“พี่หญิง!” ฉินเจียวเยี่ยนเอ่ยทักพี่สาวต่างมารดาที่กำลังยืนรอนางอยู่บริเวณหน้าประตูจวนซ่านเต๋อโหว โดยมีเสี่ยวหงและเสี่ยวชิงยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง
ฉินเยี่ยนฟางยกยิ้มบาง เรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงละมุน “เยี่ยนเอ๋อร์”
“ข้านึกว่า พี่หญิงจะไม่ยอมให้ข้าไปเสียแล้ว” ฉินเจียวเยี่ยนสาวเท้าเข้ามาใกล้ แย้มยิ้มสดใส จนกลายเป็นภาพงดงามอยู่ตรงนั้น
ชาวบ้านที่สัญจรผ่านไปมาได้แต่หยุดยืนชื่นชมความงามของสองบุตรีแห่งจวนซ่านเต๋อโหว บุตรสาวคนโตที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นท่านหญิง พรั่งพร้อมด้วยความความสามารถและคุณธรรมจนได้รับฉายาไข่มุกแห่งเมืองหลวง
ส่วนบุตรสาวคนเล็กก็ได้รับการทาบทามสู่ขอ พร้อมพระราชโองการอภิเษกสมรสเข้าจวนเฟิงอ๋อง นับว่า เป็นวาสนาของจวนโหวที่แม้จะไม่มีบุตรชายสืบทอดตำแหน่ง แต่ก็มีบุตรสาวช่วยสร้างเกียรติยศให้
“สองคุณหนูจวนซ่านเต๋อโหวช่างงดงามนัก ท่านหญิงหมิ่นดูงดงามราวกับภาพวาด อ่อนหวานละมุน อีกทั้งยังมากความสามารถ ช่วยแก้คดีในราชสำนักได้อีกด้วย”
“ส่วนว่าที่พระชายาเฟิงอ๋อง คราวก่อน คงเป็นเพราะข่าวลือเป็นแน่ จึงได้เข้าใจผิดไป ว่าไร้ความสามารถ ข้าได้ยินมาว่า ในงานชมดอกเหมยของจวนหย่งอันโหว นางดีดพิณได้อย่างช่ำชองนัก”
“หรือว่า ฉายาตุ๊กตากระเบื้องจะมิเป็นความจริง เช่นนั้น คุณหนูรองเมิ่งก็ด้วยน่ะสิ เพราะทั้งสองคนสนิทกันเช่นนั้น”
“ไอ้หยา เรื่องนั้น ข้าก็ไม่รู้หรอกนะ แต่พูดถึงงานชมดอกเหมยของจวนหย่งอันโหว เมียข้าได้ยินมาว่า ท่านหญิงหมิ่นอิจฉาน้องสาวจนผลักนางตกสะพานเลยนะ”
“ตาเถร! ตกสะพานในช่วงลมหนาวเช่นนี้ ช่างโหดร้ายนัก ไฉนจึงว่า นางยังเป็นคนดีอีกเล่า?”
“อา ข้าก็ไม่รู้หรอก แต่ว่า หากท่านหญิงหมิ่นผลักว่าที่พระชายาเฟิงอ๋องตกน้ำจริง เหตุใดพวกนางจึงมายืนพูดคุยกันอย่างสนิทสนมเช่นนั้นเล่า?”
“หรือว่า ว่าที่พระชายาเฟิงอ๋องจะออกมาช่วยแก้ข่าวให้ท่านหญิงหมิ่น หากเป็นเช่นนั้น ว่าที่พระชายาเฟิงอ๋องก็เป็นคนดีนัก”
“นั่นสิ นั่นสิ ว่าที่พระชายาเฟิงอ๋องช่างแสนดีจริง ๆ โดนกระทำเช่นนั้น ก็ยังให้อภัย อีกทั้งยังช่วยแก้ความเข้าใจผิดให้แก่นางอีกด้วย”
เสียงพูดคุยของชาวบ้านที่ยืนห้อมล้อมอยู่นอกจวนซ่านเต๋อโหวไม่ดังและไม่เบานัก แต่ละถ้อยคำมีทั้งชื่นชมฉินเจียวเยี่ยนและตำหนิฉินเยี่ยนฟาง ทำให้ใบหน้าของฉินเยี่ยนฟางชะงักไปเพียงครู่ ขณะที่เสี่ยวหงและเสี่ยวชิงมีใบหน้าไม่ใคร่พอใจเท่าใดนัก
ฉินเจียวเยี่ยนแอบเดาะลิ้นอยู่ในใจ เพราะรู้ดีว่า ข่าวลือเรื่องของฉินเยี่ยนฟางและกู้หลานล้วนเป็นฝีมือของเซียวชิงเฟิง ว่าที่สวามีของนางนั่นเอง
เพราะเซียวชิงเฟิงยังนึกขุ่นเคืองที่ตนไม่อาจออกหน้าจัดการฉินเยี่ยนฟางและกู้หลานได้ดั่งใจ เนื่องจากฉินเจียวเยี่ยนได้ห้ามปรามไว้ เพื่อประโยชน์ในการณ์ข้างหน้า แต่ครั้นจะให้เขานิ่งเฉย ปล่อยให้ว่าที่พระชายาถูกรังแก เขาก็ไม่สามารถทำได้เช่นกัน


ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC