พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 66

เพราะทุกคนในเมืองหลวงต่างรู้กันดี ว่า ฉินเจียวเยี่ยนนั้น เป็นคนโง่เขลา ไม่ชำนาญศาสตร์ใดทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นพิณ หมาก วาดรูป หรืออักษร

ประโยคนั้น ทำให้ฉินเจียวเยี่ยนที่กำลังเคี้ยวขนมดอกเหมยในปากถึงกับหยุดชะงัก

ซวยแล้ว นี่มันงานเลี้ยงหงเหมินนี่นา...

ใครจะไปจำได้ว่า จวนหย่งอันโหวเป็นของตระกูลเซี่ย!

ท่านแม่เพียงแต่บอกว่าไปงานชมดอกเหมยของจวนหย่งอันโหว

ตามเนื้อหาของละครสั้น งานชมดอกเหมยของเซี่ยฮูหยินเป็นฉากที่ฉินเยี่ยนฟางได้มีโอกาสบรรเลงพิณ แสดงความสามารถหลังจากที่เฟิงอ๋องมาทาบทามสู่ขออย่างเป็นทางการแล้ว

ทำให้ฉินเจียวเยี่ยนเกิดความอิจฉา จึงได้ร่วมมือกับเมิ่งลี่ผลักฉินเยี่ยนฟางตกน้ำท่ามกลางเหมันต์ฤดูจนนางจับไข้ และล้มป่วยอยู่หลายวัน

เมื่อเฟิงอ๋องทราบเรื่อง ก็เร่งรุดมาที่จวนหย่งอันโหว แล้วถีบนางกับเมิ่งลี่ลงน้ำ ปล่อยให้แช่น้ำอยู่อย่างนั้นร่วมชั่วยามจนล้มป่วยไปตาม ๆ กัน สร้างความอับอายให้แก่จวนซ่านเต๋อโหวเป็นอย่างยิ่ง

ข่าวที่น้องสาวคิดร้ายต่อพี่สาวด้วยความอิจฉา ยิ่งสร้างชื่อเสียให้แก่ฉินเจียวเยี่ยนเป็นอย่างมาก

“เยี่ยนเอ๋อร์เพิ่งจะหายไข้ คงไม่สะดวกเท่าใดนัก คุณหนูสามตระกูลกู้” หลินซื่อรีบออกตัวมาปกป้องบุตรสาว

กู้หลานที่พยายามควบคุมสีหน้า เนื่องจากกู้ฮูหยิน ผู้เป็นมารดาแอบหยิกห้ามปรามนางให้นิ่งเสีย แต่นางกลับอดทนแล้วเอ่ยเสียงเรียบ “การบรรเลงพิณสักเพลง คงไม่ทำให้ว่าที่พระชายาเฟิงอ๋องเหน็ดเหนื่อยเท่าใดกระมัง”

ฉินเจียวเยี่ยนหรี่ตาอย่างใช้ความคิด แม้ว่า ในปากจะยังเคี้ยวขนมเหมยฮวาอย่างเอร็ดอร่อย

“แต่ข้าคิดว่า ทุกท่านคงทราบดีว่า ฉินเจียวเยี่ยนมิได้บรรเลงพิณเก่งนัก” ฉินเจียวเยี่ยนแสร้งถอนหายใจ “ข้าขอบรรเลงเพียงท่อนสั้น ๆ เท่านั้นพอ”

“ได้อย่างไรเล่า” กู้หลานร้องถาม “การบรรเลงเพลงพิณควรจะบรรเลงให้จบเพลงสิ”

“ข้อเรียกร้องของคุณหนูสามตระกูลกู้ช่างยากยิ่งนัก” ฉินเจียวเยี่ยนแสร้งลำบากใจ พลางเคาะนิ้วลงบนโต๊ะเบา ๆ อย่างครุ่นคิด

“เอาเช่นนี้ดีหรือไม่? หากข้าบรรเลงพิณได้จบเพลง ข้าอยากจะขอให้คุณหนูสามตระกูลกู้ช่วยเกณฑ์ผู้คนมาสร้างเรือนอาศัยให้แก่ผู้ยากไร้ในเขตปกครองของเซี่ยฮูหยินได้หรือไม่?”

*งานเลี้ยงหงเหมิน หมายถึง งานเลี้ยงที่มีเจตนาร้ายแอบแฝง หรือสถานการณ์ที่ดูเหมือนเป็นมิตรแต่ซ่อนอันตรายอยู่เบื้องหลัง