เสี่ยวหานยังไม่ทันได้เอ่ยจบประโยค น้ำเสียงทุ้มลึกก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังสั่งขึ้นอย่างเฉียบขาด ทำให้เสี่ยวหานสะดุ้งด้วยความตกใจ
“เจ้าค่ะ ข้าน้อยจะรีบไปจัดการประเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ”
ฉินเจียวเยี่ยนนึกขันกับท่าทางร้อนรนของผู้ดูแล ที่รีบวิ่งออกไปในทันที เซียวชิงเฟิงพยักหน้าส่งสัญญาณให้ข้ารับใช้ออกจากห้องไปทั้งหมด
หยางเซิงเดินก้มหน้าออกไปเป็นคนสุดท้าย แล้วจึงปิดประตูให้อย่างเอาใจใส่ ราวกับคุ้นเคยเหตุการณ์เช่นนี้แล้ว
เซียวชิงเฟิงเดินเข้าไปสวมกอดแม่นางตรงหน้าอย่างคิดถึง
“ชอบชุดเจ้าสาวที่ข้าส่งไปให้หรือไม่?”
“ชอบมากเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนส่งยิ้มหวาน “ท่านอ๋องกลัวว่า หม่อมฉันจะเย็บชุดลำบากใช่หรือไม่เพคะ? จึงได้ส่งชุดแต่งงานสำเร็จมาให้เช่นนั้น”
เซียวชิงเฟิงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ก่อนจะย่อตัวอุ้มฉินเจียวเยี่ยนขึ้นในอ้อมแขน แล้วพาเดินไปนั่งลงบนเตียงนวด บังคับให้นางนั่งลงบนตักเขาแต่โดยดี
เขายกมือขึ้นแตะจมูกฉินเจียวเยี่ยน แล้วเอ่ยเย้า “หากรอเจ้าเย็บชุดเจ้าสาวเอง เกรงว่า ชาตินี้ ข้าคงไม่มีโอกาสได้แต่งเจ้าเข้าจวน”
ฉินเจียวเยี่ยนยกมือขึ้นมาจิ้มหน้าอกแข็ง ๆ ของเขาอย่างขุ่นเคือง “ท่านดูถูกฝีมือข้า!!”
“ก็ข้าดูถูกจริง ๆ หรือเจ้าจะบอกว่า ข้าดูผิด” เซียวชิงเฟิงจับมือขาวดุจหยกไว้แน่น นัยน์ตาทอประกายวาบหวาม “มือของเจ้าไม่เหมาะกับเข็มเล็ก ๆ เช่นนั้นหรอก”
ฉินเจียวเยี่ยน “!!!”
'เหตุใดข้าจึงเข้าใจความนัยของท่านอ๋องเล่า?'
“ใช่เพคะ เดิมที หมู่บ้านฮัวซานเคยเป็นของชาวบ้านบริสุทธิ์ แต่มีโจรแอบลอบเข้าไปอยู่อาศัย แล้วฆ่ากวาดล้างชาวบ้าน ก่อนจะสวมรอยเป็นชาวบ้านเหล่านั้นแทน”
“เหตุใดจึงไม่มีผู้ใดมาแจ้งทางการ?”
“โจรเหล่านั้นทำลายหลักฐานเรียบร้อยแล้วเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนถอนหายใจด้วยความสงสาร “อีกทั้งยังชาญฉลาด วางแผนลักขโมยเงินทองของเหล่านักเดินทางและนักแสวงบุญ แล้วก็โยนความผิดให้กับผู้ร่วมทาง สุดท้าย ข้อหาที่ฟ้องร้องทางการ จึงเป็นข้อหาที่ผู้บริสุทธิ์ต่างฟ้องกันเองเพคะ”
เซียวชิงเฟิงนิ่งไปอย่างใช้ความคิด “แล้วเจ้า...” รู้ได้อย่างไร?
ไม่สิ ทั้งเขาและนางต่างมีความลับที่ซ่อนอยู่ ไม่จำเป็นต้องเอ่ยถามอีกต่อไปว่า อีกฝ่ายรู้เรื่องราวมากมายเหล่านี้ได้อย่างไร
“... ต้องการให้ข้าทำเช่นไร?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
เมื่อไหร่ตอนใหม่จะมาหรอคะ รอนานจุงเบย อดใจไม่ไหว 🥹...