เซียวชิงเฟิงครุ่นคิดตามแม่ค้าตัวน้อยบนตัก “เจ้าต้องการเงินก้อนอย่างนั้นรึ?”
“ใช่แล้วเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนยิ้มรับ
'ว่าที่สวามีของข้าเนี่ย ช่างฉลาดเสียจริง'
ไวเท่าความคิด ฉินเจียวเยี่ยนยกใบหน้าไปหอมแก้มของเซียวชิงเฟิงอย่างรวดเร็ว แล้วจึงอธิบายต่อ “เมื่อเขาทำบัตรสมาชิกแล้ว บางรายอาจจะลืม หรือไม่สะดวกมาก็เป็นได้ อืม เราก็จะได้กำไรส่วนนี้เต็ม ๆ ท่านอ๋องเห็นว่าอย่างไรเพคะ?”
ฉินเจียวเยี่ยนไม่รู้ตัวเลยว่า การจู่โจมสายฟ้าแลบเมื่อครู่ของนางได้ไปกระตุ้นเสือร้ายในตัวเขาให้ตื่นขึ้นมาเสียแล้ว
“ดี ดีมาก”
สิ้นเสียง เรียวปากของเซียวชิงเฟิงก็โน้มลงมาประกบริมฝีปากเจื้อยแจ้วของนางอย่างแนบสนิท ดูดกลืนเสียงหวาน ๆ ของนางลงคอไปจนหมด
ปลายลิ้นแทรกซอนไล้ไปตามโพรงปาก เกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างเร่าร้อน
ฉินเจียวเยี่ยนสอดมือเย็นเฉียบออกจากเสื้อคลุมผืนหนา ซุกซนเลื่อนไปตามขอบชายเสื้อของอีกฝ่าย แล้วล้วงลึกเข้าไปในสาบเสื้อ สัมผัสผิวกายร้อนผ่าวที่ซ่อนอยู่ข้างใน
เซียวชิงเฟิงกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น แล้วจึงส่งมือสากแทรกไปลูบไล้ขาอ่อนสีชมพูระเรื่อที่ซ่อนอยู่ภายใต้กระโปรงสีหวานด้วยเช่นกัน
หญิงสาวรู้สึกถึงฝ่ามือที่หยาบกระด้างจากการฝึกวิทยายุทธ์มานานหลายปีที่ค่อย ๆ ล้วงต่ำลงไปเรื่อย ๆ ขาเรียวหนีบเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว
เซียวชิงเฟิงฝ่าแรงหนีบนั้น ในที่สุด ก็สามารถล้วงเข้าไปจนสัมผัสกับความบอบบางที่ซ่อนเร้นของนาง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC