยพ่ายแพ้หมดท่าอย่างครานี้เลย
เสียงดูดกลืน รูดขึ้นลงดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ผสานไปกับความเปียกชื้นและสัมผัสอ่อนนุ่มที่ลูบไล้ไปทั่วลำกาย
เซียวชิงเฟิงได้แต่นอนครางกำผ้าปูเตียงแน่น
กลายเป็นเหยื่อในริมฝีปากของนางอย่างสมบูรณ์...
'ไส้กรอกใหญ่แบบนี้ เต็มปากเต็มคำดีจัง'
เสียงของฉินเจียวเยี่ยนดังขึ้นอีกครั้ง ทั้ง ๆ นี้ นางไม่ได้เปิดปากพูด
เซียวชิงเฟิงจึงเริ่มจับทางได้
นี่ หมายความว่า เขาสามารถได้ยินเสียงความในใจของฉินเจียวเยี่ยนอย่างนั้นหรือ?
เซียวชิงเฟิงสามารถยอมรับความอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าได้อย่างรวดเร็ว เพราะเขาจำเป็นต้องออกรบอยู่แนวหน้า เพื่อปกป้องแคว้นอยู่ตลอดเวลา
ศัตรูของแคว้นต้าเซี่ย ไม่ได้มีเพียงแคว้นใกล้เคียงที่มีวัฒนธรรมและความเชื่อที่เหมือนกัน แต่ยังต้องสู้รบกับชนเผ่าต่าง ๆ ที่ใช้ศาสตร์ลี้ลับเป็นกลอุบาย จึงทำให้เขาได้เรียนรู้ถึงสิ่งต่าง ๆ ที่สามารถเป็นได้มากกว่าสิ่งที่เห็น
ดังนั้น ความอัศจรรย์ตรงหน้า ยากที่จะยอมรับ หากแต่ใช่ว่า เขาจะไม่สามารถยอมรับได้เลยเสียทีเดียว
'ไส้กรอกท่านอ๋องนี้อร่อยดีจริง...'
เซียวชิงเฟิงมองเห็นใยน้ำลายจากปากของฉินเจียวเยี่ยนกับไส้กรอกในความคิดของนางได้อย่างชัดเจน
ลมหายใจของเขาขาดห้วงอีกครั้ง
การหยุดชะงักของเขา เปิดโอกาสให้ฉินเจียวเยี่ยนสะบัดตัวหลุดจากการจับกุม
“เด็กดื้อ ต้องถูกลงโทษ”
ฉินเจียวเยี่ยนขู่เสียงใส ก่อนจะโน้มตัวกดไหล่หนาลงกับเตียง แล้วพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างเขาไว้
“นี่ เจ้า!” เซียวชิงเฟิงเอ่ยได้เพียงเท่านั้น
ดวงตาดอกท้อเบิกกว้าง เมื่อเห็นว่า ฉินเจียวเยี่ยนไม่ได้สนใจการห้ามปรามของเขา หากแต่กำลังจดจ่ออยู่ที่ใจกลางร่างของทั้งสองฝ่าย
สะโพกของนางลอยเด่นอยู่เหนือแท่งกายของเขาพอดิบพอดี เอวบางร่อนต่ำลงมาเรื่อย ๆ ทำให้เซียวชิงเฟิงเผลอกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ เมื่อจินตนาการถึงฉากถัดไปที่กำลังจะเกิดขึ้นในเสี้ยววินาที
แต่ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ใด เสียงของชุนเถาได้ร้องขึ้นอย่างตกใจที่หน้าเรือน
“ท่านโหว!! ฮูหยิน!!”
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC