พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี นิยาย บท 43

ฉู่เนี่ยนซีสีหน้าเรียบเฉย รอหมอเทวดาทำความเคารพเสร็จ นางก็ทำความเคารพกลับ

การกระทำนี้ ทำให้คนเบิกตาโพลง นึกว่าตัวเองดูผิดไป คนที่มาปรากฏตัวแวบๆก็หายตั้งแต่ไหนแต่ไรมา หมอเทวดาแม้แต่ฝ่าบาทยังต้องให้เกียรติ คิดไม่ถึงว่าจะทำความเคารพต่อหญิงสันโดษคนไปมาหาสู่น้อย มีชื่อเสียงไม่ดีคนนี้ อีกทั้งนัยน์ตายังมีความเคารพอีกด้วย

และตอนที่ทุกคนคิดว่ามองผิดไป หมอเทวดาเฮ่อหลันได้กล่าวขึ้นว่า”แม่นางหว่านเอ๋อร์ บาดแผลนี้ของท่านเป็นเพียงบาดแผลภายนอก ข้าดูให้ก็ได้ มือคู่นี้ของแม่นางเนี่ยนซีล้ำเลิศมาก มาใช้ประโยชน์กับบาดแผลของท่านช่างเหมือนขี่ช้างจับตั๊กแตนแล้ว”

พอคำนี้หลุดออกมา บรรยากาศโดยรอบกลายเป็นเงียบทันที

หมอเทวดาเฮ่อหลันเหมือนไม่รู้ว่าคำพูดของตนเองมีผลกระทบต่อใจของทุกคน จากนั้นรีบมาจัดการบาดแผลของหว่านเอ๋อร์ทันที

เวลานี้ทุกคนได้สติกลับมา แล้วสูดลมหายใจอันเยือกเย็นเข้า

นี่คือหมอเทวดาเฮ่อหลันที่เล่าลือกัน? ดูยังไงก็เหมือนกับเป็นน้องเล็กของฉู่เนี่ยนซี

คนที่มีชื่อเสียงเลื่องลือ คิดไม่ถึงว่าจะเคารพผู้หญิงที่ไร้ความสามารถคนนี้ แถมบอกว่าขี่ช้างจับตั๊กแตน

อีกทั้งเขาเรียกนางว่าแม่นางเนี่ยนซี  ไม่ได้เรียกว่าพระชายาหลี เพราะฉะนั้นเขาเคารพมีเพียงคนผู้นี้

เหล่าคนที่หัวเราะเยาะเย้ยนางเมื่อครู่นี้ต่างพากันหน้าซีดเผือด

ฉู่หว่านเอ๋อร์แทบจะกระอักเลือดออกมา แต่กลับจะต้องกลืนกลับไป จะทำอย่างไรได้ร่างกายนางอ่อนแอ เลยยอมให้หมอเทวดาเฮ่อหลันตรวจให้“หมอเทวดาเฮ่อหลันถ่อมตัวแล้ว”

“ไม่ๆ บ้านเมืองมีคนเก่งอยู่มากมาย เป็นข้าที่ความสามารถไม่เท่าคนอื่น”

หมอเทวดาเฮ่อหลันลูบหนวดเครา มองฉู่เนี่ยนซีสายตาเต็มไปด้วยความเคารพ

เมื่อพูดเช่นนี้ออกมา กลุ่มคนที่มึนงงทำอะไรไม่ถูก ตกใจจนอ้าปากค้างคางแทบร่วง

นี่หมายความว่ายังไง? ฉู่เนี่ยนซีเก่งกว่าหมอเทวดาเฮ่อหลันหรือ?

พวกเขากำลังพูดอะไรกัน? หมายถึงทักษะทางการแพทย์หรือ?

ฉู่หว่านเอ๋อร์กัดฟันกรอดจนแทบจะแตกละเอียดแล้ว

“เหตุใดแม่นางหว่านเอ๋อร์ถึงมองข้าเช่นนั้น? ครั้งที่แล้วขาของคุณชายใหญ่จวนเฉิงเซี่ยง….”

“เรื่องครั้งก่อน โชคดีที่ได้หมอเทวดา แต่บาดแผลครั้งนี้จะต้องรบกวนหมอเทวดาแล้ว”

ฉู่เนี่ยนซียิ้มเล็กน้อย ถือโอกาสพูดขึ้น

เย่เฟยหลีจ้องมองแผ่นหลังของนางอยู่ตลอด ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าตนเองไม่เคยเข้าใจรู้จักนางเลย

หมอเทวดาเฮ่อหลันชะงักงัน มองสายตาฉู่เนี่ยนซีก็เหมือนเข้าใจอะไรขึ้นมา หัวเราะและกล่าวขึ้นว่า“ฮ่าๆๆๆ ได้ แม่นางเนี่ยนซีวางใจ”

“รบกวนแล้ว”

ฉู่เนี่ยนซียิ้มพยักหน้า ฉู่หว่านเอ๋อร์กับซ่างกวนเย็นยังอดกลั้นไว้ นางไม่ยอมทำตามปรารถนาของพวกนางโดยการช่วยนางรักษาหรอก พอถึงตอนนั้นทำบาดแผลให้สะอาดแล้ว ฉู่หว่านเอ๋อร์แอบเอายาพิษอะไรมาใส่  ตอนนั้นต่อให้ฉู่เนี่ยนซีมีปากมากมาย ก็พูดความให้กระจ่างไม่ได้

เหมือนว่าหมอเทวดาเฮ่อหลันอ่านความคิดของฉู่เนี่ยนซีออก เลยไม่พูดอะไรมาก ส่วนเรื่องที่คุยเกี่ยวกับสำนักการแพทย์ตั้งแต่ก่อนหน้านี้

เดิมเขาอยากพูดกับนาง แต่คนบริเวณโดยรอบเยอะมากเกินไป  ฉู่เนี่ยนซีถึงได้มีท่าทีระมัดระวังเช่นนี้ เขาเลยต้องจัดการกับบาดแผลฉู่หว่านเอ๋อร์เสร็จก่อน เรื่องหลังจากนี้ค่อยหาโอกาสปรึกษากับฉู่เนี่ยนซีได้

ฉู่หว่านเอ๋อร์สีหน้าไม่ดี กำลังจะกล่าวพูดอะไรบางอย่าง จู่ๆฉู่เฉิงเซี่ยงที่เงียบไม่เอ่ยปาก ก็กล่าวพูดว่า“ทุกท่านๆ เดิมทีวันนี้เป็นวันยินดีที่ลูกชายข้าสุขภาพแข็งแรง แต่กลับเกิดอุบัติเหตุวุ่นวายขึ้น ต้องขออภัยทุกท่านด้วย”