บานประตูเรือนชุยจูถูกฉีอ๋องผลักเล็กน้อย ก็เปิดกว้างอย่างง่ายดาย เมื่อลองกวาดสายตาเพียงครั้งเดียวก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ไม่มีผู้ใดอยู่ในเรือน มีเพียงผ้าปูเตียงที่ยับยู่ยี่ บ่งบอกว่า เคยมีคนนอนบนนี้มาก่อน
ก่อนที่ฉีอ๋องและคนอื่น ๆ จะได้ก้าวเข้าไปตรวจสอบภายในเรือน
ตงไฮ่ องครักษ์คนสนิทของเฟิงอ๋องก็เดินออกมาจากทางด้านข้างเรือน ยืนทำความเคารพอยู่ที่หน้าประตู
“กระหม่อมขอคารวะฉีอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”
“อ้าว ตงไฮ่นี่เอง แล้วเสด็จพี่เล่า?” ฉีอ๋องเลิกคิ้วถาม
“เฟิงอ๋องพักที่นี่อยู่ชั่วครู่ก็รู้สึกดีขึ้น จึงเสด็จกลับไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ตงไฮ่หันไปทำความเคารพซ่านเต๋อโหวพลางเอ่ย “ท่านอ๋องฝากขอบคุณท่านโหวที่ให้ยืมเรือนพักผ่อน และจะเข้ามาขอบคุณด้วยตนเองในโอกาสหน้าขอรับ”
“อ่อ ไม่เป็นไร ๆ แค่ท่านอ๋องมาแสดงความยินดีในวันเกิดของข้า ข้าก็ยินดีมากแล้ว” ซ่านเต๋อโหวยิ้มแย้ม ก่อนจะเอ่ยชวนทุกคนให้กลับไปร่ำสุราที่งานเลี้ยงกันต่อ “เชิญฉีอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”
ฉีอ๋องยกยิ้มเล็กน้อย “เชิญท่านโหว” ก่อนจะกวาดสายตาไปทั่วเรือนอีกครั้ง เมื่อเห็นว่า ภายในเรือนไม่สามารถซุกซ่อนผู้ใดได้ จึงถอนสายตากลับมา แล้วสะบัดแขนเสื้อเดินกลับไป
เมื่อเห็นว่า ทุกคนต่างหันหลังเดินกลับไปที่โถงหน้าแล้ว ตงไฮ่และชุนเถาลอบถอนหายใจราวกับยกภูเขาออกจากอก ก่อนจะแยกย้ายไปหาเจ้านายของตนเอง
.....
“เรือนของหม่อมฉันอยู่ตรงนั้น”
ร่างสูงใหญ่ในอาภรณ์บางเบาสีขาวพิสุทธิ์แตะปลายเท้าลงยอดกิ่งไม้ทะยานไปตามทางที่ฉินเจียวเยี่ยนชี้ ชายผ้าอาภรณ์สองสีขาวดำสะบัดพลิ้วไหวล้อลมไปด้วยกัน
ปัง!!
“ท่านจะเปิดประตูเรือนให้รู้ไปถึงโถงหน้าของจวนเลยหรือไม่?” ฉินเจียวเยี่ยนเอ่ยประชด ในขณะที่ถูกเซียวชิงเฟิงอุ้มเดินเข้ามาในเรือนเหมยฮวาของตนเอง
ชุนหลิ่วที่กำลังพัดหม้อยาอยู่กลางเรือน รีบเงยหน้าขึ้นมามองผู้มาเยือนในทันทีด้วยความระแวงว่า จะมีผู้ใดมาพบเข้า
“คุณหนู!!”
สาเหตุที่นางไม่กล้าไปต้มยาห้ามครรภ์ที่โรงครัว เป็นเพราะเกรงว่าจะมีคนล่วงรู้ความลับของคุณหนูเข้า จึงได้แต่แอบมาต้มยาที่เรือนเหมยฮวาของคุณหนูแทน
“!!!” ชุนหลิ่วเบิกตากว้างตกตะลึงกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า จนพัดในมือหล่นลงบนพื้น เมื่อเห็นสองร่างที่ก้าวเข้ามาใกล้



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC